ႏိုင္ငံတကာျမင္ကြင္း

ဘရာဇီးေအာက္လႊတ္ေတာ္က ဘရာဇီးသမၼတ ဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ကိုစြပ္စြဲျပစ္္တင္ဖို႔ အတည္ျပဳဆုံးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဧၿပီ ၁၇ ရက္က ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာပါ။ သမၼတကိုစြပ္စြဲ အျပစ္တင္ႏိုင္ဖုိ႔ဆိုရင္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ သံုးပံုႏွစ္ပံုက သေဘာတူညီဖို႔လုိပါတယ္။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ အမတ္ ၅၁၃ ဦးရွိတဲ့အတြက္ အနည္းဆံုးအမတ္ ၃၄၂ ဦးက စြပ္စြဲအျပစ္တင္ဖို႔ လက္ခံရပါမယ္။ ဧၿပီ ၁၇ ရက္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲဆံုးျဖတ္္တဲ့အခါ ၃၆၇ ဦးက စြပ္စြဲအျပစ္တင္ဖုိ႔ ေထာက္ခံခဲ့ၿပီး ၁၃၇ ဦးက ကန္႔ကြက္ ဆန္႔က်င္ခဲ့ပါတယ္။ ပ်က္ကြက္မဲက ခုနစ္ဦးရွိၿပီး ဆႏၵမဲမေပးခဲ့တာက ႏွစ္ဦးပါ။ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ သမၼတအေပၚ စြပ္စြဲျပစ္တင္ေရးဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အထက္လႊတ္ေတာ္ မွာျပန္ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္ၾကမွာပါ။ အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ ဆံုးျဖတ္တဲ့အခါ မဲတစ္မဲသာရင္ကိုပဲ ဆံုးျဖတ္ခ်က္က အတည္ျဖစ္သြားမွာပါ။

(ရဲရင့္လင္းလက္)

ထြက္ေပၚေနတဲ့ သတင္းေတြအရ အမတ္ ၈၁ဦး ရွိတဲ့ အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ ၄၅ ဦးက စြပ္စြဲျပစ္တင္ဖုိ႔ကို ေထာက္ခံၿပီး ၁၉ ဦးက ဆန္႔က်င္ပါတယ္။ ၁၇ ဦးက မဆံုးျဖတ္ရေသးပါဘူး။ ေျပာရရင္အထက္လႊတ္ေတာ္က စြပ္စြဲျပစ္တင္ေရးကို အတည္ျပဳဖို႔က ေသခ်ာသေလာက္ ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ဒီေတာ့ အထက္လႊတ္ေတာ္က စြပ္စြဲျပစ္တင္ေရးကို အတည္ျပဳခဲ့ရင္ သမၼတ ဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ရဲ႕ အနာဂတ္ဘယ္လိုျဖစ္မွာလဲ။ သမၼတ ဒီလ္ဟ႐ူးဆက္ဖ္က ရာထူးကေန ယာယီဆင္း ေပးရမွာျဖစ္ၿပီး အထက္လႊတ္ေတာ္က ခံု႐ံုုးဖြဲ႕စစ္ေဆး မွာပါ။ ဒီလိုသမၼတ ဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ကို ခံု႐ံုးဖြဲ႕စစ္ေဆးေန ခ်ိန္မွာ ဒုတိယသမၼတ မုိက္ကယ္တီးမားက ယာယီသမၼတ အျဖစ္တာဝန္ယူရမွာျဖစ္ၿပီး ယာယီသမၼတရဲ႕ သက္တမ္း ဟာ အမ်ားဆံုး ရက္ေပါင္း ၁၈ဝ ပါ။ ခံု႐ံုးအဖြဲ႕ကို တရား႐ံုးခ်ဳပ္တရားသူႀကီးက ဦးေဆာင္မွာပါ။ ခံု႐ံုးအဖြဲ႕ ရဲ႕ ေတြ႕ရွိခ်က္အေပၚမူတည္ၿပီး အထက္လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ သံုးပံုႏွစ္ပံု ၅၄ ဦးက စြပ္စြဲအျပစ္တင္ဖုိ႔ အတည္ျပဳခဲ့ရင္ သမၼတ ဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္က ရာထူးကေန အၿပီးဖယ္ရွား ခံရမွာပါ။

