“တိုင်းပြည်အကျိုးပြု ဒို့ရှေးရှု ကင်းထောက်အမျိုးသမီးထု” မြန်မာကင်းထောက်အမျိုးသမီး တွေ့ဆုံစကားဝိုင်း ကျင်းပ

“တိုင်းပြည်အကျိုးပြု ဒို့ရှေးရှုကင်းထောက်အမျိုးသမီးထု”  မြန်မာကင်းထောက်   အမျိုးသမီးတွေ့ဆုံစကားဝိုင်းကို  အမျိုးသမီးကင်းထောက်ချုပ် ဒေါက်တာဒေါ်တင်လှကြည်၊ ဒုတိယကင်းထောက်ချုပ် ဒေါ်ခင်စောဥမ္မာ၊ သက်ကြီးကင်းထောက်ကြီး ဒေါက်တာဒေါ်ဝင်းကြည်၊ သက်ကြီးကင်းထောက်ကြီး ဒေါက်တာဒေါ်လှရီရီနှင့် သက်ကြီးကင်းထောက်ကြီး ဒေါ်ရီရီတင်တို့ ပါဝင်ဆွေးနွေးခဲ့ကြသည်များကို မြန်မာ့အသံနှင့် ရုပ်မြင်သံကြားက ရိုက်ကူးထုတ်လွှင့်ခဲ့သည်။ အဆိုပါစကားဝိုင်းတွင် ဆွေးနွေးခဲ့ကြသည်များကို ဖော်ပြအပ်ပါသည်။
(ယမန်နေ့မှအဆက်)
အစီအစဉ်မှူး။        ။ကင်းထောက်နဲ့ပတ်သက်ပြီး     လှုပ်ရှားမှု
            တွေက အစောပိုင်းကာလတွေမှာ ရှိခဲ့တယ်။ ၂၀၁၂ ကနေ ၂၀၂၀ လို့သတ်မှတ်တဲ့   လက်ရှိကာလမှာ  လှုပ်ရှားမှုတွေကရော ဘာတွေရှိပါသလဲ ဆရာမ။
ဒေါက်တာဒေါ်တင်လှကြည်။    ။ကျွန်မတို့ ကင်းထောက်အမျိုးသမီးအဖွဲ့
            အနေနဲ့ အစီအစဉ်တွေ အများကြီးရှိပါတယ်။ ပုံမှန်အစီအစဉ်တွေရှိသလို အထူးအစီအစဉ်တွေလည်းရှိပါတယ်။ ပြည်တွင်း အစီအစဉ်တွေရှိသလို ပြည်ပအစီအစဉ်တွေလည်း ရှိပါတယ်။
အစီအစဉ်မှူး။        ။ပြည်တွင်းမှာ ပုံမှန်လှုပ်ရှားမှုတွေကရော
            ဘာတွေရှိသလဲဆိုတာ ပြောပြပေးပါဦး။
ဒေါက်တာဒေါ်တင်လှကြည်။    ။ပြည်တွင်းလှုပ်ရှားမှုတွေထဲမှာ အဓိကက
            တော့  အမျိုးသမီးကင်းထောက်လေးတွေ မွေးထုတ်ပေးဖို့ပါ။ အဲဒါကြောင့် ကင်းထောက်နည်းပြတွေ၊ ခေါင်းဆောင်တွေ လိုတယ်။ အဲဒါကြောင့် ခေါင်းဆောင်နည်းပြတွေ မွေးထုတ်တဲ့ အစီအစဉ် သင်တန်းတွေ ပေးရပါတယ်၊ အခြေခံသင်တန်းတွေ ပေးရပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့ လုပ်ရသလဲဆိုတော့ ၁၉၆၄ ခုနှစ်ကနေ ၂၀၁၂ ခုနှစ်အထိ ၄၈ နှစ်တာ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ကင်းထောက်လှုပ်ရှားမှုတွေ ရပ်တန့်သွားတဲ့အတွက် ပြန်ပြီးအသက်သွင်း တဲ့အခါ ခေါင်းဆောင်တွေ မွေးထုတ်ရခြင်းဖြစ်ပါတယ်။
အစီအစဉ်မှူး။        ။ဒါဆိုရင် ခေါင်းဆောင်တွေ မွေးထုတ်တဲ့
