Wednesday, February 6, 2019

ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တာခ်ီလိတ္ႏွင့္ မိုင္းေယာင္းၿမိဳ႕နယ္တို႔မွ ေဒသခံျပည္သူလူထုႏွင့္ ေတြ႕ဆံု

Image may contain: 1 person, sitting

တာခ်ီလိတ္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၅
နယ္စပ္ေဒသႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဗဟိုေကာ္မတီဥကၠ႒ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေက်ာ္ေဆြ၊ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲေအာင္၊ ဦးမင္းသူ၊ တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္အတူ ယေန႔နံနက္ပိုင္းတြင္ ေနျပည္ေတာ္မွ အထူးေလယာဥ္ျဖင့္ ထြက္ခြာၾကရာ ရွမ္းျပည္နယ္(အေရွ႕ပိုင္း) တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိၾကသည္။
ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္
ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္အဖြဲ႕အား ရွမ္းျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာလင္းထြဋ္၊ ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဌာနဆိုင္ရာတာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႕မ်ားက တာခ်ီလိတ္ေလဆိပ္၌ ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ ေဒသခံ ျပည္သူလူထုႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသည္။
အင္မတန္မွဝမ္းသာ
ေတြ႕ဆံုပြဲတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က "ကြ်န္မ တာခ်ီလိတ္ကို မေရာက္တာ ႏွစ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာသြားပါၿပီ။ မေရာက္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီဆိုေပမယ့္လည္း တျခားအေျပာင္းအလဲေတြ ရွိေပမယ့္ ျပည္သူလူထုက ေႏြးေႏြးေထြးေထြးနဲ႔ အရင္အတိုင္းပဲ ႀကိဳဆိုတဲ့အတြက္ ကြ်န္မ အင္မတန္မွ ဝမ္းသာပါတယ္၊ ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္း၊ အေနာက္ပိုင္း၊ ေတာင္ပိုင္း ကို ေရာက္ၿပီးသြားပါၿပီ။ ေျမာက္ပိုင္းဆိုတာ မၾကာခင္က
ကခ်င္ျပည္နယ္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အေနာက္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ခ်င္း ျပည္နယ္၊ အခုက်ေတာ့ အေရွ႕ပိုင္းမွာ ရွမ္း ျပည္နယ္၊ ရွမ္းအေရွ႕ပိုင္းကို ေရာက္လာတာပါ။
ဒီလိုအေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံကိုသြားတဲ့အခါ ဘယ္ပဲသြား သြား ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ ျပည္ေထာင္စုႀကီးပဲလို႔ ယူဆပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုရင္ ဘယ္ပဲ သြားသြား ျပည္သူလူထုရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြက အတူတူပဲ။ ဒါကြ်န္မ ဟိုးအရင္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ကစၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးထဲမွာပါဝင္လာခဲ့တာကေနစၿပီး သတိျပဳမိပါတယ္။ ဘယ္ေနရာ မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြ်န္မတို႔ ျပည္ေထာင္စုသူ၊ ျပည္ေထာင္စုသားတို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြက အတူတူပါပဲ။ အဲဒါကို မေမ့ေစခ်င္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ႏိုင္ငံေရး ေလာကထဲ ဝင္လာတဲ့အခါကေနစၿပီးေတာ့ ျပည္သူလူထုနဲ႔ ထိေတြ႕ မႈရွိဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ႀကိဳးစားတဲ့အခါက်ေတာ့ ျပည္သူေတြ ဘာအလိုအပ္ဆံုးလဲဆိုတာ ကြ်န္မအၿမဲတမ္း ေမးပါတယ္။ ေမးတဲ့အခါ ဘယ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ ေတာင္၊ ေျမာက္ေနရာမေရြး ျပည္သူေတြရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြက အတူတူပဲ၊ တစ္ထပ္တည္းပဲဆိုတာကို ကြ်န္မသတိျပဳ မိတယ္။
ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔လိုေသးတယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပေန
အထူးသျဖင့္ ကြ်န္မ ဟိုတုန္းက က်ိဳင္းတံု လာတဲ့အခါ က်ိဳင္းတံုက ေတာင္သူ လယ္သမားေတြနဲ႔ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္းက အညာေဒသမွာ ေတာင္သူလယ္သမားေတြေျပာတာနဲ႔ အတူ တူပဲ။ ဘာေတြ အလိုအပ္ဆံုးလဲဆိုရင္ အားလံုး နံပါတ္တစ္ေျပာတာက ေရမရတဲ့ေနရာမွာဆို ေရလိုခ်င္တယ္။ ဒါအင္မတန္မွ အဓိက က်ပါတယ္။ ေရကအဓိကက်တဲ့လိုအပ္ခ်က္ပါ။ ဒုတိယဟာ ေရၿပီးရင္ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ ေရး၊ တတိယဟာ လွ်ပ္စစ္၊ စတုတၳဟာ ပညာေရး၊ ပၪမဟာ က်န္းမာေရး ဒီအတိုင္းပဲ ေျပာတယ္။ အဲဒီဟာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စား စရာေကာင္းပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ ႏိုင္ငံမွာ ဘယ္ေနရာသြားသြား ၿမိဳ႕ေတြပဲသြားသြား၊ ရြာေတြပဲသြားသြား ျပည္သူလူထုရဲ႕ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေတြက ဒါေတြပဲ။ ဒါက ဘာကို ျပသလဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ဖို႔ လိုေသးတယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပေန တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုေရရရွိေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းျခင္း၊ လွ်ပ္စစ္ရရွိျခင္း၊ ေနာက္ၿပီး ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးဘက္မွာ ျပည့္ျပည့္ဝ၀ ေဖးမႏိုင္ျခင္းဆိုတာဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ လုပ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥေတြပါ။ ဒီလို ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုသူ၊ ျပည္ေထာင္စု သားမ်ားအားလံုးဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစခ်င္ တယ္ဆိုတာကို ေထာက္ျပေနတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕အစိုးရ တာဝန္ ယူေနတဲ့ ႏိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေတြထဲမွာ ပထမဦးဆံုး လိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ အၿမဲေျပာ သလို တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ တခ်ိဳ႕က တရား ဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ဘာျဖစ္လို႔ထိပ္တန္းက တင္ သလဲဆိုတာကို ေမးပါတယ္။ တရားဥပေဒစိုးမိုး ေရးရွိမွ ေနာက္ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးတို႔ကို ကြ်န္မတို႔ ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေအာင္လို႔ လုပ္ေပးႏိုင္မွာပါ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႔ဆိုင္ တဲ့လုပ္ငန္းေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ဆိုရင္ အားလံုးက ဝိုင္းဝန္းၿပီး လုပ္ဖို႔လိုပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာလည္း ထိုနည္းလည္း ေကာင္းပါပဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုတာ အားလံုးဝိုင္း ဝန္းၿပီး လုပ္မွရမယ့္ကိစၥပါ။ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဆိုတာ လည္း အားလံုးဝိုင္းၿပီးလုပ္ရမယ့္ကိစၥပါ။ အဲဒီ အရာေတြရဖို႔အတြက္ တရားဥပေဒစိုးမိုးဖို႔ဆို တာလည္း ကြ်န္မတို႔ေတြအားလံုး ဝိုင္းၿပီးေတာ့ လုပ္မွရမယ့္ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈမရွိရင္ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသား မ်ားဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေရာ လံုၿခံဳမႈရွိႏိုင္မွာ မဟုတ္ ပါဘူး။ လံုၿခံဳမႈမရွိရင္ တည္ၿငိမ္မႈမရွိႏိုင္ဘူး။ တည္ၿငိမ္မႈမရွိရင္ တိုးတက္မႈမရွိႏိုင္ဘူး။ တိုးတက္မႈဆိုတာဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ျခင္းကိုပဲ ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မ ဘယ္သြားသြား ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ ျပည္ေထာင္စုဆိုတာကို မေမ့ပါနဲ႔လို႔ ထပ္တ လဲလဲသတိေပးပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြဟာ မနက္မိုးလင္းတာနဲ႔ ငါတို႔ ဟာ ျပည္ေထာင္စု၊ ငါတို႔ဟာ ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာကို ရြတ္ၿပီးေတာ့ ညအိပ္တဲ့အခါ မွာလည္း ငါတို႔ဟာျပည္ေထာင္စု၊ ငါတို႔ဟာ ျပည္ေထာင္စုဆိုတာကို ရြတ္ၿပီးေတာ့ အိပ္ေစ ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓာတ္ကို စြဲစြဲလမ္းလမ္းျဖစ္ေအာင္လို႔ လုပ္ေစခ်င္ပါ တယ္။ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံမွာဆိုရင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္းစံုရွိပါတယ္။ ေျပာတဲ့ဘာသာ စကားေတြကလည္း စံုတယ္။ ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာေတြကလည္း စံုတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ဓေလ့ ထံုးစံေတြကလည္းစံုတယ္။ သမိုင္းေတြက လည္း အားလံုးတစ္ထပ္တည္းေတာ့ မဟုတ္ ဘူး။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ေခတ္သစ္ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာေတာ့ အားလံုးအတြက္ အတူတူပါပဲ။
ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားဖို႔လို
အခုကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ တာ၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ ႏိုင္ငံတစ္ခု အျဖစ္ တည္ရွိခဲ့တာဟာဆိုရင္ ႏွစ္ ၇၀ ေက်ာ္ သြားပါၿပီ။ မၾကာမီကာလအတြင္းဆိုရင္ ၇၅ ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္။ ၇၅ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ႏွစ္မွာဆိုရင္ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ ႏွစ္ ၁၀ဝ ျပည့္ဖို႔၊ လြတ္လပ္တဲ့ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံအေနနဲ႔အႏွစ္ တစ္ရာျပည့္ဖို႔ ၂၅ ႏွစ္ပဲလိုေတာ့မွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္ေရာက္ရင္ အားလံုးက စဥ္းစားေနၿပီး ဒို႔က ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီ လဲ။ ဒို႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက ဘယ္ေလာက္ထိ ေအာင္ျမင္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားဖို႔လိုပါၿပီ။ သာမန္လူေတြဆိုရင္ အသက္ ၇၅ ႏွစ္ေရာက္ၿပီ ဆိုရင္ ဒါေတြစဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္လည္းေရာက္ လာပါၿပီ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အသက္ ၇၅ ႏွစ္ဆိုတာဟာ မငယ္ေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အသက္ ၇၅ ႏွစ္အထိ ေနႏိုင္ရင္ေတာင္မွ ကံေကာင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္ရတဲ့အေျခအေန မွာရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မတို႔ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ ၇၅ ႏွစ္မွာ ဘယ္ ေလာက္ထိ ကိုယ့္ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြရွိ သလဲလို႔ သံုးသပ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းမွာလည္း ဒီလိုပဲသံုးသပ္ရပါမယ္။ ဒီလိုပဲ သံုးသပ္ဖို႔အခ်ိန္ဟာ မၾကာေတာ့ ပါဘူး။
ကြ်န္မတို႔ဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕အသက္ ၇၅ ႏွစ္မွာ ဘယ္ေလာက္ထိ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ ေတြရွိသလဲလို႔ သံုးသပ္ၿပီးမွ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းကိုလည္း ဒီလိုပဲ သံုးသပ္ရမယ့္အခ်ိန္ ဟာ မၾကာေတာ့ပါဘူး။ အခု ကြ်န္မတို႔ ၇၅ ႏွစ္မျပည့္ခင္ က်န္ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ အားလံုး စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႔ ဒီႏိုင္ငံတိုးတက္ဖို႔အတြက္ လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံတိုးတက္ဖို႔အတြက္ အေရးႀကီးဆံုးကေတာ့ ျပည္သူ လူထုရဲ႕စိတ္ဓာတ္အင္အားပါပဲ။ ျပည္သူ လူထုရဲ႕ စိတ္ဓာတ္အင္အားျပည့္စံုမယ္ဆိုရင္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဘယ္လိုျပႆနာအခက္အခဲ ေတြပဲရွိရွိ ကြ်န္မတို႔ေက်ာ္လႊားႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
အခ်င္းခ်င္းေမတၲာပြားဖို႔အေရးႀကီး
ကြ်န္မတို႔အစိုးရဟာ စစ္မွန္တဲ့ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီးကို ထူေထာင္ခ်င္ပါတယ္ လို႔ ကြ်န္မတို႔ေျပာပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံနဲ႔ အသင့္ေတာ္ဆံုးျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆလို႔ပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီႏိုင္ငံလို တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံု နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ မတူကြဲျပားမႈေတြအေပၚမွာ ညီၫြတ္မႈကို တည္ေဆာက္ရမယ့္ ႏိုင္ငံ အတြက္ဆိုရင္ ကြ်န္မတို႔ဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ နားလည္မႈရွိဖို႔လိုတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေလးစားဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္မွအေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ခ်စ္တာခ်စ္ပါ၊ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုခ်စ္လို႔ တျခား လူမ်ိဳးကို မုန္းတယ္ဆိုတာေတာ့ ဒါက အင္မတန္မွ မွားပါတယ္။ ေမတၲာဆိုတာ ေမတၲာနဲ႔ပြားယူလို႔ရတယ္။ ေမတၲာကို ေဒါသ နဲ႔ပြားယူလို႔မရဘူး။ ေဒါသကို ေမတၲာက ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ ေမတၲာကိုေတာ့ ေဒါသက မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မတို႔ အခ်င္းခ်င္းေမတၲာပြားဖို႔ အင္မတန္မွ အေရး ႀကီးပါတယ္လို႔ အသိေပးပါရေစ။
အတိတ္ကိုသင္ခန္းစာယူ
အထူးသျဖင့္ လူငယ္ေတြပါ၊ လူငယ္ေတြ ကေနစၿပီးေတာ့ စိတ္ထားမွန္မွန္ထားဖို႔က သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ လူငယ္ေတြက လူႀကီး ေတြနဲ႔ယွဥ္လိုက္ရင္ အားသာခ်က္ တစ္ခုက ဘာလဲဆိုေတာ့ အတိတ္ရဲ႕စိုးမိုးမႈက ပိုၿပီး ေတာ့နည္းပါတယ္။ အတိတ္ရဲ႕ စိုးမိုးမႈေၾကာင့္ ပစၥဳပၸန္နဲ႔အနာဂတ္ကို အထိနာသြားတာေတြ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အတိတ္ဆိုတာကိုေတာ့ ကြ်န္မတို႔ မေမ့သင့္ဘူး။ အတိတ္ကဟာကို သင္ခန္းစာယူရပါမယ္။ အတိတ္တုန္းက အမွားေတြ၊ ကိုယ့္ေရွ႕က သူေတြရဲ႕ အမွားေတြ ကို ကိုယ္ျပန္ၿပီးေတာ့ မက်ဴးလြန္ဖို႔ဆိုၿပီးေတာ့ လူငယ္ေတြက ဆင္ျခင္ရမယ္။ ငါတို႔ေခတ္မွာ ငါတို႔ရဲ႕ ဘိုးဘြား ေတြပိုၿပီးေတာ့ ငါတို႔အေၾကာင္း စဥ္းစားလိုက္ ရင္ စိတ္ခ်မ္းသာႏိုင္မယ့္ေခတ္ ျဖစ္ေစခ်င္ တယ္။ ငါတို႔ဘိုးဘြားေတြက မေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြကို ငါတို႔ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ေပးဖို႔ တာဝန္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ လုပ္ေပးခ်င္တဲ့ ဆႏၵ လည္းရွိတယ္ဆိုတဲ့ ခိုင္မာတဲ့သႏၷိ႒ာန္နဲ႔သာ ကြ်န္မတို႔လူငယ္ေတြ တည္ေဆာက္သြားမယ္ ဆိုရင္ ႏိုင္ငံရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ လံုးဝပူပင္ ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။
