ျမန္မာ့အလင္းအယ္ဒီတာအာေဘာ္
လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရး၊ ႏုိင္ငံသားအခြင့္အေရး စသည္
တုိ႔ကုိ ေျပာမည္ဆုိလွ်င္ က်ားရယ္ မရယ္ ခြဲျခားေျပာဆုိရန္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။
သူက ေယာက္်ားျဖစ္လုိ႔ ဘယ္ရာထူးကုိယူ၊ သူက မိန္းမျဖစ္တာ ေၾကာင့္ ဟုိရာထူးပဲရမည္ ဆုိတာမ်ဳိး ခြဲျခားဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္။ ဘယ္သူ ဘယ္မွ် ေလာက္ အလုပ္လုပ္ႏုိင္သလဲ၊ ဘယ္သူက အလုပ္ႏွင့္ ထုိက္တန္သလဲ ဆုိတာသာ မူရင္းျဖစ္ပါမည္။
ႏုိင္ငံသားခ်င္းအတူတူ သူက ဘယ္တုိင္းရင္းသားမုိ႔ ဘယ္ဘာသာ ကုိးကြယ္လုိ႔ သည္မွ်ေလာက္အခြင့္အေရး၊ ကုိယ္က ေျမျပန္႔သားျဖစ္လုိ႔ ဘယ္ဘာသာကုိးကြယ္လုိ႔ ဟုိမွ်ေလာက္ အခြင့္အေရးဟုဆုိကာ လူမ်ဳိး ဘာသာခြဲျခား ေျပာဆုိလုိ႔မရ။ ႏုိင္ငံသားတုိင္းမွာ တန္းတူညီမွ် အခြင့္ အေရး ရွိရမည္သာ။
သည္တစ္ေယာက္က အသားျဖဴလုိ႔ ပုိယူ၊ ဟုိတစ္ေယာက္က အသား မည္းလုိ႔ ဟုိနားသြားေန၊ ဟုိဘက္က အသားဝါလုိ႔ ဝင္ခြင့္မရွိ ဟူ၍ အသား အေရာင္ကုိ တည္မွီၿပီး ခြဲျခားေျပာဆုိလုိ႔မရ။ ေလာက မုိးေကာင္းကင္ ေအာက္မွာ လူ႔အခြင့္အေရး ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရးက အားလုံးအတူတူ ရွိၾကသည္ခ်ည္းသာ။
အမ်ဳိးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ေစ၊ အသားျဖဴျဖဴ ဝါဝါမည္းမည္း၊ လူမ်ဳိးကုိးကြယ္ယုံၾကည္ရာ မည္သုိ႔ပင္ မတူညီဘူးျဖစ္ေစ အားလုံးမွာ ဥပေဒႏွင့္အညီ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးရွိၾကရမည္ဆုိသည္က ယေန႔ ကမၻာ့လူမႈအဖြဲ႕အစည္း၏ ျပ႒ာန္းခ်က္ျဖစ္ေနၿပီ။
ေခတ္ေဟာင္း လူ႔သမုိင္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္မွာမူ ေယာက္်ားမ်ားကသာ အမ်ားအားျဖင့္ ႀကီးစုိးလႊမ္းမုိးတာ မ်ားခဲ့၏။ ခႏၶာကုိယ္ ဖြဲ႕စည္းပုံသဘာဝ အရ အမ်ဳိးသားတုိ႔က အမ်ဳိးသမီးမ်ားထက္ ပုိမုိအားေကာင္းခဲ့ျခင္းက အမ်ဳိးသားတုိ႔ အသာစီးရမႈ၏ မူလဘူတ အေၾကာင္းခံျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။
သမုိင္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ လူသားတုိ႔သဘာဝတရားကုိ အန္တု၍ ရွင္သန္ လႈပ္ရွား ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရာတြင္ ခြန္အား၏ အခန္းက႑က ပုိမုိအေရးပါခဲ့သည္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ခႏၶာကုိယ္ႀကံ့ခုိင္ သန္စြမ္းမႈမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အားသာေသာ ေယာက္်ားမ်ားက ဦးေဆာင္သည့္ေနရာက ေနခဲ့ၾကရျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
