အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေသာ လုပ္အားရွင္မ်ားအား ကြၽမ္းက်င္အလုပ္သမားအျဖစ္ ပ်ဳိးေထာင္

 

 

 

 

ျမန္မာ့အလင္း အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္

ျမန္မာႏုိင္ငံ လူဦးေရ၏ ၆၇ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေသာ အရြယ္မ်ားျဖစ္ရာ လူသားအရင္းအျမစ္ အေျခအေနေကာင္းတစ္ရပ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူဦးေရ ၅၁ သန္းေက်ာ္ ရွိသည့္အနက္ အလုပ္လုပ္ႏုိင္သူ ၃၂ သန္းေက်ာ္ ရွိသည္။

သို႔ရာတြင္ အလုပ္လုပ္ ႏိုင္သူမ်ား၏ ၈ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းသည္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္ၾကၿပီး သက္ဆုိင္ရာ လယ္ယာကုန္ထုတ္ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ပင္ ကြၽမ္းက်င္မႈအဆင့္မရွိၾကေၾကာင္း သတင္းမ်ားက ဆိုထားၾကသည္။

ကြၽမ္းက်င္အလုပ္သမားဆိုသည္မွာ လုပ္ငန္းတစ္ခုကို အထူး ကြၽမ္းက်င္စြာလုပ္ကိုင္ႏိုင္ေစရန္ ေလ့က်င့္သင္ၾကားေပးထားသည့္ အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္ၾကသည္။

ကြၽမ္းက်င္အလုပ္သမားဟုဆိုရာတြင္ ေဆးဝန္ထမ္းမ်ား၊ ဆရာဝန္မ်ား၊ စာရင္းကိုင္မ်ား၊ ေရွ႕ေနမ်ား၊ ေဆာ့ဖ္ဝဲ ဒီဗယ္ေလာ့ပါမ်ား အစရွိသည့္ ေကာ္လာျဖဴအလုပ္သမား (White

collar Workers) မ်ားေရာ စက္ျပင္၊ စက္ေမာင္း၊ ယၲရားေမာင္း၊ ပိုက္ျပင္၊ ပိုက္ဆက္၊ သံခ်ည္သံေကြး၊ သံဂေဟ၊ ေဆာက္လုပ္ေရး အစရွိသည့္ ေကာ္လာျပာအလုပ္သမား (Blue collar Workers)မ်ားပါ ပါဝင္သည္။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံ၏ လူသားအရင္းအျမစ္ကို ကြၽမ္းက်င္ အလုပ္သမားမ်ားျဖစ္လာေစရန္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ တန္ဖိုးျမင့္မားေသာ လူ႔စြမ္းအားအရင္း အျမစ္ကို ပိုင္ဆိုင္လာႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ျပည္ပအလုပ္ အကိုင္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုျဖစ္ေသာ ဂ်က္ထ႐ို၏ သုေတသနျပဳမႈတစ္ခုတြင္္ အာရွ-ပစိဖိတ္ႏုိင္ငံ ၁၉ ခုအနက္ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ အလုပ္႐ံု အလုပ္သမား တစ္ဦး၏ ႏွစ္ပတ္လည္ ပ်မ္းမွ်လုပ္ခမွာ အနိမ့္ဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း၊ အိမ္နီး ခ်င္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ယွဥ္လွ်င္ ထိုင္းထက္ ေျခာက္ဆေက်ာ္ခန္႔ ေလ်ာ့နည္း ေနၿပီး ကေၻာဒီးယားထက္ ရာခိုင္ႏႈန္း ၃ဝ ခန္႔ ေလ်ာ့နည္းေၾကာင္း ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လုပ္ခအနည္းဆံုးျဖစ္ေနသည့္ အေျခ အေနက ႏုိင္ငံတကာမွ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏံွမႈမ်ားကို ဆြဲေဆာင္ေကာင္းဆြဲ ေဆာင္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေသာ္လည္း မိမိႏုိင္ငံအတြင္းမွ ကြၽမ္းက်င္ အလုပ္ သမားမ်ားကို ျပည္ပသို႔ ထြက္ခြာသြားေစမည့္ တြန္းအားလည္း ျဖစ္ႏုိင္ ေၾကာင္း သတိျပဳရမည္ျဖစ္သည္။

ထို႔အျပင္ ကြၽမ္းက်င္မႈမရွိေသာ အလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ တစ္စိတ္ တစ္ပိုင္း ကြၽမ္းက်င္ေသာ အလုပ္သမားမ်ားကလည္း ေရရွည္တြင္ လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕ႏိုင္စြမ္းကင္းမဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ျပည္ပမွ ကြၽမ္းက်င္အလုပ္ သမားမ်ား ျပည္တြင္းသို႔ စီးဝင္လာေစမည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိလာ မည္ျဖစ္သည္။ ထုိအခါ ျပည္တြင္းမွ ကြၽမ္းက်င္မႈနည္းပါးေသာ အလုပ္ သမားမ်ားမွာ တန္ဖိုးနိမ့္ အလုပ္သမားမ်ားအျဖစ္ႏွင့္ သူတစ္ပါး၏ ႀကီးၾကပ္ကြပ္ကဲ ခိုင္းေစမႈကိုသာ ခံၾကရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္တြင္ အာဆီယံစီးပြားေရးအသိုက္အဝန္းသို႔ ဝင္ေရာက္ ခဲ့ၿပီးျဖစ္ရာ မိမိတို႔၏ ျပည္တြင္းလူသားအရင္းအျမစ္မ်ားကို ကြၽမ္းက်င္ အလုပ္သမားမ်ားအျဖစ္ ေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္ၿပီး အာဆီယံႏုိင္ငံမ်ား၏ ဘံုအလုပ္သမားေစ်းကြက္တြင္ အရည္အေသြးျပည့္ဝစြာ ယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ေရး အတြက္ အစိုးရ၊ အလုပ္ရွင္၊ အလုပ္သမားမ်ားအားလံုး ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ၾကေစလိုပါေၾကာင္း။