ျမန္မာ့အလင္းအယ္ဒီတာအာေဘာ္
ျပည္သူ႕အစိုးရေခတ္ကို ေရာက္လာခဲ့ၿပီဆိုေသာ္လည္း
ႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈဆိုသည္က ျဖဳန္းခနဲ ခ်က္ခ်င္းေရာက္လာႏိုင္သည္
မဟုတ္။ ႏွစ္ကာလရွည္ၾကာစြာ ဆင္းရဲျခင္း၊ မဖြံ႕ၿဖိဳးျခင္းတို႔ႏွင့္အတူ
အဂတိ လိုက္စားျခင္း၊ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူျပဳျခင္း၊ ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို
တန္ဖိုးထားမႈ အဆိုးဘက္သို႔ ေျပာင္းလဲလာျခင္းတို႔ လူတို႔အတြင္း၌
လႈိက္စားေန အ႐ိုးစြဲေနသည္တို႔ကလည္း အေရးတယူျပဳ ေျပာင္းလဲရမည့္ အေျခအေန။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ျပည္သူႏွင့္အတူဟူသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္၏ ဖြင့္ဟစကားအတိုင္း အစိုးရသည္ ျပည္သူႏွင့္အတူ ဆင္းရဲအတူ၊ ခ်မ္းသာအမၽွ ခံစားစံစားၾကမည္၊ အစိုးရသည္ ျပည္သူႏွင့္အတူ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ စစ္ပြဲမ်ားရပ္စဲေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေထာင္ႏိုင္ေရးတို႔ကို ႐ုန္းကန္ႀကိဳးပမ္း ၾကရဦးမည္။
သည္လို ႀကိဳးပမ္းၾကရာတြင္ လူတို႔၏ ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယ တည္း ဟူေသာ အေျခခံအေၾကာင္းတရား သုံးပါးေပၚမူတည္ကာ ေအာင္ျမင္မႈရရွိမည္ဟု ျမင္ပါသည္။
မိမိတို႔၏ ယခင္အေျခအေနက ျပဳခဲ့သည္တို႔ကေတာ့ လြန္ခဲ့ၿပီဟူ၍ သေဘာထားၿပီး ယခုဘယ္လိုလုပ္မည္ ဘယ္လိုေျဖရွင္းမည္ ဆိုသည္ကို စနစ္တက်ႏွင့္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားစိုက္ခြန္စိုက္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ၿပီဟု ျမင္ပါသည္။ သည္လို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္လည္း မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့သည့္ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ျပည္သူ႕အစိုးရ တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္မႈေနာက္မွာ လိုက္ပါေဆာင္႐ြက္ၾကလိုသူက အမ်ားစု ဟု ယူဆပါသည္။
ဉာဏ္ကေတာ့ အထူးအေရးႀကီးသည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။ အေၾကာင္းျခင္းရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဉာဏ္က ဦးေဆာင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ ဘယ္အရာက သင့္ေတာ္၏၊ ဘယ္သင္းက မလုပ္သင့္၊ ဘယ္လိုျဖင့္ မေျပာအပ္၊ ဘယ္သို႔သာ လုပ္ေဆာင္သင့္ သည္ စသည္တို႔ကို ဉာဏ္က ဦးေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ပင္ကိုမူလ ေမြးရာပါ ဇာတိဉာဏ္ ကေတာ့ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ကြာျခားမႈရွိႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္လည္း ပဝတၱိဉာဏ္ မွာ ေက်ာင္းပညာေရး၊ စာဖတ္ျခင္း၊ အၾကားအျမင္မ်ားေအာင္ အားထုတ္ ျခင္း၊ ေဆြးေႏြးဆည္းပူးျခင္း စသည့္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေပၚတြင္ မ်ားစြာ တည္မွီမည္ ျဖစ္ပါ၏။
အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေသာ စည္း႐ုံးမႈကို ေအာင္ျမင္ေစေသာ ႏိုင္ငံ့အေရး အမွားအမွန္ကို ခြဲျခား ခ်င့္ခ်ိန္ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိရန္ လိုပါသည္။ အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္ ဉာဏ္ပညာရွိသူမ်ားကို ခ်ဥ္းကပ္အႀကံဉာဏ္ရယူရန္ လိုပါမည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈေနာက္က လိုက္ပါေဆာင္႐ြက္ရသူမ်ားကလည္း ဉာဏ္ ပညာႏွင့္ယွဥ္သည့္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ လိုပါမည္။
ဉာဏ္ပညာႏွင့္ယွဥ္ေသာ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ၊ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးအေျမာ္အျမင္တို႔ အထူးလိုအပ္သည့္အခ်ိန္ဟု ျမင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ျပည္ေထာင္စုသားတိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားအားလုံး စည္းလုံးညီၫြတ္ၾကရမည့္အခ်ိန္တြင္ မည္သို႔ ညီၫြတ္ ၾကေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ၾကမည္ဆိုျခင္းကို ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ကာ ေတြးေတြးဆဆ ရွိၾကရမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။
ဉာဏ္ႏွင့္အတူလိုက္ရေသာ ကိစၥက ဝီရိယ။ အမွန္တကယ္ ဉာဏ္ပညာရွိသူသည္ ဝီရိယ၏ အေရးပါပုံကို သိနားလည္ၿပီးျဖစ္ကာ ႏိုင္ငံ့အေရး ျပည္သူတို႔အက်ိဳးအတြက္ ဝီရိယ စိုက္ထုတ္ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္႐ြက္ၾကမည္ဧကန္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။
ယေန႔ ပစၥကၡ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနအထားက ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယ သုံးပါးကို အေလးအနက္ျပဳ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမည္ဆိုလၽွင္ပင္ ေတာ္႐ုံျဖင့္ မရႏိုင္။ အေတာ့္ကို အားထုတ္ႀကိဳးပမ္း အပင္ပန္းခံေဆာင္႐ြက္ေသာ္မွ ေတာ္ကာ က်မည္ဟူသည့္ အေျခအေနဟု ျမင္ပါေၾကာင္း။ ။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ျပည္သူႏွင့္အတူဟူသည့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏အတိုင္ပင္ခံ ပုဂၢိဳလ္၏ ဖြင့္ဟစကားအတိုင္း အစိုးရသည္ ျပည္သူႏွင့္အတူ ဆင္းရဲအတူ၊ ခ်မ္းသာအမၽွ ခံစားစံစားၾကမည္၊ အစိုးရသည္ ျပည္သူႏွင့္အတူ တိုင္းျပည္ တိုးတက္ေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ စစ္ပြဲမ်ားရပ္စဲေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေထာင္ႏိုင္ေရးတို႔ကို ႐ုန္းကန္ႀကိဳးပမ္း ၾကရဦးမည္။
သည္လို ႀကိဳးပမ္းၾကရာတြင္ လူတို႔၏ ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယ တည္း ဟူေသာ အေျခခံအေၾကာင္းတရား သုံးပါးေပၚမူတည္ကာ ေအာင္ျမင္မႈရရွိမည္ဟု ျမင္ပါသည္။
မိမိတို႔၏ ယခင္အေျခအေနက ျပဳခဲ့သည္တို႔ကေတာ့ လြန္ခဲ့ၿပီဟူ၍ သေဘာထားၿပီး ယခုဘယ္လိုလုပ္မည္ ဘယ္လိုေျဖရွင္းမည္ ဆိုသည္ကို စနစ္တက်ႏွင့္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားစိုက္ခြန္စိုက္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ၿပီဟု ျမင္ပါသည္။ သည္လို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္လည္း မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခဲ့သည့္ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ျပည္သူ႕အစိုးရ တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္မႈေနာက္မွာ လိုက္ပါေဆာင္႐ြက္ၾကလိုသူက အမ်ားစု ဟု ယူဆပါသည္။