အသံုးအစြဲမွန္မွ စုပံုထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြက တန္ဖိုးရွိ
ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ ေဒသတြင္းမွာဆိုရင္ တခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ တိုးတက္မႈနည္း တယ္ဆိုတာ လာၾကည့္တဲ့သူေတြထက္ တာခ်ီလိတ္လိုေနရာမ်ိဳးမွာေနတဲ့ ျပည္သူ ျပည္သားေတြ အသိဆံုးပါ။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈဆိုတာ အခ်ိန္မေရြးျပဳျပင္ေျပာင္း လဲလို႔ရပါတယ္။ အားလံုးဝိုင္းၿပီးေတာ့လုပ္မယ္ ဆိုရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္မ တို႔ရဲ႕ ျပည္သူျပည္သားေတြကို လံုးဝ ယံုၾကည္မႈရွိတယ္။ တကယ္ေတာ့ တျခားႏိုင္ငံ ေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္၊ ကၻာနဲ႔ယွဥ္ရင္ ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားေတြက မညံ့ပါဘူး။ ပညာ ေရးစနစ္အားနည္းမႈေၾကာင့္မို႔ တခ်ိဳ႕ေနရာ ေတြမွာေနာက္က်က်န္ေနခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားေတြက စိတ္ဓာတ္ အင္အား၊ လံု႔လ၊ ဝီရိယေတြနဲ႔ ကာယအစြမ္း၊ ဥာဏစြမ္းအားအရဆိုရင္ အားငယ္စရာ ဘာမွမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစြမ္းေတြက ဘယ္ေလာက္ပဲရွိရွိ ထုတ္သံုးမွအရာေရာက္ မွာပါ။ ထုတ္သံုးမွ အက်ိဳးရွိမွာပါ။ တခ်ိဳ႕ေတြက ပိုက္ဆံကိုစုတယ္ဆိုတာ ပိုက္ဆံစုၿပီးေတာ့ မသံုးရက္ မစားရက္နဲ႔ ပိုက္ဆံေတြကို စုပံုၿပီး ေတာ့ ေသတၲာႀကီးနဲ႔ ထည့္ထားလို႔ေတာ့ ဘာမွအက်ိဳးမရွိဘူး။ ကိုယ္ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ ကိုယ့္အက်ိဳးလည္းရွိေအာင္၊ အမ်ားအက်ိဳး လည္းရွိေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ဒီပိုက္ဆံေတြကို ရင္းႏွီးႏိုင္ရင္ ရင္းႏွီးရမယ္၊ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲ သင့္ရင္ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲရမယ္။ စားေသာက္ သင့္ရင္ စားေသာက္ရမယ္။ အသံုးအစြဲမွန္မွ စုထားတဲ့ပိုက္ဆံေတြက တန္ဖိုးရွိမွာျဖစ္ပါ တယ္။
အရည္အခ်င္းနဲ႔အစြမ္းအစေတြထုတ္သံုး
အိႏၵိယႏိုင္ငံက လြတ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးက ေျပာပါတယ္။ ဘဏ္ထဲ မွာ ထားတဲ့ပိုက္ဆံက ကိုယ့္ပိုက္ဆံမဟုတ္ဘူး။ သံုးၿပီးတဲ့ပိုက္ဆံကသာ ကိုယ့္ပိုက္ဆံလို႔ေျပာ တယ္။ ေျပာခ်င္တာက ဘဏ္ထဲမွာထားတဲ့ပိုက္ဆံကကိုယ္သံုးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေရာက္ သလား၊ မေရာက္ဘူးလားဆိုတာ ဘယ္သူမွ ခန္႔မွန္းလို႔မရဘူး။ ကိုယ္သံုး ႏိုင္တဲ့အေျခအေန ေရာက္ခ်င္မွေရာက္မယ္။ ဒီေခါင္းေဆာင္က သူေဌးႀကီးပါ။ သူေဌးႀကီးက မ်ိဳး႐ိုးေၾကာင့္ ခ်မ္းသာတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕အစြမ္းအစ ေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ့္သူခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ခဲ့တဲ့ ေရွ႕ေနႀကီးတစ္ေယာက္ပါ။ ဒီေလာက္ခ်မ္းသာ ေအာင္လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒီပိုက္ဆံေတြကို မသံုး ရက္မစြဲရက္နဲ႔ ဘဏ္ထဲမွာထည့္ထားရင္ သူတမလြန္ဘဝကူးသြားတဲ့ အခါက်ေတာ့ ဘယ္သူ႔လက္ထဲေရာက္မယ္ဆိုတာ ေသေသ ခ်ာခ်ာေျပာလို႔ရ မွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔သားသမီး လက္ထဲေရာက္ခ်င္ေရာက္မယ္။ သားသမီး လက္ထဲကေနၿပီးေတာ့ တျခားလက္ထဲ ေရာက္ခ်င္ေရာက္သြားမယ္။ အဲဒီေတာ့ သူကေျပာတယ္၊ သံုးၿပီးသားပိုက္ဆံဟာ ကိုယ္တကယ္ပိုင္တဲ့ပိုက္ဆံပါ။ ကြ်န္မေျပာ ခ်င္တာက အရည္အခ်င္းနဲ႔အစြမ္းအစေတြဟာ ထုတ္သံုးမွ ကိုယ္ပိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္း ထိေရာက္တဲ့ အစြမ္းအစျဖစ္ေနမွာပါ။ အေျခခံအားျဖင့္ ကြ်န္မတို႔မွာ အရည္အခ်င္း အစြမ္းအစေတြ ျပည့္စံုရဲ႕သားနဲ႔ ဒါေတြ ကြ်န္မတို႔ ထုတ္မသံုးဘူးဆိုရင္၊ ပိုက္ဆံဟာ ထုတ္မသံုးဘူးဆိုရင္ စကၠဴတစ္ရြက္လိုပဲ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ အစြမ္းအစေတြဟာ တန္ဖိုးမရွိျဖစ္ သြားပါလိမ့္မယ္။
အစြမ္းအစေတြကို ရင္းႏွီး
ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စု သားအားလံုးက ကိုယ့္ျပည္ေထာင္စုႀကီး တိုးတက္ေရးအတြက္၊ ကိုယ့္ျပည္ေထာင္စုႀကီး ဖြံ႕ၿဖိဳးသာယာေရးအတြက္ အားလံုးက ဝိုင္းၿပီး ႀကိဳးစားၾကပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕အစြမ္းအစေတြကို ထုတ္သံုးလိုက္ပါ။ ကိုယ့္ရဲ႕စြမ္းအားေတြကို ထုတ္သံုးလိုက္ပါ။ စြမ္းအားေတြ၊ အစြမ္းအစ ေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးလိုက္ရင္ နည္း သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ပိုက္ဆံလိုမဟုတ္ပါဘူး။ ပိုက္ဆံေတာင္ရင္းႏွီးလိုက္ရင္ ပြားလာတယ္။ မရင္းႏွီးဘဲနဲ႔ ထုတ္ထုတ္သံုးေနရင္ေတာ့ အားလံုးကုန္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မတို႔ဟာ အစြမ္းအစေတြကို ရင္းႏွီးရမယ္။ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ရင္းႏွီးရမယ္။ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းအတြင္းမွာ ရင္းႏွီးဖို႔က အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ရင္းႏွီးၾကမလဲဆိုေတာ့ အားလံုးဝိုင္းၿပီးေတာ့ သေဘာတူညီခ်က္ယူမွ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ဒါပါပဲ။
ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံတိုးတက္ေအာင္၊ ခ်မ္းသာ ေအာင္ အေကာင္းဆံုးနည္းက ဘာလဲဆိုတာ ျပည္သူျပည္သားအားလံုး တစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္ဦး ခ်င္းကေန ပါဝင္ၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ခြင့္ကို ေပးထားတာ ဒီမိုကေရစီပါပဲ။ ဒါကိုကြ်န္မ ေျပာျခင္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ ျခင္းတစ္ခုလို႔ ကြ်န္မေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရးအရ ဆံုးျဖတ္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲကေနတစ္ဆင့္ ဆံုးျဖတ္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားနည္းေတြနဲ႔ လည္း အမ်ားႀကီးဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္သူ ေတြကို ေပးထားတဲ့အခြင့္အေရးေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္သံုးတဲ့နည္းေတြနဲ႔ ကြ်န္မတို႔ အမ်ားႀကီးပါဝင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ ပါတယ္။
ဥပမာ-ေစာေစာကေျပာတဲ့ အခ်က္ ငါးခ်က္မွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးကလိုအပ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ေရရရွိေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းျခင္း၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားရရွိေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးမ်ားေကာင္းမြန္ျခင္း အဲဒီဟာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားေတြအားလံုးပါဝင္မွျဖစ္မွာပါ။ ကြ်န္မကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းပဲ အယူအဆ တစ္ခုရွိတယ္။ ဒီေလာကႀကီးမွာ၊ ဒီဘဝမွာ ဘာမွအလကားမရဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွ အလကားမရဘူး။ တန္ရာတန္ေၾကးေပး ရတာပဲ။ ကိုယ္အလကားရတယ္လို႔ ထင္ေနတဲ့ ကိစၥေတြေတာင္မွ အလကားမရဘူး။ အဲဒီ ေနာက္ကေနပါလာတဲ့ တာဝန္ေတြ၊ ဝတၲရား ေတြ၊ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးေတြဆိုတာအၿမဲ ရွိပါတယ္။