ဘရာဇီးကြန္ဂရက္က သမၼတဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ကို စြပ္စြဲျပစ္တင္ခဲ့တဲ့ျဖစ္ရပ္ကို နားလည္ဖို႔ဆုိရင္ ဘရာဇီးႏိုင္ငံရဲ႕ ေနာက္ခံျဖစ္ရပ္ေတြကို သိဖုိ႔လုိပါတယ္။ ဘရာဇီးႏိုင္ငံဟာ လက္တင္အေမရိကမွာ အႀကီးမားဆံုး စီးပြားေရးကို ပိုင္ဆုိင္ထားၿပီး လူဦးေရအရလည္း အမ်ားဆံုးပါ။ လူဦးေရ ၂ဝ၂ သန္းေက်ာ္ရွိပါတယ္။ သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာရွိခဲ့တဲ့ လူမည္းကြၽန္အေရအတြက္က အေမရိကန္ႏုိင္ငံထက္ ဆယ္ဆေလာက္မ်ားပါတယ္။ အာဖရိကတုိက္ျပင္ပမွာ လူမည္းလူဦးေရအမ်ားဆံုး ႏိုင္ငံက ဘရာဇီးႏုိင္ငံပါ။ ေျပာရရင္ ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာ လူမည္းေတြတင္သာမဟုတ္ပါဘူး၊ လူမ်ဳိးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စုစည္းေနထုိင္ၾကတာပါ။ ဘရာဇီးႏုိင္ငံလူဦးေရရဲ႕ ၄၈ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ လူျဖဴေတြပါ။ လူမည္းေတြက ရွစ္ရာခိုင္ႏႈန္း နီးပါးရွိပါတယ္။ လူမည္းလူျဖဴေသြးေႏွာက ၄၃ ရာခိုင္ႏႈန္းပါ။ အာရွမ်ဳိးႏြယ္ေတြက တစ္ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ရွိၿပီး ဌာေနအင္ဒီယန္းေတြက သုည ဒသမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေလာက္ရွိပါတယ္။ ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာ အသားအေရာင္နဲ႔ ပိုင္ဆုိင္ၾကြယ္ဝမႈကုိ ယွဥ္တြဲၾကည့္ရတယ္လို႔ ေျပာေလ့ရွိ ပါတယ္။ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝသူေတြက လူျဖဴေတြျဖစ္ၿပီး လူမည္း၊ လူညိဳ၊ လူဝါေတြနဲ႔ ဌာေနအင္ဒီယန္းေတြက သာမန္ျပည္သူေတြပါ။

ဘရာဇီးႏိုင္ငံကို ဆယ္စုႏွစ္ငါးစု ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ စစ္အာဏာရွင္ေတြကပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီး ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္က်မွ စတင္က်င့္သံုးခဲ့တာပါ။ ဘရာဇီးႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိအေနအထားကိုေျပာရရင္ ဘရာဇီးႏိုင္ငံကို အလုပ္သမားပါတီက အုပ္ခ်ဳပ္ေနတာ ၁၄ ႏွစ္ထဲေရာက္ေနပါၿပီ။ အလုပ္သမားပါတီကို စတင္ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ လူလာဒါ ဆီလီမာက ဘရာဇီးသမၼတအျဖစ္ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္္ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္ကေန ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္အထိ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ သမၼတဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္က ဘရာဇီးႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆံုးအမ်ဳိးသမီးသမၼတအျဖစ္ ၂ဝ၁၁ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၁ ရက္ေန႔မွာ စတင္တာဝန္ယူခဲ့ၿပီး ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္မွာ သမၼတအျဖစ္ ျပန္လည္ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္ ခံခဲ့ရပါတယ္။ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ သမၼတဒီလ္မာ ႐ူးဆက္ဖ္က ဆႏၵမဲရဲ႕ ၅၂ ရာခုိင္ႏႈန္းကိုရခဲ့ၿပီး မဲအေရ အတြက္အရ ဆိုရင္ ၅၄ သန္းေက်ာ္ရရွိခဲ့ပါတယ္။ သမၼတ ဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ဟာ အလုပ္သမားပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးပါ။

