ရခိုင္သားတို႔၏သႀကၤန္အႀကိဳပြဲ (နံ႔သာေသြးပြဲ)

ကြၽန္းသားငမန္း

တေပါင္းလေရာက္သည္ႏွင့္ သႀကၤန္၏အေငြ႕အသက္တို႔ကို ခံစားေနရၿပီ။ တန္ခူးလ တြင္ က်ေရာက္မည့္သႀကၤန္ပြဲေတာ္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ၾက၊ လႈပ္ရွားေနၾကၿပီ။ သႀကၤန္သံခ်ပ္သံမ်ား၊ သႀကၤန္ေတးသီခ်င္းသံမ်ားကို ၾကားေနၾကရၿပီ။ သႀကၤန္ေတးသီခ်င္း၊သႀကၤန္သံခ်ပ္ဆိုသည္ကလည္း အရသာ
တစ္မ်ိဳး။ သႀကၤန္ေတးသီခ်င္းသံေၾကာင့္ တက္ၾကြလာသည္ေတာ့မဟုတ္။ သို႔ရာတြင္ၾကည္ႏူးလန္းရႊင္မႈရွိလာသည္။ ေလးလံထိုင္းမႈိင္းေနေသာစိတ္တို႔ လန္းဆန္းတက္ၾကြမႈရွိလာသည္။ ေဒါသ၊ မာနေၾကာင့္ တက္ၾကြသည့္ စိတ္ၾကြသည့္စိတ္မ်ိဳးမဟုတ္။ ပီတိျဖင့္ၾကည္ႏူးတက္ၾကြမႈမ်ိဳးျဖစ္သည္။

သႀကၤန္သီခ်င္းသံကိုၾကားေတာ့ ေျခတို႔လက္တို႔မ႐ိုးမရြျဖစ္လာသည္။ ငယ္စဥ္က သႀကၤန္သံခ်ပ္၊ ေတးသီခ်င္းသံႏွင့္အတူ ယိမ္းကာ၊ ႏြဲ႕ကာ ကခဲ့သည္မ်ားကိုသတိရလာသည္။ အသက္ႀကီးလာၿပီျဖစ္သည့္တိုင္ သႀကၤန္သံခ်ပ္ႏွင့္ သႀကၤန္ေတးသီခ်င္းကစာေရးသူ၏စိတ္အလ်ဥ္ကို ႏိုးထႏိုင္ေနဆဲျဖစ္သည္။ စာေရးသူတို႔ ငယ္စဥ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ဆိုင္းသံ၊ ဗုံသံမ်ားျဖင့္ ေဝစည္ေနသည့္ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့အသံခ်ဲ႕စက္မွလြင့္ပါလာသည့္ ဗီစီဒီေခြေတးသီခ်င္းမ်ားကို ၾကားေနရသည္။ ရယ္ဒီမိတ္ေတးသီခ်င္းေတြ သံခ်ပ္ေတြျဖစ္ ပါ၏။ သီခ်င္းမ်ားကေတာ့ သႀကၤန္ႏွင့္ဆိုင္ သည္မဆိုင္သည္ အပထား။ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျမဴးျမဴးၾကြၾကြျဖင့္ကႏိုင္လွ်င္ပင္ သႀကၤန္ႏွင့္အသုံးတည့္ေနၾကၿပီ။

သႀကၤန္-သကၤႏၲ္ဟူသည္ စကားႏွင့္အညီပင္ တစ္ႏွစ္မွတစ္ႏွစ္သို႔ ကူးေျပာင္းသည့္အခ်ိန္အခါကို သႀကၤန္ဟု ဆိုၾကသည္။ သႀကၤန္ကာလတြင္ ႏွစ္သစ္ကိုႀကိဳဆိုေသာအားျဖင့္ ျမန္မာတို႔သည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေရပက္ကစားၾကသည္။ အရပ္ရပ္အနယ္နယ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတစ္ဝန္းလုံးတြင္ ႏွစ္ေဟာင္းကို ႏႈတ္ဆက္
၍ ႏွစ္သစ္ကိုႀကိဳဆိုသည့္ သႀကၤန္ပြဲေတာ္ကိုဝွဲခ်ီးဆင္ယင္ သဘင္ခင္းက်င္း ေပ်ာ္ပါးျခင္းစုံစြာျဖင့္ က်င္းပၾကသည္။ နံ႔သာရည္စြက္ေသာေရေအးေအးျဖင့္ ေမတၱာထုံမႊမ္းထားေသာ ေရစင္ျဖင့္ ေရပက္ျဖန္းကာ၊ ၾကည္လင္ခ်မ္းေျမ့ေစလိုေသာ၊ ေအးျမေစလိုေသာ ဆႏၵေစတနာျဖင့္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေရပက္ကစားၾကသည္။ သေျပခက္ႏွင့္ ေရပက္ျဖန္းၾကသည္။