ယဥ္ေက်းမႈ၏ အေျခခံအေၾကာင္းတရားက မိမိေၾကာင့္ အျခားသူ တစ္ဦး သုိ႔မဟုတ္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္း ထိခုိက္နစ္နာသြားမည္ကုိ လူတစ္ဦးခ်င္း က ေစာင့္ထိန္းမႈ၊ လူသားအခ်င္းခ်င္း တန္းတူညီမွ် သေဘာထားကာ ဆက္ဆံမႈတုိ႔ အေပၚမူတည္ျခင္းျဖစ္ပါ၏။ သည္ေတာ့ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားသည္ႏွင့္အမွ် အျခားသူတစ္ဦး ထိခုိက္နစ္နာမႈမရွိေစရန္ႏွင့္ မိမိက အျခားသူမ်ားကုိ တန္းတူညီမွ်ဆက္ဆံရန္ စသည္တုိ႔က အေရးပါလာ ပါသည္။ ထုိအျခားသူသည္ လူတစ္ဦးအျဖစ္ ရွင္သန္ေနရန္သာ လုိအပ္ၿပီး သူ၏ အသားအေရာင္၊ လိင္အမ်ဳိးအစား၊ လူမ်ဳိးကုိးကြယ္ ယုံၾကည္ရာ တုိ႔ႏွင့္ လားလားမွမဆုိင္ ျဖစ္ပါသည္။
အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ေခတ္သစ္နည္းပညာ အတတ္ပညာ သမုိင္းက အစဥ္သျဖင့္ တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာခဲ့ၿပီး ယေန႔ကာလလုိ ပညာ ဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံသည့္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ၊ နည္းပညာေခတ္ တုိ႔ကုိ ေရာက္ရွိလာသည့္အခါ ေယာက္်ား မိန္းမဟူ၍ ခြဲျခားဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ ေတာ့ၿပီ။ ခႏၶာကုိယ္ႀကံ့ခုိင္ျခင္း အားသာမႈက လူမႈဝန္းက်င္မွာ အသာစီး ရသင့္သည္။ ပုိမုိအခြင့္အေရး ရသင့္သည္ဟူသည့္ အယူအဆက ဗလအားကိုးေခတ္မွာ အလုိအေလ်ာက္ က်န္ခဲ့ၿပီဟု ဆုိရပါမည္။ ဤသည္ က အေရွ႕တုိင္းႏုိင္ငံ၊ အေနာက္တုိင္းႏုိင္ငံရယ္ဟူ၍ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ႏုိင္ငံတကာ အျမင္၊ ႏုိင္ငံတကာအေတြး၊ ႏုိင္ငံတကာယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္လာ ပါသည္။
ေနရာေဒသ အသီးသီး၊ အခန္းက႑အသီးသီးမွာ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိး သမီးဟူ၍ ခြဲျခားကန္႔သတ္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့သည့္ေခတ္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ႏုိင္ငံ ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ နည္းပညာ အေရးအရာ မည္သုိ႔ ေသာ နယ္ေျမမွာမဆုိ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီး ခြဲျခားစည္းတားလုိ႔ မရႏုိင္ၿပီ။
ယခုအခါဆုိလွ်င္ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ အခြင့္အေရး အမ်ဳိးသားတုိ႔၏ အခြင့္အေရးဟု ခြဲျခားေျပာဆုိေနျခင္းသည္ပင္လွ်င္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အခ်ိန္သုိ႔ေရာက္လာေနၿပီး လူ႔အခြင့္အေရး စံသတ္မွတ္ခ်က္တြင္းမွာ အားလုံးအတူတူ တန္ဖုိးခ်င္းအတူတူဟု နားလည္ၾကသည့္ကာလဟု ျမင္ပါသည္။
ယေန႔ေခတ္က အမ်ဳိးသမီး အမ်ဳိးသားမဟူ၊ မည္သည့္လူမ်ဳိး၊ မည္သည့္ဘာသာမခြဲ၊ မည္သည့္အသားအေရာင္မျခား၊ မည္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေလာကလူမႈအဖြဲ႕အစည္းအတြက္ မည္မွ်ေလာက္ တာဝန္ ေက်ေက် ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္သလဲ ဟူသည့္ အေပၚမွာတည္၍ လူသား တုိ႔၏ တန္ဖုိးကုိ သတ္မွတ္ေနမည္သာျဖစ္သည္ဟု တင္ျပလုိက္ရ ပါသည္။ ။