အလုပ္သမားပါတီကိုစတင္ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ ဘရာဇီး သမၼတ လူလာဒါဆီလီမာက လက္ဝဲဝါဒီတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ဘရာဇီးျပည္သူေတြရဲ႕ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔ လူမႈဖူလံုေရးအစီအစဥ္ (Fome Zero) ကို ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္က စက်င့္သံုးခဲ့ပါတယ္။ ဒီလူမႈဖူလံုေရးအစီအစဥ္မွာ ဆင္းရဲ ခ်ဳိ႕တဲ့သူေတြကို တုိက္႐ိုက္ေငြေၾကးေထာက္ပံ့တဲ့ အစီ အစဥ္ (Bolsa Familia)ေတြပါသလို လယ္သမား ငယ္ေလးေတြကို ေထာက္ပံ့တာ၊ အေသးစားေခ်းေငြေတြ ထုတ္ေပးတာစတဲ့ လူမႈဖူလံုေရးအစီအစဥ္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ပါဝင္ပါတယ္။ ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာ လူမႈဖူလံုေရးအစီအစဥ္ ေတြကို ဘယ္ေလာက္ထိထိေရာက္ေရာက္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သလဲဆုိတာကို ၾကည့္ရေအာင္ပါ။ လူထုက်န္းမာေရး အသံုးစရိတ္ဟာ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္မွာ ေဒၚလာ ၂၈ ဘီလီယံပဲ ရွိခဲ့ေပမယ့္ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ေဒၚလာ ၁ဝ၆ ဘီလီယံ အထိ သံုးဆခြဲေက်ာ္ေက်ာ္၊ ေလးဆနီးပါးတိုးျမႇင့္သံုးစြဲခဲ့ပါတယ္။ ျပည္သူ႔က်န္းမာေရးမွာ အဓိကရည္ၫႊန္းကိန္းျဖစ္တဲ့ အရွင္ေမြးကေလးငယ္ ၁ဝဝဝ မွာ ေသဆံုးတဲ့ကေလးငယ္ က ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္မွာ ၂၂ ဒသမ ၅ ဦးရွိေပမယ့္ ၂ဝ၁၅ မွာ ၁၄ ဒသမ ၆ ဦးအထိက်ဆင္းခဲ့ပါတယ္။ ပညာေရးအသံုး စရိတ္ကလည္း ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္မွာ ေဒၚလာ ၁၇ဘီလီယံ ပဲရွိ ေပမယ့္ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္မွာ ေဒၚလာ ၉၄ ဘီလီယံအထိ ျမင့္ တက္ခဲ့ပါတယ္။

ဒီလုိက်န္းမာေရး၊ ပညာေရး အသံုးစရိတ္ ေတြ တိုးျမႇင့္သံုးစြဲခဲ့တဲ့အတြက္ ဘရာဇီးျပည္သူ ၂၂သန္း နီးပါးဟာ ဆင္းရဲမြဲေတသူထဲကေန ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္မွာ ဆင္းရဲခ်ဳိ႕တဲ့မႈႏႈန္းက ၃၅ ဒသမ ၈ရာခိုင္ ႏႈန္း ရွိေပမယ့္ ၂ဝ၁၃ ခုုႏွစ္မွာေတာ့ ၁၅ ဒသမ ၇ရာခိုင္ ႏႈန္း အထိက်ဆင္းခဲ့ပါတယ္။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈႏႈန္းကလည္း ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္မွာ ၁၁ ဒသမ ၅ရာခိုင္ႏႈန္းရွိခဲ့ေပမယ့္ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္မွာ ၄ ဒသမ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ က်ဆင္းခဲ့ပါတယ္။

အလုပ္သမားပါတီရဲ႕ လူမႈဖူလံုေရးအစီအစဥ္ေတြေၾကာင့္ နဂိုကအဆင္မေျပခဲ့တဲ့ ဘရာဇီးျပည္သူေတြဟာ အိုးအိမ္ေတြပိုင္ဆုိင္လာတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးကို သံုးစြဲႏိုင္လာတယ္။ အေျခခံလူသံုးကုန္ပစၥည္းေတြကို ျပည့္ျပည့္စံုစံု သံုးစြဲႏိုင္လာတယ္။ တကၠသိုလ္ေတြ တက္လာႏိုင္တယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ဆုိင္ရာ နည္းပညာေက်ာင္းေတြကို တက္လာႏိုင္တယ္။ ေျပာရရင္ ဘရာဇီးျပည္သူေတြရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္ အတန္းက သိသိသာသာ ျမင့္တက္လာပါတယ္။ ဒီလုိျမင့္ တက္လာတဲ့အတြက္ သမုိင္းစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ လူတန္းစား ခြဲျခားမႈျပင္းထန္ခဲ့တဲ့ ဘရာဇီးႏိုင္ငံမွာ ေရေပၚဆီအလႊာ လူျဖဴေတြဟာ သူတို႔သာ သီးသန္႔ပိုင္ဆုိင္တယ္လို႔ ယူဆ ထားတဲ့အရာေတြကို သာမန္ဘရာဇီးျပည္သူေတြက ပိုင္ဆုိင္လာတဲ့အခါ မနာလိုမ်က္မုန္းက်ဳိးလာပါတယ္။ ဒါက ဘရာဇီးလူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕အေျခခံအက္ေၾကာင္းပါ။