            အပိုင်းကရော ဘယ်လိုရှိပါသလဲ။
ဒေါက်တာဒေါ်တင်လှကြည်။    ။ကင်းထောက်နည်းပြတွေကို သင်တန်းတွေ
            ပေးရပါ တယ်။  ဥပမာ- ပုဂ္ဂလိကကျောင်းတွေ၊ အစိုးရကျောင်းတွေက ကျောင်းသူလေးတွေကို ကင်းထောက်အမျိုးသမီးလေးတွေဖြစ်အောင် သင်တန်းတွေပေးရပါတယ်။ တက္ကသိုလ်တွေမှာ တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူတွေကို ကင်းထောက်အမျိုးသမီးလေးတွေဖြစ်အောင် ဒါတင်မက သေးပါဘူး။ လူထုအတွင်းမှာ ကျောင်းသူမဟုတ်သော မိန်းကလေးတွေ၊ အလုပ် လုပ်နေတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသမီးလေးတွေ ကင်းထောက်ဖြစ်ချင်သူတွေကို Community လို့ခေါ်တဲ့သင်တန်းတွေ ပေးရပါတယ်။ ကျောင်းတွေမှာ အားတဲ့ အချိန်၊ ကင်းထောက်ဖြစ်ချင်တဲ့သူတွေ အားတဲ့အချိန်တွေမှာ ကျွန်မတို့က သင်တန်းတွေ စီစဉ်ပေးပါတယ်။ ကင်းထောက်နည်းပြတွေက အဲဒါကို  အဓိက လုပ်နေပါတယ်။ အခြေခံသင်တန်းတင်မက အဆင့်မြှင့်သင်တန်းတွေလည်း ရှိပါတယ်။ အဲဒါကို အဓိက လုပ်နေပါတယ်။
အစီအစဉ်မှူး။        ။ကင်းထောက်နည်းပြတွေရဲ့ လုပ်ဆောင်မှု
            ကရော ဘာတွေဖြစ်မလဲ။
ဒေါက်တာဒေါ်တင်လှကြည်။    ။နည်းပြတွေက  တကယ်တမ်းတော့ ကိုယ်ပိုင်
            အလုပ်တွေရှိကြပါတယ်။ အစိုးရကျောင်းက ဆရာမတွေ၊ ပုဂ္ဂလိကကျောင်းက ဆရာမတွေ၊ ကိုယ်ပိုင်အလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေ လည်းရှိပါတယ်။  သူတို့ကအားတဲ့အချိန်တွေမှာ   သင်တန်းပေးပါဆိုရင် လိုက်ပြီးပေးပါတယ်။ အခြားအလုပ်တွေလည်း ရှိပါတယ်။ ကျွန်မတို့က ပြည်ပနဲ့ ဆက်သွယ်ရတာတွေလည်းရှိတဲ့အခါ မြန်မာကင်းထောက် အမျိုးသမီးအင်တာ နက်စာမျက်နှာမှာ သင်တန်းဆိုရင် ဓာတ်ပုံတင်ရတာတွေလည်း ရှိပါတယ်။ အားတဲ့အချိန်မှာတော့ အပြည့်အဝကူညီနေကြပါတယ်။
အစီအစဉ်မှူး။        ။ဆက်လက်ပြီးတော့လည်း မြန်မာအမျိုး
            သမီးကင်းထောက်ထုရဲ့ လှုပ်ရှားမှုတွေအနေ နဲ့ဆိုရင်  ပြည်တွင်းမှာရော ဘယ်လိုလှုပ်ရှားမှုတွေ ရှိနေပါသလဲ။
ဒေါ်ခင်စောဥမ္မာ။        ။ပြည်တွင်းမှာ အထူးအစီအစဉ်ကို ပြောရ
