ျမန္မာႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရၿပီး အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပုိင္ လြတ္လပ္ေသာ သမၼတႏိုင္ငံေတာ္ ေပၚထြက္လာသည့္အခ်ိန္မွစ၍ အေျခခံဥပေဒအသက္ ဝင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိ စတင္က်င့္သံုးခဲ့သည္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သံုးသည္ႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာသည္ ျပည္သူတို႔၌ တည္ေလသည္။ ျပည္သူတုိ႔၌ တည္သည္ဆုိရာ၌ ျပည္သူတို႔က ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေပး လုိက္ေသာ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ႏိုင္ငံ့အေရးအရာကိစၥရပ္မ်ားကို ျပည္သူတုိ႔ကို ကိုယ္စားျပဳ၍ ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကာလမွစ၍ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္သည္ဆုိေသာ္လည္း အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တစ္ခန္းရပ္သြားခဲ့ရသည္။ ယင္းအခ်က္သည္ပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ႏုိင္ငံတကာတြင္ ေနာက္က်က်န္ရစ္ ခဲ့ရသည့္ အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ဟု ဆုိရမည္ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ႏုိင္ငံႏွင့္ ျပည္သူကိုအက်ဳိးျပဳမည့္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိ စတင္ပံုေဖာ္ထုဆစ္လ်က္ ရွိသည္။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ စတင္တက္လွမ္းစ ျဖစ္သည္။
ဒီမိုကေရစီစနစ္တြင္ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္သည္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ စတင္ပံုေဖာ္ၾကရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမရမီကာလက ႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး၊ ႏုိင္ငံျပန္လည္ထူေထာင္ေရး၊ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရး၊ ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးတို႔အတြက္ ဥပေဒျပဳေရးကိစၥအဝဝတုိ႔ကို ျမန္မာ အမ်ဳိးသား ကုိယ္စားလွယ္မ်ားပါဝင္သည့္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္တြင္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကသည္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကုိ အသက္သြင္းၿပီး ျပည္သူ႔အခြင့္အေရး၊ ႏိုင္ငံဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့သည္။
ဒီမိုကေရစီစနစ္တြင္ ႏုိင္ငံ၏အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္သည့္ လႊတ္ေတာ္ မ်ား ခုိင္မာအားေကာင္းေစရန္ လုိအပ္သည္။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားအေနျဖင့္လည္း အရည္အခ်င္းျပည့္ဝေနရန္ လုိအပ္သည္။ လႊတ္ ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္မ်ားအခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးညီၫြတ္စြာျဖင့္ ဆက္ဆံ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ လုိအပ္သည္။ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္ ေဆာင္ရြက္ၾကရာတြင္ ေဒသစဲြ၊ လူမ်ဳိးစဲြ၊ ပါတီစဲြမထားဘဲ အမ်ားျပည္သူ အက်ဳိး၊ ျပည္ေထာင္စုအက်ဳိး၊ ႏိုင္ငံေတာ္အက်ဳိးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ၾကမည္ ဟု ခံယူထားရမည္ ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံေတာ္ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားမ်ား အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေစမည့္ ေမးခြန္း မ်ား၊ အဆုိမ်ား၊ ဥပေဒျပဳေရး၊ ျပင္ဆင္ေရးကိစၥမ်ားကို မည္သည့္ပါတီ၊ မည္သည့္အဖဲြ႕အစည္းကမဆုိ ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ႀကိဳဆုိရမည္ျဖစ္သည္။ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ေဆြးေႏြးၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ဒီမုိကေရစီဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုႀကီး တည္ေဆာက္ႏုိင္ရန္အတြက္ လုိအပ္သည့္ဥပေဒမ်ား ႏွင့္ ျပင္ဆင္သင့္သည့္ဥပေဒမ်ားကို ျပင္ဆင္အတည္ျပဳျပ႒ာန္းႏိုင္ေရး သည္ ျပည္သူ႔အက်ဳိးကိုေရွး႐ႈေဆာင္ရြက္သည့္ ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္မ်ား၏ တာဝန္ပင္ ျဖစ္သည္။
က်င္းပၿပီးသည့္ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ဒသမပံုမွန္ အစည္းအေဝးတြင္ ႏုိင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအက်ဳိးအတြက္ ေဆြးေႏြးခဲ့သည့္ ဥပေဒၾကမ္း ၂၆ ခုရွိၿပီး ကုိးခုကို အတည္ျပဳႏုိင္ခဲ့သည္။ လႊတ္ေတာ္မ်ားတြင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ ဥပေဒၾကမ္းစုစုေပါင္း ၃ဝ ရွိေသးသည္။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္တြင္ ေတာင္သူလယ္သမားအခြင့္အေရးကာကြယ္ေရးႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားျမႇင့္တင္ေရးဥပေဒကို ဒုတိယအႀကိမ္ ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒ အပါအဝင္ ဥပေဒေလးခု ထုတ္ျပန္ျပ႒ာန္းခဲ့သည္။ အျခားေဆာင္ရြက္ရန္၊ ေဆာင္ရြက္ဆဲႏွင့္ ျပည္သူ႔အက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းမ်ားစြာတုိ႔ကုိ ေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္း ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ခဲ့သည္။
သို႔ျဖစ္ရာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ အဓိကအသက္ေသြးေၾကာ ျဖစ္သည့္ ဥပေဒျပဳေရးမ႑ိဳင္မွ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူအက်ဳိးရွိမည့္ ဥပေဒမ်ား၊ အေရးကိစၥမ်ားကိုေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္း အတည္ျပဳၾကရာတြင္ တရားဥပေဒ၏ အေျခခံသေဘာတရားျဖစ္သည့္ တရားမွ်တမႈ၊ သာတူညီမွ်ရွိမႈႏွင့္ မြန္ျမတ္သည့္စိတ္ထားမ်ား ထားရွိ ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖင့္ လြတ္လပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ၏ တန္ဖိုးႏွင့္ အႏွစ္ သာရမ်ားႏွင့္ ဆီေလ်ာ္ကိုက္ညီသည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ ။
No comments:
Post a Comment