ဒီအေျခခံ အက္ေၾကာင္းကို ပိုနက္႐ႈိင္းလာေအာင္ ႐ိုက္သြင္းထုိးခြဲလိုက္တဲ့ ကိစၥကေတာ့ ဘရာဇီးႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးဆုတ္ယုတ္ က်ဆင္းလာတာပါ။ သမၼတဒီလ္မာ႐ူး ဆက္ဖ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္ႏိုင္စြမ္း မခိုင္မာတာနဲ႔ အလြဲလြဲအေခ်ာ္ေခ်ာ္ စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြေၾကာင့္ ဘရာဇီး စီးပြားေရးဟာ ဆုတ္ယုတ္က်ဆင္းလာပါတယ္။ ဒီလုိအေျခ အေနမ်ဳိးမွာ ကမၻာ့စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈေႏွးေကြးလာတာနဲ႔ ကမၻာ့လူသံုးကုန္ပစၥည္းေတြ ေစ်းႏႈန္းက်ဆင္းလာတဲ့အတြက္ ျပည္ပပုိ႔ကုန္အေပၚ မွီခိုေနရတဲ့ ဘရာဇီးႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရး ဟာ ပိုအထိနာလာပါတယ္။ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္မွာ ဘရာဇီးႏိုင္ငံ ရဲ႕ စီးပြားေရးဟာ ၃ ဒသမ ၈ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဳံ႕သြားပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြဟာ တုိင္းျပည္ထုတ္ကုန္တန္ဖိုး (GDP) ရဲ႕ ၁ဝ ဒသမ ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ရွိလာပါတယ္။ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈႏႈန္းကလည္း ၁၁ ရာခုိင္ႏႈန္းအထိ ခုန္တက္လာပါတယ္။ ဒီလို ဆုိးရြားလာတဲ့စီးပြားေရး အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ဘရာဇီးျပည္သူေတြအၾကား သမၼတဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္အစိုးရအေပၚ မေက်နပ္မႈေတြ တိုးပြားလာခဲ့ပါတယ္။

အေျခအေနကိုမီးေလာင္ရာ ေလပင့္ျဖစ္ေစခဲ့တာက ဘရာဇီးလူအဖြဲ႕အစည္းအတြင္း အျမစ္တြယ္ေနတဲ့ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈပါ။ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ ဘရာဇီးရဲတပ္ဖြဲ႕ဟာ အက်င့္ပ်က လာဘ္စားသူကို စစ္ဆင္ေရးအသြင္ (Operation Car Wash) ႏွိမ္နင္းလာပါတယ္။ ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ရက္မွာ ဘရာဇီးရဲတပ္ဖြဲ႕ဟာ ဘရာဇီးႏိုင္ငံရဲ႕ ျပည္နယ္ေျခာက္ျပည္ နယ္မွာရွိတဲ့ ထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ စီးပြားေရးသမားေတြကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ႏိုင္ငံပိုင္ စြမ္းအင္ကုမၸဏီ (Potrobras) ရဲ႕ ဒါ႐ိုက္တာ တခ်ဳိ႕လည္း ပါဝင္ပါတယ္။

ဒီဒါ႐ိုက္တာေတြကို ေဒၚလာ ၂၂ ဘီလီယံတန္ဖိုး ရွိတဲ့ သံသယျဖစ္စရာ ကန္ထ႐ိုက္ကိစၥေတြေၾကာင့္ ထိန္းသိမ္းတာပါ။ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈေတြေၾကာင့္ တရားရင္ဆုိင္ေနရတဲ့ ကြန္ဂရက္အမတ္ေတြနဲ႔ အစိုးရ အရာရွိေတြက ၁၅ဝ ေက်ာ္ရွိပါတယ္။ ဒီလိုတရားရင္ဆုိင္ ေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြထဲမွာ သမၼတဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ ကို စြပ္စြဲျပစ္တင္ဖို႔ဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ အက္ဂြါဒိုကန္ဟားလည္း ပါဝင္ပါတယ္။ စြပ္စြဲ ျပစ္တင္မႈေၾကာင့္ သမၼတဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ရာထူးကေန ယာယီဆင္းခဲ့ရရင္ ယာယီသမၼတတာဝန္ယူရမယ့္ ဒုတိယသမၼတမိုက္ကယ္တီးမားကလည္း တရားမဝင္ အီသေနာေရာင္းဝယ္မႈေတြနဲ႔ စြပ္စြဲခံထားရတာပါ။ ေျပာရရင္ေအာက္လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒နဲ႔ ဒုတိယသမၼတ တို႔ဟာ အတိုက္အခံပါတီျဖစ္တဲ့ ဘရာဇီးဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈပါတီ (PMDB)ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္ၿပီး သမၼတဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးၿပိဳင္ဘက္ေတြပါ။

ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ သမၼတကိုု စြပ္စြဲျပစ္တင္္ဖို႔ မဲမခြဲခင္ စံုစမ္းစစ္ေဆးရတဲ့ ေကာ္မတီရဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္ ၆၅ဦးမွာ ၃၆ ဦးဟာ အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမႈနဲ႔စြပ္စြဲခံထားရတဲ့ အမတ္ေတြပါ။ သမၼတဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ကို စြပ္စြဲျပစ္တင္ရတဲ့အေျခခံအေၾကာင္းရင္းက အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စားမႈ မဟုတ္ပါဘူး။ ၂ဝ၁၄ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ မဲဆြယ္ရာမွာ မ်က္ႏွာသာရဖို႔ တုိင္းျပည္ရဲ႕ ဘတ္ဂ်က္ လိုေငြကို အမွန္တကယ္ထက္ ေလွ်ာ့ျပခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္အေပၚ အေျခခံၿပီး စြပ္စြဲျပစ္တင္ခဲ့တာ ပါ။ အတိုက္အခံ ဘရာဇီးဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈပါတီ (PMDB)ဟာ လူျဖဴေတြႀကီးစိုးတဲ့ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝတဲ့ စီးပြားေရးအုပ္စုႀကီး (Federation of Industries of Sao Paulo) ကိုကိုယ္စားျပဳတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီပါ။

ဒါေၾကာင့္ ဒုတိယသမၼတ မိုက္ကယ္တီးမားဟာ ယာယီသမၼတသာျဖစ္ခဲ့ရင္ (ျဖစ္ဖုိ႔လည္းမ်ားေနပါတယ္) အလုပ္သမားပါတီရဲ႕ လူမႈဖူလံုေရးအစီအစဥ္ေတြကို ေျမလွန္ေျပာင္းလဲပစ္ဖို႔ ႀကိမ္းဝါးေနပါတယ္။ ဘတ္ဂ်က္လို ေငြေလွ်ာ့ခ်ေရးအတြက္ ၿခိဳးၿခံေခြၽတာရမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဒီလုိေျမလွန္ ေျပာင္းလဲဖို႔ႀကိဳးစားမွာပါ။ ဒီလိုသာဆုိရင္ လူမႈဖူလံုေရး အစီအစဥ္ေတြရဲ႕ အက်ဳိးေက်းဇူးခံစားေနရတဲ့ ဘရာဇီးျပည္သူေတြကို ဒုကၡတြင္းထဲ တြန္းခ်သလိုျဖစ္ၿပီး ဘရာဇီး ႏိုင္ငံရဲ႕ လူျဖဴ ေတြႀကီးစိုးတဲ့အေပၚယံေရေပၚဆီအလႊာနဲ႔ အသားေရာင္ ေပါင္းစံု ဘရာဇီးျပည္သူေတြရဲ႕ ေအာက္ေျခလူတန္းစား တို႔အၾကား ျပင္းထန္တဲ့ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ပြားလာႏိုင္ပါ တယ္။

အလုပ္သမားပါတီရဲ႕ အမာခံအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့ ေျမယာမဲ့ ေက်းလက္အလုပ္သမားမ်ား လႈပ္ရွားမႈအဖြဲ႕ (MST) ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးက ''အလုပ္သမားေတြ ဟာ သူတို႔ဆႏၵမဲကို ေလးစားတယ္ဆုိတာကို ဘူဇြာေတြ သိေစရမယ္။ ဒီမိုကေရစီကို ေလးစားတန္ဖိုးထားဖို႔လိုတယ္ ဆုိတာကို ဘူဇြာေတြ သိေစရမယ္'' လို႔ႀကိမ္းဝါးခဲ့ပါတယ္။ သမၼတ ဒီလ္္မာ႐ူးဆက္ဖ္ကေတာ့ သူ႔ကို စြပ္စြဲျပစ္တင္တဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ အာဏာသိမ္းတဲ့လုပ္ရပ္ပဲလို႔ ႐ႈတ္ခ်ခဲ့ပါ တယ္။ ေျပာရရင္ သမၼတဒီလ္မာ႐ူးဆက္ဖ္ကို စြပ္စြဲ ျပစ္တင္တဲ့လုပ္ရပ္ဟာ ဘရာဇီးႏိုင္ငံရဲ႕ ဘူဇြာလူတန္းစားနဲ႔ အေျခခံလူတန္းစားေတြၾကားက အာဏာလြန္ဆြဲပြဲလုိ႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ။