သတင္း - ႏုိင္လင္းၾကည္၊ ဓာတ္ပုံ - အလင္းသစ္
ျမန္မာတို႔၏ ႐ုိးရာယဥ္ေက်းမႈ အႏုပညာရပ္မ်ား ထဲတြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည့္ ႐ုပ္ေသးပညာရပ္သည္ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္လုနီးပါးျဖစ္လာသည့္အျပင္ ျမန္္မာ တစ္ႏုိင္ငံလုံးတြင္ ႐ုပ္ေသးပညာရွင္ဟုပင္ မ်ားမ်ားစားစား မရွိေတာ့ေပ။ သို႔ရာတြင္ တိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္သြားမည့္ အေရးစုိးရိမ္ကာ ဝါသနာအရေသာ္လည္းေကာင္း၊ မ်ဳိး႐ုိး ပညာရပ္အျဖစ္လည္းေကာင္း ဆက္လက္ထိန္းသိမ္း ထားမႈမ်ားသာရွိေတာ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သတင္းသမားခရီးသြားရင္း ပုဂံေဒသတြင္ ႐ုပ္ေသးပညာ ရပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳေနသည့္ ႐ုပ္ေသး ပညာရွင္ ဦးစိန္ျမင့္ေအာင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းျဖစ္ခဲ့သည္။
''ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕အဘက ႐ုပ္ေသးဆရာႀကီး ေဇာ္ဂ်ီပ်ံ ဆရာလွရဲ႕ ေျမးပါ။ မ်ဳိး႐ုိးပညာတိမ္ေကာပေပ်ာက္မသြား ေအာင္ဆိုၿပီး ဆက္ထိန္းထားတဲ့သေဘာနဲ႔ ကတာပါ။ ႐ုပ္ေသးကို ကုိယ္တုိင္လည္းကသလုိ ကုိယ္တုိင္လည္းလုပ္ တယ္။ ႐ုပ္ေသးအကကို အျပင္မွာသိပ္မရွိေတာ့ဘူးဆို ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္တို႔ကေတာ့ ဆက္ထိန္းထားပါေသးတယ္။ ငပလီမွာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္သမီးကတယ္။ ပုဂံမွာဆုိရင္လည္း ကြၽန္ေတာ့္အေဒၚကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္က ေတာ့ ဒီနႏၵာ စားေသာက္ဆိုင္မွာပဲ ကပါတယ္။ တစ္ျခားဟုိတယ္ေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြက ဧည့္သည္ၾကည့္ခ်င္လုိ႔ လာငွားရင္ ေတာ့ လုိက္ကပါတယ္။''ဟု ႐ုပ္ေသးပညာရွင္ ဦးစိန္ျမင့္ေအာင္က ရွင္းျပသည္။
႐ုပ္ေသးပညာရပ္ကို ကုန္းေဘာင္မင္းဆက္ စဥ့္ကူးမင္းလက္ထက္တြင္ ေပၚေပါက္ခဲ့သည္ဟု သိရၿပီး ႐ုပ္ေသး ႐ုပ္မ်ားကို ယမေနသား၊ ပၪၥေနသား၊ ဧကရာဇ္သား စသည္တို႔ျဖင့္ ထြင္းထုေၾကာင္းသိရသည္။ ႐ုပ္ေသးပဲြတြင္ ပါဝင္ေသာ လူ၊ နတ္၊ ဘုရင္၊ တိရစၧာန္အားလုံး ဇာတ္စင္၏ လက္ဝဲ၊ လက္ယာ၊ အေပၚ၊ ေအာက္ မည္သူက မည္သည့္ေနရာက ထြက္ရမည္ဟူသည့္ ဥပေဒသမ်ားရွိေၾကာင္းလည္းသိရသည္။
ဆက္လက္၍ ႐ုပ္ေသးပညာကို အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာတစ္ခု အျဖစ္အသံုးခ်ခဲ့မႈႏွင့္ ႐ုပ္ေသး ပညာရပ္ေပၚ ခံယူခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဦးစိန္ျမင့္ေအာင္က''ကြၽန္ေတာ္ ဒီနႏၵာစားေသာက္ဆုိင္မွာ ႐ုပ္ေသးကတာ ႏွစ္ ၂ဝ ေလာက္ ရွိသြားၿပီ။ ပုဂံမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုရယ္။ ဦးေလးေတြရယ္ပဲ ကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကေနတဲ့ သက္တမ္းကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ၁၂ ႏွစ္သားကတည္းကပါ။ ဒီနႏၵာစားေသာက္ဆုိင္တည္ေထာင္လုိက္ေတာ့ ပုံမွန္လခ စားျဖစ္သြားတာပါ။ ႐ုပ္ေသးပညာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ခံယူခ်က္ကို ေျပာရရင္ ဒီပညာနဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳရတဲ့ေက်းဇူးရယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အဘရဲ႕ ပညာကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္သြားမယ္လို႔ ခံယူထားပါ တယ္။ အခုဒီဆုိင္မွာကေနတယ္ဆိုေပမယ့္ က်န္တဲ့ေနရာလည္း ကမွာပါပဲ။''ဟု ရွင္းျပခဲ့သည္။
႐ုပ္ေသးတြင္ ႐ုပ္စုံအကျဖစ္သည့္ ခုနစ္ေထြအကကို အမ်ားဆုံးကျပၾကၿပီး ခုနစ္ေထြအကအျပင္ ဦးေရႊ႐ုိးအက၊ ကရင္အက၊ ရွမ္းအက၊ မင္းထက္ၿပိဳင္အက စသည္ျဖင့္ ၁၂ ေထြအကအထိ တိုးခ်ဲ႕ကျပလ်က္ရွိသည့္အေၾကာင္း ဦးစိန္ျမင့္ေအာင္က''႐ုပ္ေသးမွာ ခုနစ္ေထြအကာဆိုတာရွိတာေပါ့။ ခုနစ္ေထြအကဆိုတာ ႐ုပ္စုံအကကိုဆိုလုိတာ ျဖစ္ၿပီး ၁၂ ေထြအကအထိ ထည့္ၿပီးကလာခဲ့ၾကတယ္။ ၁၂ ေထြမွာ ႐ုပ္ေသးအကရဲ႕ ပုံမွန္က႐ုိးကစဥ္ထက္ ျမန္မာ့ ႐ုိးရာအကေတြကိုပါ ထည့္ကတာကို ေျပာတာပါ။ ရွင္ျပဳပဲြေတြဆိုရင္ ဦးေရႊ႐ုိးအကထည့္တယ္။ အလွည့္ေတြပါရင္ သူငယ္ေတာ္အကေတြအျပင္ ကရင္ဒုံးယိမ္း၊ ရွမ္းအုိးစည္အက စတဲ့အကမ်ဳိးေတြကိုလည္း ထည့္ကပါတယ္။ အဲဒါ ဟာလည္း ႐ုပ္ေသးအကကို ပိုၿပီးစိတ္ဝင္စားေအာင္ကျပတာပါ။ ''ဟု ေျပာျပသည္။
႐ုပ္ေသးပညာေပ်ာက္ကြယ္သြားမႈႏွင့္ မ်ဳိးဆက္မျပတ္ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းႏုိင္ေရးတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဦးစိန္ ျမင့္ေအာင္က ''႐ုပ္ေသးပညာက အျပင္မွာေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ အဂၤလိပ္ေတြေျပးကတည္းက ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ ပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီပညာကို ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပမယ့္ မတိမ္ေကာေစရဘူးဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အဘက အပင္ပန္းခံၿပီး ဆက္လက္ထိန္းထားတာပါ။ အခုျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းမွာဆိုရင္ မႏၲေလးမွာ ေဒၚမမႏုိင္၊ ေရႊဘုိမွာ ဦးတင္ေအာင္ စတဲ့ ပညာရွင္ႀကီးေတြ ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီ႐ုပ္ေသးပညာကို လက္ဆင့္ကမ္းယူမယ့္သူက နည္းေနတယ္။ အဲဒီ႐ုပ္ေသးပညာရွင္ႀကီးေတြ မရွိရင္ တိမ္ျမဳပ္သြားမွာစိုးရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔မိသားစုက ဆက္ထိန္းထားတယ္ဆို ေပမယ့္ တစ္ဦးေယာက္တည္းထိန္းလုိ႔မရဘူး။ အခုေတာ့ ႐ုပ္ေသးပညာကို မ်ဳိးဆက္မပ်က္သြားေအာင္ဆိုၿပီး တပည့္ ေလးေတြကို ဆက္ၿပီးလက္ဆင့္ကမ္းသင္ေပးေနပါတယ္။''ဟု ဆိုသည္။
No comments:
Post a Comment