ႏွစ္သစ္တြင္ အားလုံးေသာ အေပါင္းအသင္းေဆြသဟာတို႔ ေဘးဘယာတို႔ ကင္းစင္ပေပ်ာက္၍ ၾကည္လင္ ေအးျမေစရန္ ရည္ရြယ္သည့္ သေဘာျဖစ္၏။ ျမန္မာတို႔တြင္ (၁၂)လရာသီပြဲေတာ္မ်ားရွိသည္။ ထိုအထဲမွ အတာသႀကၤန္ေရကစားပြဲကား ျမန္မာတို႔၏ အေလးျမတ္ထားရာ ပြဲေတာ္တစ္ခု လည္းျဖစ္သည္။

ႏွစ္ေဟာင္းအညစ္အေၾကးမ်ားကို ေဆးေၾကာသန္႔စင္၊ ေရစင္ပက္ျဖန္း၊ အၿပံဳး
ပန္းတို႔ျဖင့္ ပြင့္လန္းေဝျဖာ၊ အတာအကူး၊လတန္ကူး၏ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာျမင္ကြင္းမ်ားအနက္ ႏွစ္သက္ဂုဏ္ယူ၊ တမူကြဲျပား၊ ရခိုင္သားတို႔၏ပြဲေတာ္မွာမူ မည္သည့္အခါမွ်႐ိုးအီမသြား။ ဆန္းျပားသစ္လြင္လ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႕ၾကရပါ၏ ။

ရခိုင္သႀကၤန္အႀကိဳပြဲ

ရခိုင္ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာအရ သႀကၤန္မက်မီ သႀကၤန္အႀကိဳပြဲဆိုတာရွိသည္။ ဤသည္မွာ သႀကၤန္မက်မီ အညစ္အေၾကးမ်ားကိုေဆးေၾကာသန္႔စင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားေက်ာင္းကန္ ေစတီ ပုထိုးမ်ားသို႔ သြားေရာက္ ၍ လွဲက်င္းသန္႔စင္ျခင္း၊ ေဆးေၾကာေရသပၸာယ္ျခင္း၊ ဗုဒၶဆင္းတုမ်ားကို ေရာင္ေတာ္ဖြင့္ျခင္းစသည္ျဖင့္ ကုသိုလ္ယူေလ့ရွိၾကသည္။ အေမႊးနံ႔သာမ်ားျဖင့္ ပက္ျဖန္းပူေဇာ္ေလ့ ရွိ ၾကသည္။ မိမိတို႔ေနထိုင္သည့္ေနအိမ္မ်ားကိုလည္း အတြင္းအျပင္သန္႔ရွင္းျခင္း၊ အိမ္ဦးဘုရားခန္းမွ ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကိုလည္း ေရသပၸာယ္ၾကသည္။ သႀကၤန္ကာလတြင္သႀကၤန္အႀကိဳေန႔၊ သႀကၤန္အက်ေန႔၊ သႀကၤန္အၾကတ္ေန႔၊ သႀကၤန္အတက္ေန႔မ်ားရွိၾကရာ ဘုရားေရသပၸာယ္ရန္ နံ႔သာျဖဴ၊ နံ႔သာနီ၊ကရမက္စသည့္ အေမႊးနံ႔သာမ်ားကို တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးေသြးျခင္းျဖင့္ နံ႔သာေသြးျခင္း၊ နံ႔သာ
ေသြးပြဲမ်ားကို သႀကၤန္အႀကိဳေန႔ညတြင္ ျပဳလုပ္ က်င္းပေလ့ရွိၾကသည္။