အားလံုးသေဘာတူတဲ့ေနရာကိုေရြး
ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မတို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ လူမႈေရးလုပ္ငန္းတစ္ခု အျဖစ္ ေရတြင္းေတြတူးေပးတဲ့ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါ တယ္။ တခ်ိဳ႕ရြာေတြမွာ ေရရွားပါးမႈ ျဖစ္ပါ တယ္။ ပထမလိုအပ္ခ်က္က ေရပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေသာက္ေရ၊ သံုးေရရွားပါးမႈအတြက္ ေရတြင္း ေတြတူးေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မတို႔ ဘယ္ေတာ့မွအလကား မတူးဘူး။ ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ တန္ဖိုးမထားမွာစိုးလို႔၊ ကိုယ္ကိုယ္ တိုင္ပါဝင္တဲ့ လုပ္ငန္းဆိုမွ တကယ္ေလးစား ကာ သံေယာဇဥ္ရွိတယ္ဆိုတာ လူ႔သဘာဝ ေတြမို႔ ကြ်န္မတို႔ကေနၿပီးေရြးတယ္။ ဒီရြာမွာ လည္း ေရတြင္းလိုတယ္၊ ဟိုရြာမွာလည္း ေရတြင္းလိုတယ္။ ပထမဆံုး ကြ်န္မတို႔ေတြးတဲ့ အေတြးက ဒီေရတြင္းကိုတူးတဲ့အခါမွာ ဝိုင္းဝန္း ၿပီးေတာ့ ျပည္သူလူထုက ကူညီခ်င္တဲ့စိတ္ရွိ လား၊ မရွိဘူးလားဆိုတာ ကြ်န္မတို႔ၾကည့္ပါတယ္။
အဲဒီလို ရြာသူရြာသားေတြ ပါဝင္ၿပီးေတာ့ ဒီေရတြင္းကို တူးတဲ့အခါမွာ တတ္ႏိုင္ သေလာက္ကူညီမယ္၊ ပံ့ပိုးလိုစိတ္ရွိတဲ့ဟာကို ေရြးပါတယ္။ ဒုတိယအားျဖင့္ အဲဒီရြာေတြထဲ မွာ ေရတြင္းတူးရမယ့္ ေနရာေကာင္းေကာင္း ရွိသလား၊ ေနရာေကာင္းေကာင္းဆိုတာက ဒီေရတြင္းကို တစ္ရြာလံုးကေနၿပီးေတာ့သံုးႏိုင္ တဲ့ အေနအထားရွိသလား၊ လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ရဲ႕ၿခံထဲမွာ တူးေပးဖို႔ဆိုတာ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ အဲဒီၿခံပိုင္ရွင္က ဘယ္သူ မွမလာနဲ႔ငါေခါင္း႐ႈပ္တယ္၊ ဒီေန႔ေတာ့ ဘယ္သူမွမေတြ႕ခ်င္ဘူးဆိုၿပီး တံခါးပိတ္ထား ရင္၊ က်န္တဲ့သူေတြက ေရယူလို႔မရဘူးဆိုရင္ ဒီေရတြင္းရဲ႕အက်ိဳးေက်းဇူးက အင္မတန္မွ နည္းသြားပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ေရတြင္းကို ရြာထိပ္မွာသြားထားရင္ ေနာက္ တစ္ဖက္ထိပ္က ရြာသူရြာသားေတြအတြက္ အခက္အခဲျဖစ္တယ္။ ေနရာကိုလည္း အားလံုး သေဘာတူမွန္ကန္တဲ့ေနရာကို ေရြးႏိုင္မွ ေရတြင္းတူးေပးဖို႔ဆိုတာ သေဘာတူတယ္။
ဆက္ၿပီးေတာ့ထိန္းသိမ္း
တတိယအခ်က္က ေရတြင္းတူးေပးၿပီးရင္ ထိန္းသိမ္းေရးအဖြဲ႕တစ္ခုကို ရြာသူ ရြာသား ေတြအထဲကပဲ ဖြဲ႕ႏိုင္ရမယ္။ ဒီသံုးခ်က္ပါ။ ပထမဦးဆံုးအားလံုးကေန ဝိုင္းဝန္းကူညီရ ပါမယ္။ အားလံုးဆိုတာ တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္း မဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔သဘာဝအရ ဘယ္ေတာ့ မွတစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္း သေဘာတူညီမႈဆိုတာ မရႏိုင္ပါဘူး။ အမ်ားစုက ဒီလိုစိတ္ဓာတ္ရွိၿပီ ဆိုရင္ မွန္ကန္တဲ့ေနရာကိုေရြးဖို႔သေဘာတူတယ္ဆိုရင္ ဒီရြာမွာ ေရတြင္းတူးခြင့္ေပးမွာပါ။
ေနာက္ဆံုးကေတာ့ တူးၿပီးရင္ထိန္းသိမ္း မလား။ ကိုယ့္ရြာအတြက္ တူးေပးထားတဲ့ ေရတြင္းဟာ ကိုယ့္တာဝန္ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိမွ ကြ်န္မတို႔တူးေပးမွာပါ။ အဲဒီ လိုလုပ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ဘာေတြ႕ရသလဲဆို ေတာ့ ရြာသူရြာသားေတြက ဒီေရတြင္းကို အလကားရခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေသာက္ ေရသံုးေရကို အလကားရခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕စိတ္ဓာတ္နဲ႔၊ သူတို႔ရဲ႕ပါဝင္မႈနဲ႔၊ သူတို႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြနဲ႔ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ထား တဲ့ေရတြင္းဆိုေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့လည္း တန္ဖိုး ထားတယ္။ ေနာက္ၿပီး အရင္သူတို႔နဲ႔သေဘာ တူညီမႈအရ ဆက္ၿပီးေတာ့ထိန္းသိမ္းမယ္။
ဒါကို ကြ်န္မဘာလို႔ ေျပာခ်င္တာလဲ ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ တိုးတက္ေရးအတြက္ ဘယ္လို ဘယ္ပံုစံပဲလုပ္လုပ္ ဒီလိုပံုစံမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ရမယ္။ နံပါတ္(၁)ျပည္သူျပည္သား ေတြက ပါဝင္ခ်င္တဲ့စိတ္ရွိရမယ္။ နံပါတ္(၂)အမ်ားအတြက္ အေကာင္းဆံုးဟာကို
ေရြးခ်င္တဲ့ေစတနာနဲ႔ ေရြးတတ္တဲ့ပညာ ရွိရမယ္။ ေနာက္ဆံုးကေတာ့ ဆက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားဖို႔ လံု႔လ၊ ဝီရိယကို စိုက္ထုတ္ ထားရမယ္။ အဲဒီအခ်က္သံုးခ်က္နဲ႔သာ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံကို တိုးတက္ေအာင္လုပ္ေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
တိုးတက္ေအာင္ျမင္တဲ့ႏိုင္ငံ
လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးဆိုရင္လည္း ဒီလိုပါပဲ။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးဟာ အစိုးရ မ်ားရဲ႕တာဝန္ဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ အဓိက အားျဖင့္ ႏိုင္ငံကိုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ တာဝန္ယူထားတဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕မ်ားဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရးအတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေပးရမယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ျပည္သူ ျပည္သားေတြက ပါဝင္ေပးရမယ္။ ကိုယ့္အတြက္ေဆာက္ထားတဲ့ လမ္းေတြ မပ်က္စီးေရးကို ကိုယ္ကလည္း စည္းကမ္းနဲ႔ ထိန္းသိမ္းသြားရမယ္။ တတ္ႏိုင္တဲ့ဘက္ကေန ဝင္ၿပီးပံ့ပိုးရမယ္။ ဒါကလည္း ဆက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားခ်င္တဲ့စိတ္၊ စၿပီးထူေထာင္ ခ်င္တဲ့စိတ္ ဒါေတြ ျပည္သူျပည္သားေတြ ၾကားထဲမွာရွိမွ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံဟာ တကယ္ကို တိုးတက္ေအာင္ျမင္တဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ပါမယ္။
ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ လိုအပ္ ခ်က္ေတြဟာ ေစာေစာကေျပာတဲ့အတိုင္း ဒီ ၅ ခ်က္ဆိုတာလည္း သိၿပီးၿပီ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတေလလည္း အေသးစိတ္အေနနဲ႔ ေဒသအသီးသီးမွာ ျပည္သူျပည္သားမ်ား ဘာေတြလိုအပ္ခ်က္ေတြရွိသလဲ၊ ဘယ္လို ခံစားမႈေတြရွိသလဲဆိုတာ အစိုးရကို တာဝန္ ယူတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားဟာ သိဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါမွ လည္း ျပည္သူျပည္သားနဲ႔ အစိုးရေတြၾကားမွာ တစ္ခါတည္း တက္ညီလက္ညီနဲ႔ စိတ္တူ သေဘာတူ ႏိုင္ငံ့တိုးတက္ေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ခ်င္တဲ့ အေနအထားတစ္ခု ျဖစ္ေပၚဖို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး နားလည္မႈရွိ
ေရာက္တဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ရပ္မိရပ္ဖေတြ၊ ျပည္သူျပည္သားေတြနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ႀကိဳးစားေနတယ္ဆိုတာ ပထမကေတာ့ ျပည္သူေတြရဲ႕အသံကို နားေထာင္ခ်င္လို႔ပါ။ ေနာက္ၿပီး ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ကြ်န္မတို႔ကို ပိုၿပီးေတာ့ နားလည္ႏိုင္ေအာင္၊ အစိုးရရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကို ပိုၿပီးသိရွိလာေအာင္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးၾကားမွာ ရင္းႏွီးမႈရေအာင္ ဆိုၿပီး ဒါကိုဦးတည္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားနဲ႔ အစိုးရအလုပ္ကို တာဝန္ယူထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းအၾကားမွာ တကယ့္ကို တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး နားလည္မႈရွိတယ္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ယံုၾကည္မႈရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီႏိုင္ငံအေနနဲ႔ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥဆိုတာ ဘာမွ မရွိပါဘူး။