            မယ်ဆိုရင်    ကင်းထောက်ဖွဲ့စည်းပုံကို နည်းနည်းပြောပြချင်ပါတယ်။ ကျွန်မတို့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ၁၉၁၆ ခုနှစ် နောက်ပိုင်း မှာဖွဲ့တဲ့  ကင်းထောက်တွေဟာ အမျိုးသားကင်းထောက်တွေကို Boy Scout လို့ခေါ်ပါတယ်။ အမျိုးသမီးကင်းထောက်တွေကို Girl Guides လို့ခေါ်ပါတယ်။ အမျိုးသမီးသီးသန့် ဖြစ်ပါတယ်။ အဲဒီတုန်းကလည်း အမျိုးသားကင်းထောက်၊  အမျိုးသမီးကင်းထောက် အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ဟာ ဘာမဆို ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ခဲ့ပါတယ်။ နိုင်ငံတော်ပွဲတွေ သွားတာရှိမယ်၊ Camp တွေသွားတာရှိမယ်၊ အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ဟာ ပူးပေါင်းပြီးသွားခဲ့တာ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အခု ၂၀၁၂ ခုနှစ်နောက်ပိုင်း ကင်းထောက်ဖွဲ့စည်းပုံ ပြန်ဆွဲတဲ့အချိန်မှာ ကျွန်မတို့အမျိုးသမီးကင်းထောက် အဖွဲ့ကတော့ ရှေးရှေးတုန်းက Girl Guides  အတိုင်းပဲ၊ အမျိုးသမီးချည်းပဲ သီးသန့်ဖြစ်ပါတယ်။
သို့သော်လည်း အမျိုးသားတွေ ပြန်ဖွဲ့တဲ့အခါ သူတို့က Boy Scout က Myanmar Scout လို့  အမည်ပြောင်းလဲသွားပါတယ်။    သူတို့အထဲမှာ အမျိုးသမီးလေးတွေ ပါဝင်ခွင့်ရှိပါတယ်။ အဲဒီပါဝင်တဲ့ အမျိုးသမီးလေးတွေ ဝတ်တဲ့ ယူနီဖောင်းကတော့ အမျိုးသားတွေယူနီဖောင်းအတိုင်း ဝတ်ရတဲ့အတွက် သူတို့ကိုတော့ ကျွန်မတို့က Girl and Scouting  လို့ခေါ်ပါတယ်။
ဒါကြောင့် လူတွေအနေနဲ့သိဖို့က အဖွဲ့နှစ်ဖွဲ့ရှိပါတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ Boy Scout ဖြစ်တဲ့အတွက် လူတိုင်းက ယောကျ်ားအဖွဲ့လို့ သိသလို အခုက Myanmar Scout ပြောတဲ့အခါ ခြုံပြီး နှစ်ဖွဲ့ပေါင်းတာထင်နေကြတယ်။ မဟုတ်ပါ ဘူး။ ကျွန်မတို့ အမျိုးသမီးအဖွဲ့ကတော့ Myanmar Girl Guides ကင်းထောက် အမျိုးသမီးအဖွဲ့  ဖြစ်ပါတယ်။  Myanmar Scout ဆိုတာ   သူတို့အထဲမှာ အမျိုးသမီးတွေ ပါဝင်နေတဲ့ အမျိုးသားအဖွဲ့ပါ။