သူက ေယာက္်ားျဖစ္လုိ႔ ဘယ္ရာထူးကုိယူ၊ သူက မိန္းမျဖစ္တာ ေၾကာင့္ ဟုိရာထူးပဲရမည္ ဆုိတာမ်ဳိး ခြဲျခားဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္။ ဘယ္သူ ဘယ္မွ် ေလာက္ အလုပ္လုပ္ႏုိင္သလဲ၊ ဘယ္သူက အလုပ္ႏွင့္ ထုိက္တန္သလဲ ဆုိတာသာ မူရင္းျဖစ္ပါမည္။
ႏုိင္ငံသားခ်င္းအတူတူ သူက ဘယ္တုိင္းရင္းသားမုိ႔ ဘယ္ဘာသာ ကုိးကြယ္လုိ႔ သည္မွ်ေလာက္အခြင့္အေရး၊ ကုိယ္က ေျမျပန္႔သားျဖစ္လုိ႔ ဘယ္ဘာသာကုိးကြယ္လုိ႔ ဟုိမွ်ေလာက္ အခြင့္အေရးဟုဆုိကာ လူမ်ဳိး ဘာသာခြဲျခား ေျပာဆုိလုိ႔မရ။ ႏုိင္ငံသားတုိင္းမွာ တန္းတူညီမွ် အခြင့္ အေရး ရွိရမည္သာ။
သည္တစ္ေယာက္က အသားျဖဴလုိ႔ ပုိယူ၊ ဟုိတစ္ေယာက္က အသား မည္းလုိ႔ ဟုိနားသြားေန၊ ဟုိဘက္က အသားဝါလုိ႔ ဝင္ခြင့္မရွိ ဟူ၍ အသား အေရာင္ကုိ တည္မွီၿပီး ခြဲျခားေျပာဆုိလုိ႔မရ။ ေလာက မုိးေကာင္းကင္ ေအာက္မွာ လူ႔အခြင့္အေရး ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရးက အားလုံးအတူတူ ရွိၾကသည္ခ်ည္းသာ။
အမ်ဳိးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ေစ၊ အသားျဖဴျဖဴ ဝါဝါမည္းမည္း၊ လူမ်ဳိးကုိးကြယ္ယုံၾကည္ရာ မည္သုိ႔ပင္ မတူညီဘူးျဖစ္ေစ အားလုံးမွာ ဥပေဒႏွင့္အညီ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးရွိၾကရမည္ဆုိသည္က ယေန႔ ကမၻာ့လူမႈအဖြဲ႕အစည္း၏ ျပ႒ာန္းခ်က္ျဖစ္ေနၿပီ။
ေခတ္ေဟာင္း လူ႔သမုိင္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္မွာမူ ေယာက္်ားမ်ားကသာ အမ်ားအားျဖင့္ ႀကီးစုိးလႊမ္းမုိးတာ မ်ားခဲ့၏။ ခႏၶာကုိယ္ ဖြဲ႕စည္းပုံသဘာဝ အရ အမ်ဳိးသားတုိ႔က အမ်ဳိးသမီးမ်ားထက္ ပုိမုိအားေကာင္းခဲ့ျခင္းက အမ်ဳိးသားတုိ႔ အသာစီးရမႈ၏ မူလဘူတ အေၾကာင္းခံျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ပါ လိမ့္မည္။
သမုိင္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ လူသားတုိ႔သဘာဝတရားကုိ အန္တု၍ ရွင္သန္ လႈပ္ရွား ရင္ဆုိင္ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကရာတြင္ ခြန္အား၏ အခန္းက႑က ပုိမုိအေရးပါခဲ့သည္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါမည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ခႏၶာကုိယ္ႀကံ့ခုိင္ သန္စြမ္းမႈမွာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ အားသာေသာ ေယာက္်ားမ်ားက ဦးေဆာင္သည့္ေနရာက ေနခဲ့ၾကရျခင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။
