ျမန္မာ့အလင္းအယ္ဒီတာအာေဘာ္
ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ၿပီဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံကို အားေပးေထာက္ခံကာ ၂၀၁၅ အေထြေထြ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ေတာင္ၿပိဳကမ္းၿပိဳ မဲေပးေ႐ြးခ်ယ္လိုက္သည့္ အဓိက အေၾကာင္းအရင္း မ်ားတြင္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အလမ္းမ်ား အျပည့္အဝရရွိလိုျခင္း၊ ေန႔စဥ္ လူမႈဘ၀ စားဝတ္ေနေရးကိစၥမ်ားကအစ လုံၿခဳံေျပလည္ၿပီး ဥပေဒစိုးမိုးမႈကို ေတာင့္တျခင္း၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရယူေပးႏိုင္ရန္အတြက္ အေမၽွာ္လင့္ႏိုင္ဆုံး ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟု ယုံၾကည္ျခင္း၊ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ႏိုင္မည့္အေနအထား ဝန္းက်င္ႏွင့္ အာဝါသ တို႔ကို ဖန္တီးေပးႏိုင္မည္ဟု ေမၽွာ္လင့္ျခင္း အစရွိသည္တို႔ ျဖစ္သည္။
သည္လို အေျခခံျပႆနာမ်ားကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား မဟုတ္ေသာ္မွ ေသခ်ာေသာစနစ္တို႔ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အုတ္ျမစ္ခ် ေျဖရွင္းႏိုင္ၿပီ ဆိုလၽွင္ မိမိတို႔၏ သားေျမးစဥ္ဆက္အနာဂတ္အတြက္ အေတာ္ပင္ စိတ္ေအးရေတာ့မည္ ဟူသည့္သေဘာ။ ျမန္မာျပည္သူတို႔မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မ်ိဳးဆက္ေလးငါးဆက္ခန္႔ ခံစားေနရသည့္ ဒုကၡတို႔ကို ယေန႔ေမြးဖြားေသာ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔လက္ထဲသို႔ ထည့္မေပးခ်င္ေတာ့ၿပီ။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈႏြံတြင္းက ႐ုန္းထြက္ခ်င္လွၿပီ။
ဆင္းရဲမႈဆိုသည္မွာ အဓိကအားျဖင့္ လုံေလာက္ေသာ အာဟာရႏွင့္ ေသာက္ေရသုံးေရ အဆင့္မီမီ ျပည့္ျပည့္၀၀မရျခင္း၊ တစ္ကိုယ္ေရ သန္႔ရွင္းမႈႏွင့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အဆင့္နိမ့္က်ျခင္း၊ ကေလး မ်ား ပညာသင္ၾကားရန္ အေျခအေနေကာင္း မရွိျခင္း၊ တစ္ေန႔စာ အလုပ္ ရမွ တစ္ေန႔တာ အေျခခံစားဝတ္ေနမႈကိုရျခင္း သို႔မဟုတ္ တစ္ေန႔စာ အလုပ္ရဖို႔ကို ခက္ခဲေနျခင္းေၾကာင့္ ေႂကြးၿမီ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတို႔က စီးပိုး ေနျခင္း အစရွိသည္တို႔ျဖစ္ပါသည္။
ဒီမိုကေရစီကင္းမဲ့သည့္ ေခတ္ကာလမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရး မတည္ ၿငိမ္မႈ၊ အာဏာရွင္တို႔၏ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈ၊ ျပည္သူလူထုအေပၚ ဖိႏွိပ္မႈ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈႏွင့္အတူ စီးပြားေရး လူမႈေရးကြာဟခ်က္ အလြန္ ႀကီးမားမႈတို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔ ဆင္းရဲမႈ ႏြံတြင္းထဲသို႔ တစ္စတစ္စ တိုးရင္းတိုးရင္း နစ္သထက္နစ္ခဲ့ရ၏။
ယခု စတင္ေျပာင္းလဲလာေသာ ဒီမိုကေရစီ အေလ့အက်င့္မ်ားအတြင္း ႏိုင္ငံတကာရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို စနစ္တက်ဖိတ္ေခၚရင္း လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ျပင္ဆင္မႈမ်ား၊ ႀကိဳးနီစနစ္ေျဖေလၽွာ႔မႈမ်ား၊ ဥပေဒနည္းဥပေဒ မ်ား ခိုင္မာေအာင္ တာဝန္ခံမႈမ်ားက ျပည္တြင္း အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း မ်ားကို တိုးျမင့္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္မည္ဆိုလၽွင္ ျပည္သူတို႔ ဆင္းရဲမႈက ႐ုန္းထြက္ႏိုင္မည့္ လမ္းစမ်ား ေပၚ ေပါက္လာမည္ဟု ယူဆပါသည္။