ကျွန်မက ဒါလေးကို ပြောပြရတာက ကျွန်မတို့လုပ်မယ့် အထူးအစီအစဉ် တွေ ဥပမာ တောတွင်းစခန်းချပွဲအကြောင်းကို ပြောမယ်ဆိုရင် တောတွင်း စခန်းချပွဲကို ကျွန်မတို့ လေးကြိမ်တိုင် ပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ပထမဦးဆုံးပြုလုပ်တဲ့ တောတွင်းစခန်းချပွဲမှာ အဲဒီတုန်းက  ကျွန်မနဲ့အစ်မကြီး ဒေါ်သန်းသန်းတင် နှစ်ယောက်တည်းသာ မြန်မာကင်းထောက်အဖွဲ့ထဲမှာ စတင်လှုပ်ရှားချိန်ဖြစ်ပါ တယ်။ ဒီတောတွင်း စခန်းချပွဲကို နေပြည်တော်မှာ ပြုလုပ်ပါမယ်ဆိုတော့ ကလေးတွေနဲ့အတူ ကျွန်မလိုက်သွားခဲ့ပါတယ်။
သို့သော် ယူနီဖောင်း ကျွန်မတို့မသတ်မှတ်ရသေးတဲ့အတွက် ကျွန်မက ရိုးရိုးအရပ်ဝတ်နဲ့ပဲ ကင်းထောက်တွေက စီစဉ်ထားတဲ့ Scarf ကိုပဲ အတူစည်းပြီး လိုက်သွားခဲ့ပါတယ်။ သူတို့ပေးတဲ့ ဂျာကင်အင်္ကျီကို အပေါ်ကဝတ်ပြီး လုံချည် အပြာကို ဆောင်သွားခဲ့တယ်။  ဆိုလိုတာက ကျွန်မတို့မှာ ယူနီဖောင်း သတ်မှတ် ချက်မရှိသေးပါဘူး။
အဲဒီတုန်းက အရင်တုန်းက ပြည်သူ့လွှတ်တော် ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ ဦးနန္ဒကျော်စွာ က ကင်းထောက်ကြီး ဖြစ်ပါတယ်။ ကင်းထောက်တွေက လွှတ်တော်ကို လေ့လာဖို့ သွားချင်တယ်ဆိုတော့ သူက ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။ အရင်တုန်းက ပြည်သူ့လွှတ်တော် ဥက္ကဋ္ဌ သူရဦးရွှေမန်း၊ ဒုတိယဥက္ကဋ္ဌ ဦးနန္ဒကျော်စွာ၊ အစ်မကြီး ဒေါ်အောင်ဆန်းစု ကြည် သူကလည်း ကင်းထောက်အမျိုးသမီးကြီးဖြစ်ခဲ့တဲ့အတွက် ကျွန်မတို့သွား တဲ့ ကင်းထောက်အားလုံးကို ကင်းထောက်အတွေ့အကြုံတွေ ပြောပြခဲ့ကြပါ တယ်။  အဲဒီမှာ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့ ပထမဦးဆုံးကင်းထောက်အဖြစ်စတင် တွေ့ရှိခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။    အဲဒါက ပထမတောတွင်းစခန်းချပွဲ အတွေ့အကြုံ ဖြစ်ပါတယ်။
ဒုတိယတစ်ကြိမ်ကတော့ ပြင်ဦးလွင် ပန်းဥယျာဉ်မှာ ပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီအချိန်က သမ္မတ ဦးသိန်းစိန်ဟာ ကျွန်မတို့ရဲ့ ကင်းထောက်အကြီးအကဲအဖြစ် ကတိသစ္စာခံယူပါတယ်။ အဲဒါက ဒုတိယတောတွင်းစခန်းချပွဲပါ။