ကိုယ့္တာဝန္ကို အေလးထား
တာခ်ီလိတ္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာလည္း တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕သားမ်ားရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ ေတြက ဘယ္လိုရွိတယ္၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက ဘယ္လိုရွိတယ္၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြက ဘယ္လိုရွိတယ္၊ ဒါေတြလည္းကြ်န္မတို႔ သိခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္သူျပည္သားေတြကို တန္ဖိုးထားတယ္။ တန္ဖိုးထားတယ္ဆိုရာမွာ အၿမဲပဲ ကြ်န္မတို႔ ႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေျပာတယ္။ တခ်ိဳ႕ေတြက အခြင့္အေရးကို အၿမဲပဲေျပာတယ္။ အခြင့္အေရးကဘာရွိသလဲ။ ဘာရမယ္။ ဘာလုပ္ရမယ္။ ေနာက္ၿပီး ကြ်န္မက တာဝန္ကို အၿမဲပဲ ဦးစားေပးၿပီး ေျပာပါတယ္။ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ တာဝန္ ယူခ်င္မွ ဒီကၻာႀကီးဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းမွာပါ။ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ ကိုယ့္တာဝန္ကို အေလး ထားမွ ဒီကၻာႀကီး တိုးတက္ႏိုင္မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ရပိုင္ခြင့္ ငါရရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔မဟုတ္ဘဲ ငါေပးရမယ္၊ ငါဟာ ေပးႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ လူသားတစ္ေယာက္၊ ဒီကၻာ ႀကီးမွာ ေမြးလာကတည္းက၊ ဒီေလာကႀကီးမွာ လူျဖစ္လာကတည္းက ငါ့မွာေပးႏိုင္စြမ္းေတြနဲ႔ လူျဖစ္လာတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ခိုင္မာ ေအာင္ လုပ္ေစခ်င္တယ္။ ငါ့မွာေပးႏိုင္စြမ္း ရွိတယ္ဆိုတဲ့မာနဟာ မွန္ကန္တဲ့မာန၊ ေကာင္းတဲ့မာနပဲ။ ငါယူႏိုင္စြမ္းရွိတယ္ဆိုတာ ဟာ ရွက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ငါဘယ္ေလာက္ ယူႏိုင္တယ္ဆိုတာဟာ ဂုဏ္ယူစရာကိစၥလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ စိတ္ထားကို အင္မတန္မွ က်ဥ္းေျမာင္းၿပီးေတာ့ ေသးသိမ္ သြားေစတဲ့ကိစၥပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္မတို႔ လူႀကီးမ်ားဟာလည္း လူငယ္မ်ားကို တာဝန္သိစိတ္ရွိဖို႔ သင္ေပး သလို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တာဝန္သိစိတ္ရွိတဲ့ လူႀကီးမ်ားျဖစ္လာေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ပါ။ ဒီလိုလုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မတို႔တစ္ႏိုင္ငံလံုး မွာရွိတဲ့ ေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံ ဟာ ခိုင္မာတဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို ထူေထာင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဆင္ျခင္စရာေတြရွိ
ပထမဆံုး တင္ျပထားၿပီးကိစၥေတြကို ကြ်န္မတတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျဖပါ့မယ္။ ေနာက္ၿပီး ပရိသတ္ထဲက ျပည္သူျပည္သား ေတြအေနနဲ႔ ထၿပီးေမးေစခ်င္ပါတယ္။ ပရိသတ္ထဲမွာ ဝန္ထမ္းေတြ၊ ဝန္ထမ္း မဟုတ္တဲ့ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖေတြ၊ လူငယ္ေတြကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အားလံုး ဘက္က ေမးခြန္းေတြထုတ္တာ ၾကားခ်င္ပါ တယ္။ ဝန္ထမ္းေတြအတြက္ေတာ့ အခက္အခဲ ရွိမယ္။ ဝန္ထမ္းဆိုတာ ဝန္ထမ္းစည္းမ်ဥ္း၊ စည္းကမ္းအရ အလုပ္လုပ္ရတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕သစၥာကို ေစာင့္ထိန္းရတယ္။ အဲဒီဟာေတြအေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ့ ဝန္ထမ္းေတြအေနနဲ႔ ေမးခြန္းေမးခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဆင္ျခင္စရာေတြရွိတယ္ဆိုတာ သတိေပးပါရေစ။ ဒါကိုလည္း ျပည္သူ ျပည္သားေတြက နားလည္မယ္လို႔ထင္ပါတယ္။
ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔မႈကိုတန္ဖိုးထား
ကြ်န္မတို႔ ျပည္သူျပည္သားေတြအေနနဲ႔ ေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေမးေစခ်င္တယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ကိုယ့္ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈေတြအေၾကာင္းကို ေျပာေစ ခ်င္ပါတယ္။ ေျပာရဲရမယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခု ေတာ့ သတိေပးပါရေစ။ ေျပာရဲတယ္ဆိုတာ ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းေျပာတာကို ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ မွန္မွန္ကန္ကန္ေျပာရဲတာကို ေျပာတာပါ။ ႐ိုင္းစိုင္းတယ္ဆိုတာ ဂုဏ္ယူစရာ ကိစၥလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဟာ ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဖီလာဆန္႔က်င္ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ယဥ္ေက်းမႈမွာ ေကာင္းတဲ့ကိစၥေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အဲဒီေကာင္းတဲ့ကိစၥေတြ ထဲမွာ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕မႈကို တန္ဖိုးထား တာဟာ ေကာင္းတဲ့ကိစၥတစ္ခုပါ။ ေမးစရာ ရွိတာကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း တိတိက်က်ေမးပါ။ ေမးခြန္းေမးပါဆိုရာမွာ တိုတိုနဲ႔လိုရင္းေမးပါ ေျပာတာပါ။ တိုတိုနဲ႔လိုရင္းကို ေမးတတ္ဖို႔ ဆိုတာ ကြ်န္မတို႔အားလံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သင္ယူရမယ့္အရာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမွာတင္ျပထားတဲ့ အခ်က္ေတြကေတာ့ "မိုင္းဆတ္ - တာခ်ီလိတ္လမ္း ရာသီမေရြး သြားလာႏိုင္ေရးအတြက္ ကတၲရာလမ္း (သို႔မဟုတ္)ကြန္ကရစ္လမ္းအျဖစ္ အဆင့္ ျမႇင့္တင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။}} ကြ်န္မေျပာခဲ့ပါတယ္၊ ေရရတဲ့ေနရာမွာဆိုရင္ ပထမဦးစားေပးက လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ တာခ်ီလိတ္က ေရရွားတဲ့ပံုစံေတာ့ မရွိဘူး။ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးကိစၥ ဒီမွာ တက္လာတယ္ဆိုတာ မထူးဆန္းပါဘူး။ ျပည္နယ္အစိုးရကေန ဘယ္လိုေဆာင္ရြက္မႈ ေတြရွိသလဲဆိုတာ ျပည္နယ္အစိုးရကေန အေျဖတစ္ခါတည္း ျပင္ဆင္ထားေပးပံုရပါ တယ္။ "၂၀၁၈-၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ဘ႑ာေရးႏွစ္ အတြင္း ျပည္နယ္ရန္ပံုေငြ ၅၅၃ သန္းျဖင့္ မိုးရာသီသြားလာရန္ခက္ခဲေနေသာေနရာႏွင့္ အတက္အဆင္းမတ္ေစာက္သည့္ေနရာမ်ား ကို ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး ၂၀၁၉-၂၀၂၀ ခုႏွစ္ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္လည္း ျပည္ေထာင္စုရန္ပံုေငြရရွိမႈအေပၚမူတည္၍ ေဆာင္ရြက္သြားမည္ျဖစ္ပါတယ္။" ဒါကို ႐ိုး႐ိုးတည့္တည့္ေျပာရရင္ လမ္းႀကီးတစ္ခုလံုး ကို ကတၲရာလမ္းျဖစ္ဖို႔ ခ်က္ခ်င္းမလုပ္ေပးႏိုင္ ပါဘူး။ အဆိုးဆံုးေနရာေတြကို စၿပီးျပင္ေပးပါ့ မယ္။ မိုးရာသီမွာ ခက္ခက္ခဲခဲမျဖစ္ေအာင္ အဲဒီေနရာေတြက စၿပီးျပင္ေပးပါ့မယ္။ ေနာက္ဘ႑ာႏွစ္မွာ ပိုၿပီးျပင္ေပးပါ့မယ္။ အဲဒီအတိုင္း ျပည္နယ္အစိုးရက လုပ္ေပးသြား မယ္လို႔ ကြ်န္မယံုၾကည္ပါတယ္။
မွန္ကန္တဲ့လမ္း