ဆင္းရဲမႈကလြတ္ေျမာက္ဖို႔က ဆင္းရဲသူတို႔ကို စားဝတ္ေနေရး အေထာက္အပံ့မ်ား ကူညီ႐ုံသက္သက္မၽွျဖင့္ ျဖစ္ေျမာက္သြားမည္ မဟုတ္။ ဆင္းရဲမႈေအာက္က လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းထြက္လႈပ္ရွားႏိုင္မည့္ ဝန္းက်င္ ေကာင္းမ်ား စီမံေပးျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အေရးမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ေပး ျခင္း စသည့္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားႏိုင္မည့္ အေျခအေနေကာင္းမ်ား ဖန္တီးေပး ဖို႔လိုပါမည္။
ယင္းသို႔ေသာ ဝန္းက်င္ေကာင္းမ်ား ဖန္တီးရာတြင္ ဗဟုသုတ အသိပညာႂကြယ္၀ေရးႏွင့္ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာရပ္မ်ားကို ဆည္းပူး ႏိုင္သည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကိုလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စီစဥ္ေပးရန္လည္း လိုပါမည္။
ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေရးဆိုသည္မွာ အလုပ္အမ်ားႀကီး လုပ္ႏိုင္ၾကဖို႔လိုပါသည္။ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း မ်ားမ်ားေဖာ္ေဆာင္ ဖန္တီးေပးႏိုင္မႈႏွင့္ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈ အရည္အေသြး ျမႇင့္တင္ေပး ႏိုင္ျခင္းတို႔သည္သာ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းျဖစ္ပါမည္။
ျပည္သူတို႔မွာ စြမ္းအား၊ စြမ္းရည္ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္လိုစိတ္ျပင္းျပမႈ တို႔က ရွိၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ထိုစြမ္းအား စြမ္းရည္တို႔ရွိသည့္အတိုင္း လုပ္ကိုင္ ႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးျခင္းျဖင့္ ျပည္သူတို႔ ေမၽွာ္လင့္ခဲ့ၾကသည့္ ေန႔စဥ္လူမႈဘ၀မ်ား လုံၿခဳံေျပလည္ၾကမည္ဟု ယုံၾကည္ပါေၾကာင္း။ ။
သည္လို အေျခခံျပႆနာမ်ားကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား မဟုတ္ေသာ္မွ ေသခ်ာေသာစနစ္တို႔ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အုတ္ျမစ္ခ် ေျဖရွင္းႏိုင္ၿပီ ဆိုလၽွင္ မိမိတို႔၏ သားေျမးစဥ္ဆက္အနာဂတ္အတြက္ အေတာ္ပင္ စိတ္ေအးရေတာ့မည္ ဟူသည့္သေဘာ။ ျမန္မာျပည္သူတို႔မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မ်ိဳးဆက္ေလးငါးဆက္ခန္႔ ခံစားေနရသည့္ ဒုကၡတို႔ကို ယေန႔ေမြးဖြားေသာ မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔လက္ထဲသို႔ ထည့္မေပးခ်င္ေတာ့ၿပီ။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈႏြံတြင္းက ႐ုန္းထြက္ခ်င္လွၿပီ။
ဆင္းရဲမႈဆိုသည္မွာ အဓိကအားျဖင့္ လုံေလာက္ေသာ အာဟာရႏွင့္ ေသာက္ေရသုံးေရ အဆင့္မီမီ ျပည့္ျပည့္၀၀မရျခင္း၊ တစ္ကိုယ္ေရ သန္႔ရွင္းမႈႏွင့္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ အဆင့္နိမ့္က်ျခင္း၊ ကေလး မ်ား ပညာသင္ၾကားရန္ အေျခအေနေကာင္း မရွိျခင္း၊ တစ္ေန႔စာ အလုပ္ ရမွ တစ္ေန႔တာ အေျခခံစားဝတ္ေနမႈကိုရျခင္း သို႔မဟုတ္ တစ္ေန႔စာ အလုပ္ရဖို႔ကို ခက္ခဲေနျခင္းေၾကာင့္ ေႂကြးၿမီ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတို႔က စီးပိုး ေနျခင္း အစရွိသည္တို႔ျဖစ္ပါသည္။
ဒီမိုကေရစီကင္းမဲ့သည့္ ေခတ္ကာလမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရး မတည္ ၿငိမ္မႈ၊ အာဏာရွင္တို႔၏ ကိုယ္က်ိဳးရွာမႈ၊ ျပည္သူလူထုအေပၚ ဖိႏွိပ္မႈ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာဟမႈႏွင့္အတူ စီးပြားေရး လူမႈေရးကြာဟခ်က္ အလြန္ ႀကီးမားမႈတို႔ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံသားတို႔ ဆင္းရဲမႈ ႏြံတြင္းထဲသို႔ တစ္စတစ္စ တိုးရင္းတိုးရင္း နစ္သထက္နစ္ခဲ့ရ၏။
ယခု စတင္ေျပာင္းလဲလာေသာ ဒီမိုကေရစီ အေလ့အက်င့္မ်ားအတြင္း ႏိုင္ငံတကာရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားကို စနစ္တက်ဖိတ္ေခၚရင္း လုပ္နည္း လုပ္ဟန္ျပင္ဆင္မႈမ်ား၊ ႀကိဳးနီစနစ္ေျဖေလၽွာ႔မႈမ်ား၊ ဥပေဒနည္းဥပေဒ မ်ား ခိုင္မာေအာင္ တာဝန္ခံမႈမ်ားက ျပည္တြင္း အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း မ်ားကို တိုးျမင့္ေအာင္လုပ္ေပးႏိုင္မည္ဆိုလၽွင္ ျပည္သူတို႔ ဆင္းရဲမႈက ႐ုန္းထြက္ႏိုင္မည့္ လမ္းစမ်ား ေပၚ ေပါက္လာမည္ဟု ယူဆပါသည္။
ဆင္းရဲမႈကလြတ္ေျမာက္ဖို႔က ဆင္းရဲသူတို႔ကို စားဝတ္ေနေရး အေထာက္အပံ့မ်ား ကူညီ႐ုံသက္သက္မၽွျဖင့္ ျဖစ္ေျမာက္သြားမည္ မဟုတ္။ ဆင္းရဲမႈေအာက္က လြတ္ေအာင္ ႐ုန္းထြက္လႈပ္ရွားႏိုင္မည့္ ဝန္းက်င္ ေကာင္းမ်ား စီမံေပးျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အေရးမ်ား ေဖာ္ေဆာင္ေပး ျခင္း စသည့္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွားႏိုင္မည့္ အေျခအေနေကာင္းမ်ား ဖန္တီးေပး ဖို႔လိုပါမည္။
ယင္းသို႔ေသာ ဝန္းက်င္ေကာင္းမ်ား ဖန္တီးရာတြင္ ဗဟုသုတ အသိပညာႂကြယ္၀ေရးႏွင့္ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာရပ္မ်ားကို ဆည္းပူး ႏိုင္သည့္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကိုလည္း က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စီစဥ္ေပးရန္လည္း လိုပါမည္။
ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေရးဆိုသည္မွာ အလုပ္အမ်ားႀကီး လုပ္ႏိုင္ၾကဖို႔လိုပါသည္။ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း မ်ားမ်ားေဖာ္ေဆာင္ ဖန္တီးေပးႏိုင္မႈႏွင့္ လုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္မႈ အရည္အေသြး ျမႇင့္တင္ေပး ႏိုင္ျခင္းတို႔သည္သာ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းျဖစ္ပါမည္။
ျပည္သူတို႔မွာ စြမ္းအား၊ စြမ္းရည္ႏွင့္ လြတ္ေျမာက္လိုစိတ္ျပင္းျပမႈ တို႔က ရွိၿပီးျဖစ္ပါသည္။ ထိုစြမ္းအား စြမ္းရည္တို႔ရွိသည့္အတိုင္း လုပ္ကိုင္ ႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးျခင္းျဖင့္ ျပည္သူတို႔ ေမၽွာ္လင့္ခဲ့ၾကသည့္ ေန႔စဥ္လူမႈဘ၀မ်ား လုံၿခဳံေျပလည္ၾကမည္ဟု ယုံၾကည္ပါေၾကာင္း။ ။
No comments:
Post a Comment