တတိယတောတွင်းစခန်းချပွဲကလည်း ပြင်ဦးလွင်မှာပါပဲ။ ဓာတ်တော်ချိုင့် ကိုလည်း သွားရောက်ခဲ့ပါတယ်။   အဲဒီအခေါက်လည်း သမ္မတ ဦးသိန်းစိန်  တက်ပါတယ်။ စတုတ္ထတောတွင်းစခန်းချပွဲကိုတော့   ပုပ္ပားမှာ ပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ပုပ္ပားကိုလည်း သမ္မတကြီး တက်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။    ဒါတွေက တောတွင်း စခန်းချပွဲတွေနဲ့  ပတ်သက်တာပါ။  ကျွန်မတို့ဟာ  ဒီအထူးအစီအစဉ်မှာ  ယောကျ်ားလေးနဲ့  မိန်းကလေး  ပူးပေါင်းပြီး   အတူသွားရတာကို ရှင်းပြတာ ဖြစ်ပါတယ်။
ကျွန်မတို့ဟာ ၁၉၁၆ ခုနှစ်ကနေ ၂၀၁၆ ခုနှစ်အထိဆိုတော့ နှစ်တစ်ရာ ပြည့်သွားပါပြီ။ ပထမတော့ ရာပြည့်အကြို ကျင်းပပါတယ်။ တကယ့် ရာပြည့်ပွဲ တော်ကိုလည်း ၂၀၁၆ ခုနှစ်  ဩဂုတ်လမှာ  ရာပြည့်ပွဲတော်ပြုလုပ်တဲ့အခါ ကျွန်မတို့ရဲ့ အစ်မကြီး နိုင်ငံတော်၏အတိုင်ပင်ခံပုဂ္ဂိုလ် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် တက်ရောက်ပါတယ်။ ဒါက ရာပြည့်ပွဲတော်ပါ။
နောက်တစ်ခုကတော့ ကျွန်မတို့ ဂီတပွဲတော် ပြုလုပ်ခဲ့တာပါ။ ဂီတဟာ ကျွန်မတို့ ကင်းထောက်နဲ့လည်း မကင်းပါဘူး။ ဂီတနဲ့ပတ်သက်ပြီး ရှေးတုန်းက ကျွန်မတို့ ကင်းထောက်တွေ သီဆိုခဲ့တဲ့ သီချင်းတွေလည်း အများကြီးရှိပါတယ်။ ကျွန်မတို့ ကင်းထောက် ပြန်လည်ဖွဲ့စည်းခဲ့တဲ့အချိန်မှာ ပထမဦးဆုံး သီချင်း “အစဉ်အသင့်”  သီချင်းကို ဆရာ ဦးမြင့်စိန်က (ဒုတိယညွှန်ကြားရေးမှူး(ငြိမ်း))က စပ်ဆိုပေးခဲ့ပါတယ်။
ဒုတိယသီချင်းတစ်ပုဒ်အနေနဲ့ “ကင်းထောက်များရဲ့ ရှေ့သို့ခြေလှမ်း”  သီချင်းကို မြို့မကျောင်း ကင်းထောက်အဖွဲ့ခေါင်းဆောင် ယခင်ရန်ကုန်တိုင်း ဒေသကြီး အစိုးရအဖွဲ့ဝန်ကြီး ဦးဉာဏ်ထွန်းဦး(ဗိုလ်မှူးကြီး-ငြိမ်း) ကနေပြီး ဒီသီချင်းကို စပ်ဆိုပေးခဲ့ပါတယ်။
ရာပြည့်မှာတော့ ကင်းထောက်ဂုဏ်ရည်သီချင်းကို ဆရာကြီး အလင်္ကာ ကျော်စွာ ဟင်္သာတဦးမြင့်ငွေ စပ်ဆိုပေးခဲ့တယ်။ အခုလည်း ငှက်ပြာကင်းထောက် ကလေးတွေအတွက် “ကူညီမယ်” ဆိုတဲ့သီချင်း၊ ကင်းထောက်ကလေးငယ်လေး တွေအတွက် “ကင်းထောက်ဆိုသည်မှာ” ဆိုတဲ့ သီချင်းတွေကို မကြာခင်မှာ အသံသွင်းမှာဖြစ်ပါတယ်။
