ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္သည္ ေရွးႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီသည့္ ကာလကတည္းက တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစု ၁၃၅ မ်ဳိးတို႔ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ဝန္း ေဒသအႏွံ႕အျပားတြင္ အတူတကြေရာေႏွာ ေနထိုင္လ်က္ရွိသည့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ႏိုင္ငံျဖစ္သည္။
တေကာင္း၊ သေရေခတၱရာ၊ ပုဂံ၊ ပင္းယ၊ အင္းဝ၊ စစ္ကိုင္း၊ ေတာင္ငူ၊ ေညာင္ရမ္း၊ ကုန္းေဘာင္စသည့္ ေခတ္္သမိုင္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ ကိုယ့္ထီး ကိုယ့္နန္း ကိုယ့္ၾကငွန္္း ကိုယ့္အရွင္သခင္ျဖင့္ အတူတကြ ခံ့ညားထည္ဝါစြာ စုစည္းေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္ကို မ်က္ေမွာက္ကာလအထိ က်န္ရွိရစ္သည့္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ားက သက္ေသျပလ်က္ရွိသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ရွာေဖြေတြ႕ရွိထားေသာ လူတူပ႐ုိင္းမိတ္ႏွင့္ ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ၾကြင္း အေထာက္အထားမ်ားအရ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ကမၻာေပၚတြင္ လူျဖစ္ေနာက္မက်ေသာႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ခဲ့ၿပီး ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္အတန္းျမင့္မားခဲ့သည္ကုိလည္း တထစ္ခ်ေျပာႏိုင္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ပထဝီဝင္အေနအထားအရ သြယ္တန္းေနေသာ ေတာင္တန္းႀကီးမ်ားမွာ နယ္နိမိတ္တံတုိင္းႀကီးမ်ားသဖြယ္ ကာရံေပးထားၿပီး ျပည္ပမွ အလြယ္တကူ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ေအာင္ ဟန္႔တားထားသည္။
စုေပါင္းေနထုိင္ၾကေသာ တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားမွာလည္း ေနရာေဒသကုိလိုက္၍ အေခၚအေဝၚ၊ ေျပာဆိုေသာဘာသာစကား၊ ဝတ္စားဆင္ယင္မႈ၊ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈတို႔မွာ ကဲြျပားမႈရွိေသာ္လည္း ျမန္မာဟူေသာ နယ္နိမိတ္အတြင္း အတူတကြေနထိုင္ျခင္း၏ ပင္ကုိစ႐ုိက္ လကၡဏာႏွင့္ ႐ိုးရာဓေလ့ထံုးတမ္းအစဥ္အလာတို႔မွာ အေျခခံအားျဖင့္ တူညီေပသည္။
ထုိကဲ့သို႔ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးေပါင္းစံု စုစည္းေနထုိင္ၾကေသာ ျပည္ေထာင္စုႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကို ပထမျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးအျဖစ္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားေသာ ပုဂံမင္းဆက္က ႏွစ္ေပါင္းတစ္ေထာင္ေက်ာ္ၾကာ စုစည္းအုပ္ခ်ဳပ္၍ ႏိုင္ငံေတာ္လံုၿခံဳေရးအတြက္ ခံၿမိဳ႕၊ ကင္းၿမိဳ႕မ်ား တည္ေဆာက္ထားႏိုင္ခဲ့ၿပီး တုိင္းရင္းသားျပည္သူတို႔၏ စုေပါင္းအားျဖင့္ ျပည့္ဝမ္းစာရွာေဖြ႐ံုသာမက ႏုိင္ငံေတာ္ကာကြယ္ေရးအတြက္ လိုအပ္ခ်ိန္တြင္ လုိအပ္သလုိ တစုတစည္းတည္း ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္။
တစ္ဖန္ တုိင္းျပည္အင္အားယိုင္နဲ႔၍ၿပိဳကဲြရေသာအခါ တကဲြတျပား စီျဖစ္ေနေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ကို ေတာင္ငူေခတ္္တြင္ ျပန္လည္စုစည္းကာ ဒုတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္ ျပန္္လည္ထူေထာင္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ပိုင္နက္နယ္ေျမကို က်ယ္ျပန္႔စြာျပန္္လည္ထူေထာင္ခဲ့သည္။ ထုိစဥ္ကလည္း သတၱိဗ်တိၱႏွင့္အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားေသာ မင္းမ်ားႏွင့္ျပည္ေထာင္စု ဖြားတုိင္းရင္းသားမ်ား အတူလက္တဲြစြမ္းေဆာင္ႏုိင္မႈေၾကာင့္ ေဒသတြင္း နယ္ပယ္တြင္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္စုိးကာ လြတ္လပ္စြာရပ္တည္ေနထုိင္ႏုိင္ခဲ့သည္။
အလားတူ တုိင္းျပည္အင္အားယုတ္္ေလ်ာ့၍ ထိပါးေစာ္ကားမႈမ်ား ရွိလာေသာအခ်ိန္ ကုန္းေဘာင္ပထမမင္းဆက္ အေလာင္းမင္းတရား လက္ထက္မွစ၍ တတိယျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးကို ျပန္လည္စုစည္းကာ ျပည္ပရန္၊ ျပည္တြင္းရန္တုိ႔ကုိ တုိင္းရင္းသားျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုး ႏွင့္လက္တဲြ၍ တြန္းလွန္ေခ်မႈန္းကာ လြတ္လပ္သည့္အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပုိင္သည့္ ႏုိင္ငံေတာ္အျဖစ္ ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။
ထုိ႔ေနာက္ ယိုယြင္းလာ၍ နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္သို႔က်ေရာက္ခဲ့ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို မ်ဳိးခ်စ္ျမန္မာေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ တုိင္းရင္းသားျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လံုး လက္တဲြကာ နယ္ခ်ဲ႕ရန္ကိုတြန္းလွန္ႏုိင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ လြတ္လပ္ၿပီး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္သည့္ စတုတၴျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အျဖစ္ ယေန႔ထက္တုိင္ ခုိင္ခုိင္မာမာရပ္တည္ေနသည္။
ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီအဓြန္႔ရွည္တည္တံ့ခဲ့ေသာ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကုိ ေလးႀကိမ္ေလးခါ ျပန္လည္စုစည္းကာ တည္ေထာင္ထားႏုိင္ျခင္းသည္ သတၱိဗ်တၱိႏွင့္ အေျမာ္အျမင္ႀကီးမားေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ တုိင္းရင္းသားျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက ႏိုင္ငံေတာတည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရးအတြက္ တညီတၫြတ္တည္း စည္းစည္းလံုးလံုး လက္တဲြေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္ကုိ မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့ မဆရွိၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ။
No comments:
Post a Comment