ဉာဏ္ကေတာ့ အထူးအေရးႀကီးသည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။ အေၾကာင္းျခင္းရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဉာဏ္က ဦးေဆာင္သည္ မဟုတ္ပါလား။ ဘယ္အရာက သင့္ေတာ္၏၊ ဘယ္သင္းက မလုပ္သင့္၊ ဘယ္လိုျဖင့္ မေျပာအပ္၊ ဘယ္သို႔သာ လုပ္ေဆာင္သင့္ သည္ စသည္တို႔ကို ဉာဏ္က ဦးေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ပင္ကိုမူလ ေမြးရာပါ ဇာတိဉာဏ္ ကေတာ့ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ကြာျခားမႈရွိႏိုင္၏။ သို႔ေသာ္လည္း ပဝတၱိဉာဏ္ မွာ ေက်ာင္းပညာေရး၊ စာဖတ္ျခင္း၊ အၾကားအျမင္မ်ားေအာင္ အားထုတ္ ျခင္း၊ ေဆြးေႏြးဆည္းပူးျခင္း စသည့္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေပၚတြင္ မ်ားစြာ တည္မွီမည္ ျဖစ္ပါ၏။
အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေသာ စည္း႐ုံးမႈကို ေအာင္ျမင္ေစေသာ ႏိုင္ငံ့အေရး အမွားအမွန္ကို ခြဲျခား ခ်င့္ခ်ိန္ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ေသာ ဉာဏ္ပညာရွိရန္ လိုပါသည္။ အနိမ့္ဆုံးအားျဖင့္ ဉာဏ္ပညာရွိသူမ်ားကို ခ်ဥ္းကပ္အႀကံဉာဏ္ရယူရန္ လိုပါမည္။ ေခါင္းေဆာင္မႈေနာက္က လိုက္ပါေဆာင္႐ြက္ရသူမ်ားကလည္း ဉာဏ္ ပညာႏွင့္ယွဥ္သည့္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈ လိုပါမည္။
ဉာဏ္ပညာႏွင့္ယွဥ္ေသာ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ၊ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ႏိုင္ငံေရးအေျမာ္အျမင္တို႔ အထူးလိုအပ္သည့္အခ်ိန္ဟု ျမင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံထူေထာင္ေရး ျပည္ေထာင္စုသားတိုင္းရင္းသား ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားအားလုံး စည္းလုံးညီၫြတ္ၾကရမည့္အခ်ိန္တြင္ မည္သို႔ ညီၫြတ္ ၾကေအာင္ ေဆာင္႐ြက္ၾကမည္ဆိုျခင္းကို ဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္ကာ ေတြးေတြးဆဆ ရွိၾကရမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါသည္။
ဉာဏ္ႏွင့္အတူလိုက္ရေသာ ကိစၥက ဝီရိယ။ အမွန္တကယ္ ဉာဏ္ပညာရွိသူသည္ ဝီရိယ၏ အေရးပါပုံကို သိနားလည္ၿပီးျဖစ္ကာ ႏိုင္ငံ့အေရး ျပည္သူတို႔အက်ိဳးအတြက္ ဝီရိယ စိုက္ထုတ္ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္႐ြက္ၾကမည္ဧကန္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။
ယေန႔ ပစၥကၡ ျမန္မာႏိုင္ငံအေနအထားက ကံ ဉာဏ္ ဝီရိယ သုံးပါးကို အေလးအနက္ျပဳ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမည္ဆိုလၽွင္ပင္ ေတာ္႐ုံျဖင့္ မရႏိုင္။ အေတာ့္ကို အားထုတ္ႀကိဳးပမ္း အပင္ပန္းခံေဆာင္႐ြက္ေသာ္မွ ေတာ္ကာ က်မည္ဟူသည့္ အေျခအေနဟု ျမင္ပါေၾကာင္း။ ။
No comments:
Post a Comment