ဂီတပွဲတော်ကို MS အမျိုးသားကင်းထောက်အဖွဲ့နဲ့ ကျွန်မတို့ MMGG အမျိုးသမီးကင်းထောက်အဖွဲ့တို့  ပူးပေါင်းကျင်းပခဲ့ပါတယ်။ နောက်တစ်ခုကတော့ ထူးထူးခြားခြားလေးပါ။ ကျွန်မတို့ရဲ့ နိုင်ငံတော်၏အတိုင်ပင်ခံပုဂ္ဂိုလ် အစ်မကြီး ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်က သူကရှေးရှေးတုန်းက ကင်းထောက်ကြီးပါ။ သူက လည်း Chief Guide ကျွန်မတို့ရဲ့ အကြီးအကဲကင်းထောက်အဖြစ် ကတိခံယူခဲ့ပါ တယ်။  ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်စိန်ရတုခန်းမမှာ ကျင်းပခဲ့တာပါ။ အင်မတန်ထူးခြားတဲ့ အစီအစဉ်လေးတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။ နောက်ပြီး သူက ဆက်လက်ပြီး အထက် မြန်မာပြည် မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီးက ကင်းထောက်တွေနဲ့ တွေ့ဆုံချင်တယ် ပြောတဲ့အတွက် ကျွန်မတို့  အထက်မြန်မာပြည် မန္တလေးတိုင်းဒေသကြီး မြို့တော်ခန်းမမှာ မန္တလေးမှာရှိတဲ့ ကင်းထောက်တွေနဲ့ တွေ့ဆုံပွဲအခမ်းအနားကို ကျင်းပပြုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါတွေက ထူးခြားတဲ့ ပွဲတော်လေးတွေဖြစ်ပါတယ်။
အစီအစဉ်မှူး။        ။ပြည်တွင်းမှာ အခြားလှုပ်ရှားမှုတွေ ရှိရင်
            လည်း ပြောပြပေးပါဦး။
ဒေါ်ခင်စောဥမ္မာ။        ။ဂျပန်နိုင်ငံက  မစ္စကိုနီကိုက ကျွန်မတို့ကို
            အများကြီး   ကူညီပေးခဲ့ပါတယ်။  သူက အပြည်ပြည်ဆိုင်ရာ စခန်းချသင်တန်းကို   မြန်မာနိုင်ငံမှာလေးကြိမ် ပြုလုပ် ပေးခဲ့ပါတယ်။ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ၊ စတုတ္ထမှာ ကျွန်မတို့ဟာ Logo လေးတွေ လုပ်ပါတယ်။ ကျွန်မတို့ဆီက ကင်းထောက်ကလေးတွေ ဆွဲတဲ့ Logo လေးတွေကို အသုံးပြုသလိုပဲ တတိယအကြိမ်မှာ သူတို့ ပြုလုပ်တဲ့ Logo ကို အသုံးပြုပါတယ်။
ထူးထူးခြားခြားလေးဖြစ်လို့ ကျွန်မက မျှဝေချင်တာပါ။ ကျွန်မတို့ မြန်မာနိုင်ငံမှာ တစ်နှစ်မှတစ်ခါသာ   ပွင့်တဲ့ပိတောက်ပန်းနဲ့ချယ်ရီပန်းကို    အတူတကွ ပူးပေါင်းပြီး ဆွဲထားတဲ့ Logo လေး ဖြစ်ပါတယ်။
သူ့ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်က Friendship လို့ခေါ်တဲ့ ချစ်ကြည်ရေးပါ။ လက်တွဲ ကြမယ်ဆိုပြီး အဲဒီလို Theme နဲ့ ရေးပါတယ်။   ကျွန်မစဉ်းစားမိတာက  International Camp ဆိုတာ သူတို့ဆီက ကင်းထောက်မယ်လေးတွေပါလာပြီး ကျွန်မတို့ဆီက ကင်းထောက်မယ်လေးတွေနဲ့ အတူပူးပေါင်းပြီး ဂျပန် - မြန်မာ အတူပါမယ်။ စခန်းမှာ အတူနေ၊   အတူစား၊အတူလှုပ်ရှားကြမှာ  ဖြစ်ပါတယ်။