နံ႔သာေသြးပြဲ။ သႀကၤန္အႀကိဳ ညတြင္က်င္းပျပဳလုပ္ ေလ့ရွိၾကသည္။ ေက်းလက္
ေဒသမ်ားတြင္ ရြာလယ္ခြဆုံမွာ အတီးအမႈတ္အကအခုန္ေတြ အေကြၽးအေမြးေတြႏွင့္တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးစု႐ုန္း နံ႔သာေသြးတတ္ၾကသည္။ မိမိတို႔ေနအိမ္မ်ားမွ သနပ္ခါး ေက်ာက္ပ်ဥ္ေတြ သယ္ယူလာၾကမည္။ နံ႔သာကရမက္ေတြ ယူေဆာင္လာၾကမည္။ ၿပီးေတာ့တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါး စုေဝးကာ နံ႔သာေသြးၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ႐ြာမွကာလသားငယ္ သမီးငယ္တို႔၏ပြဲ လည္းျဖစ္သည္။ ကာလသားလူငယ္
မ်ားက အတီးအမႈတ္အကအခုန္မ်ားႏွင့္ ကၾက၊ ခုန္ၾက။ သီခ်င္း ေတြဆိုၾက။ ကာလသမီးငယ္တို႔ကေတာ့ နံ႔သာေသြးၾကမည္။ ကာလသမီးငယ္မ်ား၏ အၿပံဳးတစ္ခ်က္ အပြင့္တြင္ရင္ခုန္လႈိက္ေမာကာ မ်က္လုံးတစ္ခ်က္အဝင္
တြင္ ကာလသားလူငယ္တို႔ ႏွလုံးပီတိဂြမ္းဆီ ထိ သို႔ၾကည္ႏူးခဲ့ၾကရသည္ပဲ။

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ စာေရးသူတို႔လည္းသႀကၤန္အႀကိဳညမ်ားတြင္ ကခဲ့ၾက၊ ခုန္ခဲ့ၾက၊ၾကည္ႏူးခဲ့ၾကဖူးသည္။ ျမတ္ႏိုးသူ၏မ်က္လုံးတစ္ခ်က္အဝင့္တြင္ ပင့္သက္ျဖာခ် ရင္ခုန္ခဲ့ရဖူးသည္။ ၾကည္ႏူးစရာပြဲေတြပဲ။ သႀကၤန္အႀကိဳညမ်ားကလဲ ေျပာင္းလဲခဲ့ျပန္ၿပီ။ ရယ္ဒီမိတ္ေတးသီခ်င္းမ်ားျဖင့္ ခုန္ေပါက္ကခုန္ေနၾက
သည္မ်ားကို ျမင္ေနၾကရသည္။ သူေခတ္ႏွင့္သူ႕ကာလေပကို။ နံ႔သာေသြးသည့္ လုံမငယ္တို႔ကေတာ့ ေရွးမူမပ်က္ေသး။ သႀကၤန္အႀကိဳညတြင္နံ႔သာေသြးၾက၊ စုေဝးၾကၿမဲရွိေသးသည္။

နံ႔သာေသြးပြဲ၏ျမင္ကြင္းလည္း ေက်းလက္၊ရပ္ကြက္႐ြာလယ္ခြဆုံမွ စင္ျမင့္ေပၚ ေရာက္ရွိလာခဲ့သည္ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။ နံ႔သာေသြးပြဲဟူသည္က ေကာင္းမြန္ျမင့္ျမတ္သည့္ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထုံးစံတစ္ခုျဖစ္သည္။ သႀကၤန္အႀကိဳညတြင္ နံ႔သာေသြးၾကမည္။ ေသြးၿပီးနံ႔သာရည္မ်ားကို စနစ္တက်စုေဆာင္း
သိမ္းဆည္းထားၿပီး သႀကၤန္အက်ေန႔တြင္ဘုရားေက်ာင္းကန္မ်ားသို႔ သြားေရာက္ကာ ဘုရားပုထိုးေတြ ေရသပၸာယ္ၾကမည္။ ေက်ာင္းဝင္းအတြင္း ဥပစာေျမမ်ားမွ အမႈိက္ သ႐ိုက္ေတြရွင္းလင္းၾက၊ ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေတြကို ေဆးေၾကာမည္။ အႀကိဳကေသြးယူထားသည့္ နံ႔သာရည္မ်ားျဖင့္ ပက္ျဖန္းပူေဇာ္ၾက
မည္။ သႀကၤန္အႀကိဳညသည္ ကုသိုလ္ဒါနအတြက္ရည္စူး၍ ျပဳလုပ္သည့္ပြဲလည္းျဖစ္သည္။ အေပ်ာ္အပါးသက္သက္ေတာ့မဟုတ္။