တစ္ခုပဲသတိေပးခ်င္တယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယၱရားထဲမွာပါတဲ့သူေတြအားလံုးကို သတိ ေပးခ်င္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုကို ကတိကဝတ္ လြယ္လြယ္နဲ႔မေပးပါနဲ႔။ ေပးတဲ့ကတိဆို တည္ပါေစ၊ ကိုယ္မေသခ်ာဘဲ ကတိမေပးပါနဲ႔၊ လုပ္ေပးမယ္၊ ရမယ္၊ ျဖစ္ေစရမယ္၊ ေနာင္ မျဖစ္ေျမာက္ရင္ ျပည္သူေတြရဲ႕ယံုၾကည္မႈကို ဆံုး႐ံႈးရမယ္။ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥကို မျဖစ္ႏိုင္ ေသးဘူး၊ ဘာေၾကာင့္မျဖစ္ႏိုင္ေသးသလဲ ဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းျပတာကို ကြ်န္မ အေနနဲ႔မွန္ကန္တဲ့လမ္းလို႔ တျခားအစိုးရ အဖြဲ႕ဝင္ေတြကို သတိေပးခ်င္ပါတယ္။
ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္
ဒုတိယတင္ျပလာတာက တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕ေရွာင္လမ္းေဖာက္လုပ္ရာတြင္ လမ္း နယ္နိမိတ္အတြင္းပါဝင္သြားသည့္ ေနအိမ္ အေဆာက္အဦပိုင္ရွင္မ်ား၊ ေျမကြက္အစားထိုး ေပးအပ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ရန္ေအာင္ျမင္ရပ္ကြက္ အတြင္း ၃၈ ဧကခန္႔ရွိ စိုက္ပ်ိဳးေရးသုေတသန ၿခံအတြင္းမွ လိုအပ္သည့္ ေျမဧရိယာအား ျပန္လည္စြန္႔လႊတ္ေပးေရး စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴ ေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ ညႇိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ပါရန္ဆိုရာမွာ တာခ်ီလိတ္ ၿမိဳ႕ေရွာင္လမ္းေဖာက္လုပ္ရာတြင္ ေျမယာ ေလ်ာ္ေၾကးရယူလိုျခင္းမရွိဘဲ ေျမကြက္ အစားထိုးရယူလိုျခင္း တင္ျပလာသည့္ ေတာင္သူ ၂၅ ဦးအား ရန္ေအာင္ျမင္ရပ္ကြက္ အတြင္းရွိ စိုက္ပ်ိဳးေရးဦးစီးဌာနပိုင္ ၃၈ ဒသမ ၈၇ ဧကခန္႔ရွိ ေျမဧရိယာအတြင္းမွ ျပန္လည္ ေပးအပ္ႏိုင္ေရး စိုက္ပ်ိဳးေရးဝန္ႀကီးဌာနကို တင္ျပသြားပါမယ္။
ဒီအေျဖကေတာ့ ရွင္းတယ္ထင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေလ်ာ္ေၾကးယူလိုက္တယ္။ တခ်ိဳ႕က ေငြနဲ႔ေလ်ာ္ေၾကးမလိုခ်င္ဘူး။ ေနာက္ေနရာပဲ လိုခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ စိုက္/ေမြးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ ညႇိေနပါတယ္။ စိုက္/ေမြးဝန္ႀကီးဌာနက လည္း သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ စဥ္းစားေပးမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကတိကဝတ္ေတာ့မေပးဘူး။ ဟိုဘက္က မေသခ်ာဘဲေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ မေျပာဘူး။ ျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ေတာ့ ႀကိဳးစား ေပးမယ္လို႔ ေျပာပါရေစ။
ျဖည့္ဆည္းေပးေစခ်င္
တတိယအခ်က္က တာခ်ီလိတ္ေဆး႐ံု ႀကီးတြင္ လိုအပ္လ်က္ရွိသည့္ လက္ေထာက္ ဆရာဝန္မ်ား ျဖည့္ဆည္းေပးပါရန္။တာခ်ီလိတ္ေဆး႐ံုႀကီးတြင္ လိုအပ္လ်က္ရွိ သည့္ လက္ေထာက္ဆရာဝန္မ်ား ခန္႔ထား ပါရန္အတြက္ ရွမ္းျပည္နယ္အေရွ႕ပိုင္း ျပည္နယ္ကုသေရးဦးစီးဌာနက ေနျပည္ေတာ္ ကုသေရးဦးစီးဌာနကို ၂၉-၁၀-၂၀၁၈ ရက္စြဲပါ စာအမွတ္နဲ႔ တင္ျပၿပီးျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ဝန္းမွာ ဆရာဝန္ေတြ၊ သူနာျပဳဆရာမေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာေတြ၊ ဆရာမေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္။ လိုအပ္ေနတဲ့ အခါ ေနရာတိုင္းကို ခ်က္ခ်င္း မျဖည့္ဆည္းေပး ႏိုင္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕က ကြ်မ္းက်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ လိုတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ပိုက္ဆံလည္းလိုပါ တယ္။ ကြ်န္မတို႔ ပိုက္ဆံရွာႏိုင္ရင္ေတာင္ လူမရွာႏိုင္ရင္ တခ်ိဳ႕ေနရာေတြ ေျဖရွင္းလို႔ မရဘူး။ ဒါေတြအျမန္ဆံုးျဖစ္ေအာင္လုပ္ရ မယ္။ ေဝးလံေခါင္သီတဲ့ ျပည္ေထာင္စု အစိတ္ အပိုင္းေတြမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဝန္မေလး ၾကပါနဲ႔။ အဲဒီဟာကို တာဝန္တစ္ခုေက်ေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ဝင္ၿပီး ျဖည့္ဆည္း ေပးေစခ်င္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆရာဝန္၊ ဆရာမေတြ တျခားဝန္ထမ္းေတြက ခက္ခဲတဲ့ေနရာကို မသြားခ်င္ၾကဘူး။ ဒါကို အျပစ္ဆိုတာမဟုတ္ပါ ဘူး။ သဘာဝပါပဲ။ ခက္ခက္ခဲခဲ ေနရမယ့္ေနရာ ကို ဘယ္သူမွမသြားခ်င္ၾကဘူး။ သက္သက္ သာသာေနရမယ့္ေနရာဆို သြားခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ေက်နပ္မႈအရ စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ သက္သက္သာသာေနရတဲ့ ေနရာမွာ သက္သက္သာသာေနရတာနဲ႔၊ အင္မတန္ ခက္ခဲတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ့္ရဲ႕အခက္အခဲေတြကို နိစၥဓူဝရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြနဲ႔ အတူ႐ုန္းကန္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ဘဝျမင့္မားေရး အတြက္ လုပ္ေပးႏိုင္ျခင္းက ပိုၿပီးေတာ့ ေက်နပ္မႈမမ်ားဘူးလား။
ေမတၲာေစတနာစိတ္
လူတိုင္းလူတိုင္း ဒီေလာကႀကီးမွာ အနိစၥ တရားနဲ႔ စြန္႔ခြာသြားၾကရမွာ။ အဲဒီလို စြန္႔ခြာ တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါတစ္သက္လံုး သက္သက္ သာသာေနခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္ ေက်နပ္မႈရႏိုင္မွာလဲ။ ငါ့ဘဝမွာ ဒီေလာက ႀကီးရဲ႕ သက္တမ္းနဲ႔စာရင္ အင္မတန္တိုေတာင္း တဲ့သက္တမ္းမွာ လိုအပ္ေနတဲ့ ျပည္သူ ျပည္သားေတြအတြက္ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေပး ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ျပန္စဥ္းစားရင္ အမ်ားႀကီး ေက်နပ္မႈရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဝးလံ ေခါင္သီတဲ့ေနရာမွာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ မေၾကာက္ ပါနဲ႔၊ တစ္သက္လံုး သြားဖို႔ေျပာတာ မဟုတ္ ပါဘူး။ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခ်ိန္အတြင္းမွာ အဲဒီႏွစ္ပိုင္း အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ၊ ကိုယ့္ ႏိုင္ငံအတြက္ ၊ ျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္၊ လူသားေတြအတြက္ တကယ့္ေမတၲာေစတနာ စိတ္နဲ႔ မလုပ္ေပးခ်င္ဘူးလား။ လုပ္ေပးႏိုင္ သမွ် လုပ္ေပးၾကပါလို႔ ကြ်န္မအေနနဲ႔ ဒီကေန အခြင့္အေရးရွိတုန္း ေမတၲာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
အဲဒီလို လုပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ ေဒသခံေတြ ကလည္း အင္မတန္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႔ ႏိုင္ငံ နယ္ဘက္မွာ ဆရာဝန္ေတြ၊ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြကို နယ္သူ နယ္သားေတြ၊ ရြာသူရြာသားေတြ အင္မတန္ ေလးစားတယ္၊ ခ်စ္ခင္တယ္၊ ေႏြးေႏြး ေထြးေထြးနဲ႔ ဝန္းရံထားတယ္။ အဲဒါေတြကို တန္ဖိုးထားၾကပါ၊ ၿမိဳ႕ႀကီးမွာလို တိုက္ေပၚမွာ ေနတာနဲ႔မတူဘူးဆိုေပမယ့္ တိုက္ေပၚမွာေနလို႔ရတဲ့ေႏြးေထြးမႈနဲ႔ ရြာထဲမွာေနလို႔ရတဲ့ ေႏြးေထြးမႈက မတူပါဘူး။
ကြ်န္မတို႔ေဆး႐ံုႀကီးမွာ လိုအပ္ေနတဲ့ ဆရာဝန္၊ ဆရာမေတြကို ျဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ အတြက္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္။ ဘယ္ေလာက္ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးႏိုင္မလဲဆိုတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ အာမမခံႏိုင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္တိုင္းျပည္လံုး လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနတဲ့ အခါက်ေတာ့ ကြ်န္မတို႔က ခ်ိန္ဆၿပီးေတာ့ ပို႔ရမယ္။ ဘယ္ေတြမွာပိုၿပီးေတာ့ အလိုအပ္ဆံုး လဲဆိုတာကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ က်န္းမာေရး ဝန္ႀကီးဌာနကေန ဒီဟာကို ေဆာင္ရြက္ရ ပါတယ္။