အဲဒီအခါ သူတို့က မိုင်ပေါင်းများစွာက သယ်ဆောင်လာတဲ့ သူတို့ရဲ့ ဘာသာစကား၊ ယဉ်ကျေးမှုတွေ သယ်ဆောင်လာပြီး ဒါတွေကို ဖလှယ်တဲ့အခါ ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှုက ပိုပြီးဖြစ်လာတယ်လို့ ယူဆပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ Theme ဖြစ်တဲ့ လက်တွဲမယ်ဆိုတာနဲ့လည်း ကိုက်ညီတယ်လို့ ကျွန်မချီးကျူးမိပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ဒီလို စခန်းချတွေ့ဆုံပွဲတွေ ပြုလုပ်ခြင်းအားဖြင့် ကျွန်မတို့နှစ် နိုင်ငံကလည်း ချစ်ကြည်ရင်းနှီးမှုတွေ အများကြီးတိုးတက်မယ်လို့    ထင်ပါ တယ်။
အစီအစဉ်မှူး။    ။ပြည်တွင်းမှာဆိုရင်လည်း      မတူညီတဲ့ တိုင်းရင်းသား
         လူမျိုး၊   ရိုးရာဓလေ့တွေ ရှိမယ်။ ဒါတွေတင်မကပဲ ပြည်ပမှာဆိုရင်လည်း အခြားနိုင်ငံရဲ့ ရိုးရာယဉ်ကျေးမှုတွေပါပေါင်းစပ်ပြီး ရင်းနှီး ခွင့်ရတဲ့ အခွင့်အလမ်းတွေဟာ ကင်းထောက်အမျိုးသမီးထုကြီးက ဖလှယ်တဲ့ အစီအစဉ်တွေမှာ တွေ့မြင်ရတယ်။ ပြည်ပအစီအစဉ်တွေမှာရော ဘယ်လိုတွေ ရှိပါသလဲ  ဆက်လက်ပြီး ပြောပြပေးပါဦး။
ဒေါ်ခင်စောဥမ္မာ။    ။ ပြည်ပအစီအစဉ်အနေနဲ့       အနောက်နိုင်ငံတွေမှာ
         ပြုလုပ်တဲ့ ကွန်ဖရင့်တွေရှိတယ်။ အာရှ-ပစိဖိတ်ဒေသ တွင်းမှာလည်း ပြုလုပ်တဲ့ ကွန်ဖရင့်တွေရှိတယ်။ သုံးနှစ်တစ်ကြိမ် ပြုလုပ်ပါ တယ်။  အဲဒီလို သုံးနှစ်တစ်ကြိမ်ပြုလုပ်တဲ့အခါ ပထမ APR အနေနဲ့သွားတဲ့အခါ    ကျွန်မတို့ကို  ဘာ Certificate ပေးသလဲဆိုတော့   Country Working Toward Membership  ရအောင်ကြိုးစားနေတဲ့  နိုင်ငံအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုပါတယ်။
အဲဒီပွဲကို တက်တဲ့အခါ ထူးခြားတာက ပိတ်ပွဲလေးကို ဂျပန်နိုင်ငံ တိုကျိုမြို့မှာ ပြုလုပ်တာပါ။ ဂျပန်မင်းသမီးတက်ပါတယ်။ အစီအစဉ်တွေထဲမှာ ကိုယ့်နိုင်ငံ က အဝတ်အစားကိုဝတ်ပြီး လမ်းလျှောက်ပြရမယ်ဆိုလို့  ကျွန်မ လမ်းလျှောက်ပြ        ခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုကင်းထောက်ဆိုင်ရာ  ကမ္ဘာ့အဆင့်ပွဲတွေမှာ ပါဝင်ဆောင်ရွက် ခဲ့တဲ့အတွက် ကျွန်မတို့ မြန်မာနိုင်ငံဟာ  ၁၂၆ နိုင်ငံအဖြစ် Associate  Membership Certificate ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒါကလည်း Vote ပေးပြီး ရွေးချယ်ခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ နိုင်ငံခြားကို စပြီးရောက်သွားလိုက်တာနဲ့ မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ယူနီဖောင်းက စကတ်လည်း မဟုတ်၊ ဘောင်းဘီလည်း မဟုတ်ဘဲ  အင်မတန်ထင်ရှားတဲ့အတွက်   ရောက်တဲ့နေရာမှာ  မြန်မာ၊  မြန်မာနဲ့ ဖက်လဲ တကင်းရှိကြပါတယ်။    ကျွန်မတို့လည်း   နွေးထွေးမှုကို   ခံစားရပါတယ်။ အဲဒီမှာလည်း ကျွန်မတို့တွေ Certificate လေးကို ယူခဲ့ရပါတယ်။   ဒါက ကျွန်မတို့ ရဲ့ World နဲ့    Asia Pacific ပါ။
နောက်ထူးခြားတာလေးတစ်ခုက Senior Guides လို့ ခေါ်တဲ့ အသက်ကြီး တဲ့ သူတွေချည်းပဲ စင်ကာပူမှာတစ်ကြိမ်၊ မလေးရှားမှာတစ်ကြိမ် သွားရောက် တက်ခဲ့ပါတယ်။ စင်ကာပူမှာကျတော့ ပထမဆုံးအကြိမ်ဆိုတော့ အတွေ့အကြုံက မသိသေးဘူး။ နောက်တစ်ကြိမ် မလေးရှားကိုသွားတဲ့အခါ အတွေ့အကြုံက ရှိနေပါပြီ။ စင်ကာပူမှာလုပ်တုန်းက နောက်တစ်ကြိမ်ကျ မြန်မာနိုင်ငံမှာ လုပ်ပါ ရစေလို့ ချည်းကပ်ပေမယ့် လက်မခံခဲ့ပါဘူး။ ဘာဖြစ်လို့ လက်မခံခဲ့လဲဆိုတော့ ကျွန်မတို့မှာ ရုံးခန်းပီပီပြင်ပြင် မရှိတာရယ်၊ ဝန်ထမ်းအင်အား မရှိသေးတာရယ်၊ ပစ္စည်းကိရိယာ မရှိသေးတာတွေကြောင့်ပါ။
ကမ္ဘာတစ်ဝန်းက လာမယ့်သူတွေအတွက် စီစဉ်ပေးဖို့ အဆင်မပြေသေး တဲ့အတွက် ကျွန်မတို့က လက်မခံခဲ့တာပါ။ မလေးရှားကို သွားတဲ့အခါကျတော့ ကျွန်မတို့ဆီကို လာဖို့ ပြောပါတယ်။ အဲဒီမှာလည်း ဘာထူးခြားတာရှိသလဲဆိုတော့ ကျွန်မတို့က အသက်ကြီးတဲ့သူတွေဖြစ်ပေမယ့် အချက်အပြုတ်နည်း သင်ပေး တာရှိတယ်။ သတင်းစာနဲ့ ဖြတ်ညှပ်ကပ်ပြီး ဝတ်စုံတစ်ခါတည်း ချုပ်ပေးတာပါ။ ချုပ်ပေးပြီး      ဝတ်ခိုင်းပြီးတော့   လမ်းလျှောက်ခိုင်းပြီး ပြိုင်ခိုင်းပါတယ်။ ပြိုင်ခိုင်းတော့ ကျွန်မတို့ ပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။   ဒါလေးတွေက    အတွေ့အကြုံ
တစ်ခုပါ။                                                              
(ဆက်လက်ဖော်ပြပါမည်)