အမ်ိဳးဂုဏ္၊ ဇာတိဂုဏ္ျမင့္မားေရးႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္မ်ား၊ အမ်ဳိးသားေရး လကၡဏာမ်ား မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးဟုဆိုသည့္ ခံယူခ်က္ျဖင့္ ရခိုင္တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေရး လကၡဏာရပ္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေစေရးအတြက္ နံ႔သာေသြးပြဲမ်ားမွ လုံမငယ္တို႔မွာ သူႏိုင္ငါႏိုင္အၿပိဳင္ႀကဲကာနံ႔သာေသြးၾကသည္မွာလည္း ၾကည္ႏူးစရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဆင္တူဝတ္ဆင္ထားၾကသည့္လုံမငယ္တို႔၏ အလွကလည္း စြဲၿငိစရာ။ နံ႔သာေသြးၿပိဳင္ပြဲခဏအနားတြင္ သႀကၤန္ပ်ိဳျဖဴလုံမငယ္တို႔ကလည္း သႀကၤန္ေတးသံေဝစည္ သီဆိုရင္း ၿပိဳင္ပြဲလာသူမ်ားအား ဧည့္ခံ
ေျဖေဖ်ာ္ေပးၾကသည္။

စာေရးသူကေတာ့ သႀကၤန္အႀကိဳညတြင္ ကခဲ့၊ခုန္ခဲ့သည္ကို သတိရေနမိေတာ့သည္။ ဟိုးတုန္းကေတာ့ သႀကၤန္ပြဲေတာ္တြင္ ကိုကိုတို႔ကခဲ့ၾကပါ၏။ အခုေတာ့ မမတို႔လည္း ကၾကခုန္ၾကၿပီ။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ အထြတ္အျမတ္ထားရာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို ရခိုင္တို႔ကနံ႔သာေသြးျခင္း၊ ဘုရားေရသပၸာယ္ျခင္းျဖင့္ ဖြင့္လွစ္တတ္ၾကသည္။ ဘုရားေရသပၸာယ္ၿပီးမွသာ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေရပက္ ကစားၾကသည္။ သႀကၤန္ကာလ၏ ေနာက္ဆုံးရက္တြင္ေတာ့ သက္ႀကီးဘိုးဘြားရြယ္အိုေတြကို ကန္ေတာ့ျခင္းျဖင့္
သႀကၤန္၏ ေနာက္ဆုံးပိတ္ပြဲကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိတတ္ၾကသည္။

သႀကၤန္ပြဲေတာ္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္၏ပြဲေတာ္လည္းျဖစ္သည္။ ေဒသအႀကီးအကဲမ်ားကေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါးသႀကၤန္ပြဲေတာ္ကို ဖြင့္လွစ္သည့္ အခမ္းအနားကိုက်င္းပၾကသည္။ အဆို၊အကမ်ားျဖင့္ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္တီးမႈတ္ ကခုန္ကာ သေျပခက္ျဖင့္ ေရပက္ၾကသည္။ အၿပံဳးတုန္႔လွယ္ရင္း ဘဝအေမာမ်ားကို ခဏတာမွ်ေမ့ေပ်ာက္ႏိုင္ၾကသည္။

ရခိုင္ေဒသတြင္လည္း နံ႔သာေသြးျခင္း၊ဘုရားေရသပၸာယ္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ၿပီးမွသာသႀကၤန္ပြဲေတာ္ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားကို က်င္းပေလ့ရွိၾကသည္။ အ႐ိုးကိုအရြက္မဖုံးေစသည့္သေဘာ။ သႀကၤန္အႀကိဳနံ႔သာေသြးပြဲ၊ ဘုရားေရခ်ိဳးပြဲ၊ ေလွေလာင္းႏွင့္ေရကစားျခင္းစသည္ အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာမ်ားကို သႀကၤန္ရက္
မ်ားတြင္ ေတြ႕ျမင္ရေသးသည့္အတြက္ေတာ့ ၾကည္ႏူးပီတိျဖစ္ရေသးသည္။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔၏ ႏွစ္တစ္ႏွစ္၏အဆုံးႏွင့္ အစသည္ ေပ်ာ္စရာ၊ ၾကည္ႏူးစရာတို႔ျဖင့္ မႊမ္းထုံေနေလသည္။