ဝိုင္းဝန္းကူညီ
က်န္းမာေရးဝန္ႀကီး ေဒါက္တာျမင့္ေထြး ကလည္း အၿမဲပဲ ဒါကိုစဥ္းစားပါတယ္။ အင္မတန္မွ အေလးထားပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ေဆး႐ံုေတြတင္မကဘူး၊ ေဆး႐ံုထဲမွာ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ဆရာဝန္ေတြ၊ ဆရာမေတြ အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း အဆင္ေျပဖို႔ေတြ လိုတယ္ဆိုတာ အဲဒါေတြကိုလည္း ထည့္တြက္ ပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ဆရာဝန္ေတြ၊ ဆရာမေတြအစား သူနာျပဳဆရာေတြ လႊတ္လိုက္ေပမယ့္ ေနရာထိုင္ခင္း အဆင္ မေျပလို႔ မေနခ်င္ၾက၊ အဆင္မေျပၾက၊ ဒါမ်ိဳး ေတြ မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ အျမန္ဆံုးျဖစ္ေျမာက္ ေရး ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္။
နံပါတ္(၄) တင္ျပခ်က္ကေတာ့ တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕နယ္ ႀကိဳးတံတား ေက်းလက္ က်န္းမာေရးဌာန(ခြဲ)ဖြဲ႕စည္းဖို႔ ျပင္ပ အေဆာက္အဦႏွင့္ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာမ်ား အတြက္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ေျမေနရာရရွိၿပီးျဖစ္၍ လိုအပ္ခ်က္မ်ား စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးပါ။ အဲဒါကလည္း က်န္းမာေရးနဲ႔ အားကစား ဝန္ႀကီးဌာနကို တင္ထားပါတယ္။ အေဆာက္ အဦေဆာက္တယ္ဆိုတာ ေဆာက္လုပ္ေရးက မိုးေပၚကက်လာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဆာက္ေန တဲ့အခါက်ရင္လည္း ေဆာက္လုပ္ေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြက အလိုလိုေရာက္လာ တာ မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္မတို႔ ဝယ္ယူရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေငြလိုပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေငြမ်ားမ်ားရေအာင္ ကြ်န္မတို႔ တိုင္းသူျပည္သားေတြအားလံုး ဝိုင္းဝန္းၿပီး ကူညီေပးၾကပါ။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံခ်မ္းသာဖို႔ဆိုတာ ျပည္သူ ျပည္သားမ်ားရဲ႕ စုေပါင္းခ်မ္းသာဖို႔ပဲ ျဖစ္ပါ တယ္။ ကြ်န္မတို႔ႏိုင္ငံက မခ်မ္းသာေသးတဲ့ အတြက္ ၿခိဳးၿခံသင့္တဲ့ေနရာမွာ ၿခိဳးၿခံရပါမယ္။ မိသားစုတစ္စုလိုပါပဲ။ ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစု ဆိုရင္ ပိုက္ဆံကို သံုး႐ံုမကဘူး ျဖဳန္းတယ္။ ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့မိသားစုက်ေတာ့ ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္နဲ႔ သံုးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့မိသားစုက ႀကီးျပင္းလာတဲ့ ကေလးေတြက စည္းကမ္းရွိပါ တယ္။ ပိုက္ဆံရဲ႕တန္ဖိုးကို သိလာတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ကူညီဖို႔၊ မစဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကြ်န္မတို႔ဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္ေနတဲ့ကာလဟာလည္း အေရးႀကီး တယ္ဆိုတာဟာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈရဖို႔အတြက္ အေရးႀကီး တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကြ်န္မတို႔အားလံုး တစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ မွန္ကန္တဲ့ စံႏႈန္းထားေတြ ပြားမ်ားႏိုင္ဖို႔ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္}}ဟု ေျပာၾကားသည္။
ျပန္လည္ရွင္းလင္း
ထိုသို႔ေတြ႕ဆံုစဥ္ ေဒသခံမ်ားက ေဒသ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္လိုအပ္သည့္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ လယ္ယာေျမကိစၥရပ္မ်ားကို တင္ျပၾကရာ ရွမ္းျပည္နယ္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဒါက္တာလင္းထြဋ္ ႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာတာဝန္ရွိသူမ်ားက အျမန္ဆံုး ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္သည့္ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ အခ်ိန္ယူ၍ ႀကိဳးစားေဆာင္ရြက္ေပးရမည့္ ကိစၥရပ္မ်ားကို ျပန္လည္ရွင္းလင္းေျဖၾကား ၾကၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က ေဒသလိုအပ္ခ်က္မ်ား ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ တာဝန္ရွိသူမ်ားႏွင့္ ေပါင္းစပ္ညႇိႏိႈင္းေပးသည္။
ေတြ႕ဆံုပြဲအၿပီးတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္သည္ တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ စုေပါင္းမွတ္တမ္းတင္ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး အခမ္းအနားသို႔ တက္ေရာက္ လာၾကသည့္ ေဒသခံျပည္သူမ်ားအား ရင္းရင္းႏွီးႏွီး လိုက္လံႏႈတ္ဆက္သည္။
မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ မိုင္းေယာင္းၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိၾကၿပီး ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ ေဒသခံ ျပည္သူလူထုႏွင့္ ေတြ႕ဆံုသည္။
အင္အားမ်ားတည္ေဆာက္
အဆိုပါေတြ႕ဆံုပြဲတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က တစ္ႏိုင္ငံလံုးတြင္ ျပည္သူျပည္သားမ်ား ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ျပႆနာမ်ားမွာ တူညီပါေၾကာင္း၊ ရင္ဆိုင္ ေနရသည့္ ျပႆနာမ်ားသည္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ဆိုင္ပါ ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ႏိုင္ငံသည္ ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ ျဖစ္သည့္အတြက္ အမွန္တကယ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရရွိရန္ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသားမ်ား၊ မတူကြဲျပားသည့္ တိုင္းရင္းသားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားအၾကား တြင္ အျပန္အလွန္နားလည္မႈ၊ ေလးစားမႈရွိရန္ အေရးႀကီးပါေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေပါင္းစံုရွိသည့္ ျပည္နယ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အားလံုး သဟဇာတရွိရွိ၊ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ေနထိုင္ေရးသည္ မည္မွ် အေရးႀကီးသည္ကို သေဘာေပါက္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
အားလံုး တစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ နားလည္မႈရွိရန္ႏွင့္ တစ္ေယာက္၏တန္ဖိုးကို တစ္ေယာက္က သိရန္လိုအပ္ပါေၾကာင္း၊ လူတိုင္းလူတိုင္းတြင္ သူ႔တန္ဖိုးႏွင့္သူ ရွိပါ ေၾကာင္း၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ ကြဲျပားမႈမ်ား ရွိသည့္အတိုင္း စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာအရ၊ အထင္ အျမင္အရလည္း ကြဲျပားမႈ၊ ကြာျခားမႈမ်ားရွိပါ ေၾကာင္း၊ ကြာျခားမႈေၾကာင့္ ကြဲျပားသြားစရာ မလိုပါေၾကာင္း၊ ယင္းကြာျခားမႈအေပၚအေျခခံ ၿပီး အင္အားမ်ား တည္ေဆာက္သြားရန္မွာ ျပည္ေထာင္စုအတြက္ ႀကီးမားသည့္ လိုအပ္ခ်က္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ေနထိုင္ၾကသည့္ တိုင္းရင္းသူ တိုင္းရင္းသား မ်ားအား ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အထူးတန္ဖိုးထား ၾကရန္ တိုက္တြန္းလိုပါေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကို ဦးတည္ျခင္းသည္ ယခုပစၥဳပၸန္အတြက္တင္ မဟုတ္ဘဲ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္အတြက္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ
မိမိတို႔ႏိုင္ငံသည္ သဘာဝအားသာခ်က္ အရ စိုက္ပ်ိဳးေရးတြင္ ျဖစ္ေျမာက္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနရွိပါေၾကာင္း၊ ေရ၊ ေျမ ေကာင္းမြန္ ပါေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ သယံဇာတပစၥည္းမ်ား ေပါမ်ားပါေၾကာင္း၊ သယံဇာတပစၥည္းမ်ား၊ အရင္းအျမစ္မ်ားအေပၚ အားကိုးျခင္းကို အားမေပးပါေၾကာင္း၊ မိမိကိုယ္ကိုသာ အားကိုးရမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ မိမိတို႔၏ အဖိုးတန္ဆံုး သယံဇာတမွာ ျပည္သူျပည္သား မ်ားသာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးကို အထူးဂ႐ုစိုက္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါေၾကာင္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယၱရားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္သည့္ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုအၾကားတြင္ သဟဇာတျဖစ္ရန္ အလြန္အေရးႀကီးပါ ေၾကာင္း၊ မိမိတို႔ႏိုင္ငံတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး ကို အေလးထားျခင္းသည္ ယင္းအေၾကာင္း အရာမ်ားကိုဦးတည္၍ အေလးထားျခင္း ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈရွိျခင္းသည္ ျပည္သူျပည္သားမ်ားအား လံုၿခံဳေရး အာမခံခ်က္ အျပည့္အဝေပးျခင္းျဖစ္ပါ ေၾကာင္း။
ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေစခ်င္
လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းအတြင္း၌ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ ဥပေဒမ်ား ခ်မွတ္ ထားျခင္းျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ တစ္ေယာက္က အျခားတစ္ေယာက္ကို မတရား မလုပ္ႏိုင္ရန္၊ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေနထိုင္သူမ်ားကို ဆက္လက္၍ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေနႏိုင္ ေရး အကာအကြယ္ေပးရန္ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ရန္ အင္မတန္ အလားအလာေကာင္းသည့္ ေဒသျဖစ္ပါ ေၾကာင္း၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ်၊ ခ်မ္းသာလာသည္ႏွင့္အမွ် ရာဇဝတ္မႈမ်ား လည္း မ်ားျပားလာတတ္ပါေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာခ်ိန္တြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး သည္လည္း တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာရန္ အလြန္အေရးႀကီးပါေၾကာင္း၊ မိမိတို႔အားလံုး စည္းကမ္းရွိၾကရန္ လိုအပ္ပါေၾကာင္း၊ ငယ္ငယ္ကတည္းက စည္းကမ္းရွိမွ အသက္ႀကီးလာသည့္အခါ တရားဥပေဒကို ေစာင့္ထိန္းႏိုင္ၿပီး တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကို ပံ့ပိုးႏိုင္မည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း။
လူသားမ်ား၏ သဘာဝအရ အစုအေဝး ျဖင့္ေနမွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္၊ ရွင္သန္ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ထို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔အားလံုး အစုအေဝးျဖင့္ေနတတ္ရန္ အလြန္အေရးႀကီး ပါေၾကာင္း၊ ရွမ္းျပည္နယ္သည္ အစုအေဝးျဖင့္ ေနသည့္ လူေနမႈစနစ္တစ္ခု၏ ျပယုဂ္တစ္ခုျဖစ္ သည္ဟု ေျပာ၍ရပါေၾကာင္း၊ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၊ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာေပါင္းစံု၊ ဘာသာစကားေပါင္းစံု အားလံုး စုေဝးၿပီးေနႏိုင္ သည့္ အေနအထားျဖစ္ပါေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ စုစုစည္းစည္းျဖင့္ေနထိုင္ၿပီး တိုးတက္ခ်မ္းသာ သြားသည့္ ႏိုင္ငံမ်ားကို ကၻာႀကီးတြင္ ေတြ႕ႏိုင္ ပါေၾကာင္း၊ တျခားႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ျဖစ္ႏိုင္သည့္ အတြက္ မိမိတို႔ႏိုင္ငံတြင္ မျဖစ္ႏိုင္စရာ အေၾကာင္း မရွိပါေၾကာင္း၊ အဓိကမွာ ျဖစ္ခ်င္ သည့္ စိတ္ရွိရန္လိုအပ္ပါေၾကာင္း၊ ျဖစ္ခ်င္ သည့္စိတ္ကို စတင္ရာတြင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရယူခ်င္သည့္စိတ္ျဖင့္ စတင္ရမည္ျဖစ္ပါ ေၾကာင္း၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသည္ အားလံုးအတြက္ အေရးႀကီးပါေၾကာင္း၊ မိမိတို႔အေနျဖင့္ ႀကိဳးစားေနသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ အျမန္ဆံုး ေအာင္ျမင္ရန္အတြက္လည္း အားလံုးဝိုင္းဝန္းကူညီၾကရန္ ေမတၲာရပ္ခံ ပါေၾကာင္းႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိရန္ လူတိုင္း အေနျဖင့္ မိမိဘာလုပ္ေပးႏိုင္သည္ကို စဥ္းစား ၿပီး ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေစခ်င္ပါေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။
ေပါင္းစပ္ညႇိႏိႈင္း
ထို႔ေနာက္ ေဒသခံမ်ားက ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အတြက္ လိုအပ္သည့္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာ လိုအပ္ခ်က္ မ်ားကို တင္ျပၾကရာ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္က အစိုးရ၏မူဝါဒႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ရွင္းလင္းေျပာၾကားၿပီး လုပ္ငန္းလိုအပ္ခ်က္ မ်ားအေပၚ ေပါင္းစပ္ညႇိႏိႈင္းေပးသည္။
ယင္းေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေဒသခံျပည္သူမ်ားအတြက္ စားနပ္ရိကၡာပစၥည္းမ်ားကို ေထာက္ပံ့ ေပးအပ္ရာ ေဒသခံျပည္သူမ်ားကိုယ္စား တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္မ်ားက လက္ခံ ရယူၾကသည္။
ေတြ႕ဆံုပြဲအၿပီးတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္သည္ တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ စုေပါင္းမွတ္တမ္းတင္ဓာတ္ပံု႐ိုက္ၿပီး အခမ္းအနားသို႔ တက္ေရာက္လာၾကသည့္ ေဒသခံျပည္သူမ်ားအား ရင္းရင္းႏွီးႏွီး လိုက္လံႏႈတ္ဆက္သည္။
ညေနပိုင္းတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အဖြဲ႕သည္ က်ိဳင္းတံုၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိၾကရာ ဌာနဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈအဖြဲ႕မ်ားက က်ိဳင္းတံု ေလဆိပ္၌ ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
ယင္းေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ႏွင့္အဖြဲ႕ သည္ က်ိဳင္းတံုၿမိဳ႕ မဟာျမတ္မုနိဘုရားသို႔ ေရာက္ရွိၾကၿပီး ဆီမီး၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္းတို႔ကို ကပ္လွဴပူေဇာ္ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳသည္။
ထို႔ေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္သည္ မဟာျမတ္မုနိဘုရား ဂႏၶကုဋိတိုက္အတြင္းရွိ ေရွးေဟာင္း ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္ျမတ္မ်ားအား လွည့္လည္ဖူးေျမာ္ ၾကည္ညိဳၿပီး ဧည့္သည္ေတာ္မွတ္တမ္းစာအုပ္တြင္ မွတ္တမ္းတင္လက္မွတ္ေရးထိုးသည္။
ယင္းေနာက္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္သည္ မဟာျမတ္မုနိဘုရား ဘက္စံုျပဳျပင္မြမ္းမံရန္အတြက္ အလွဴေငြေပးအပ္လွဴဒါန္းရာ ေဂါပကအဖြဲ႕ဥကၠ႒ ဦးစိုင္းေဟာင္ခမ္းက လက္ခံၿပီး ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းလႊာ ျပန္လည္ေပးအပ္သည္။
သတင္းစဥ္

No comments:

Post a Comment