ယဥ္ေက်းမႈ၏ အေျခခံအေၾကာင္းတရားက မိမိေၾကာင့္ အျခားသူ တစ္ဦး သုိ႔မဟုတ္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္း ထိခုိက္နစ္နာသြားမည္ကုိ လူတစ္ဦးခ်င္း က ေစာင့္ထိန္းမႈ၊ လူသားအခ်င္းခ်င္း တန္းတူညီမွ် သေဘာထားကာ ဆက္ဆံမႈတုိ႔ အေပၚမူတည္ျခင္းျဖစ္ပါ၏။ သည္ေတာ့ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားသည္ႏွင့္အမွ် အျခားသူတစ္ဦး ထိခုိက္နစ္နာမႈမရွိေစရန္ႏွင့္ မိမိက အျခားသူမ်ားကုိ တန္းတူညီမွ်ဆက္ဆံရန္ စသည္တုိ႔က အေရးပါလာ ပါသည္။ ထုိအျခားသူသည္ လူတစ္ဦးအျဖစ္ ရွင္သန္ေနရန္သာ လုိအပ္ၿပီး သူ၏ အသားအေရာင္၊ လိင္အမ်ဳိးအစား၊ လူမ်ဳိးကုိးကြယ္ ယုံၾကည္ရာ တုိ႔ႏွင့္ လားလားမွမဆုိင္ ျဖစ္ပါသည္။
အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ေခတ္သစ္နည္းပညာ အတတ္ပညာ သမုိင္းက အစဥ္သျဖင့္ တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာခဲ့ၿပီး ယေန႔ကာလလုိ ပညာ ဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံသည့္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ၊ နည္းပညာေခတ္ တုိ႔ကုိ ေရာက္ရွိလာသည့္အခါ ေယာက္်ား မိန္းမဟူ၍ ခြဲျခားဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ ေတာ့ၿပီ။ ခႏၶာကုိယ္ႀကံ့ခုိင္ျခင္း အားသာမႈက လူမႈဝန္းက်င္မွာ အသာစီး ရသင့္သည္။ ပုိမုိအခြင့္အေရး ရသင့္သည္ဟူသည့္ အယူအဆက ဗလအားကိုးေခတ္မွာ အလုိအေလ်ာက္ က်န္ခဲ့ၿပီဟု ဆုိရပါမည္။ ဤသည္ က အေရွ႕တုိင္းႏုိင္ငံ၊ အေနာက္တုိင္းႏုိင္ငံရယ္ဟူ၍ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ႏုိင္ငံတကာ အျမင္၊ ႏုိင္ငံတကာအေတြး၊ ႏုိင္ငံတကာယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္လာ ပါသည္။
ေနရာေဒသ အသီးသီး၊ အခန္းက႑အသီးသီးမွာ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိး သမီးဟူ၍ ခြဲျခားကန္႔သတ္ဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့သည့္ေခတ္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ႏုိင္ငံ ေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ နည္းပညာ အေရးအရာ မည္သုိ႔ ေသာ နယ္ေျမမွာမဆုိ အမ်ဳိးသား အမ်ဳိးသမီး ခြဲျခားစည္းတားလုိ႔ မရႏုိင္ၿပီ။
ယခုအခါဆုိလွ်င္ အမ်ဳိးသမီးတုိ႔၏ အခြင့္အေရး အမ်ဳိးသားတုိ႔၏ အခြင့္အေရးဟု ခြဲျခားေျပာဆုိေနျခင္းသည္ပင္လွ်င္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာ အခ်ိန္သုိ႔ေရာက္လာေနၿပီး လူ႔အခြင့္အေရး စံသတ္မွတ္ခ်က္တြင္းမွာ အားလုံးအတူတူ တန္ဖုိးခ်င္းအတူတူဟု နားလည္ၾကသည့္ကာလဟု ျမင္ပါသည္။
ယေန႔ေခတ္က အမ်ဳိးသမီး အမ်ဳိးသားမဟူ၊ မည္သည့္လူမ်ဳိး၊ မည္သည့္ဘာသာမခြဲ၊ မည္သည့္အသားအေရာင္မျခား၊ မည္သူပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေလာကလူမႈအဖြဲ႕အစည္းအတြက္ မည္မွ်ေလာက္ တာဝန္ ေက်ေက် ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ႏုိင္သလဲ ဟူသည့္ အေပၚမွာတည္၍ လူသား တုိ႔၏ တန္ဖုိးကုိ သတ္မွတ္ေနမည္သာျဖစ္သည္ဟု တင္ျပလုိက္ရ ပါသည္။ ။
No comments:
Post a Comment