ျမန္မာတုိ႔၏ ထံုးတမ္းစဥ္လာ ျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ဆယ့္ႏွစ္လရာသီ ပဲြေတာ္မ်ားတြင္ ဘာသာတရားကုိ အေျခခံၿပီး တစ္ႏိုင္ငံလံုးဆင္ႏႊဲေသာ ပဲြေတာ္မွာ သီတင္းကြၽတ္မီးထြန္းပဲြေတာ္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိေန႔ထုိရက္တြင္ အမ်ားျပည္သူတို႔အဖို႔ အိမ္မ်ား၊ လမ္းမ်ား၊ ေက်ာင္းကန္ဘုရားမ်ားတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ရည္မွန္းၿပီး ဆီမီးထြန္းညိႇပူေဇာ္ျခင္းဓေလ့ကုိ ျပဳလုပ္ၾကရာ၌ သီတင္းကြၽတ္ျခင္း၏ အႏွစ္သာရကို သိရွိထားရန္ လုိအပ္ ပါမည္။
ဤပဲြေတာ္ကာလတြင္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အား ဆီမီးထြန္းညိႇပူေဇာ္ ျခင္း အစဥ္အလာကုိ သီတင္းကြၽတ္လျပည့္အခါသမယ၏ အႏွစ္သာရ မ်ား ထံုမြမ္းၿပီး ျပဳလုပ္ၾကျခင္းျဖင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ထူးမ်ား တုိးပြားရရွိၾက လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါသည္။ သီတင္းကြၽတ္ပဲြေတာ္ကာလမွာ အက်ယ္ အားျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ အဘိဓမၼာတရားမွ အဆံုး၊အစမရွိ သိမ္ေမြ႕နက္နဲ က်ယ္ဝန္းေလးနက္သည့္ ပ႒ာန္းေဒသနာ ေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ ေဟာၾကားျခင္းႏွင့္နာယူျခင္းျဖင့္ ထူးကဲေသာ အက်ဳိး တရားမ်ား ျဖစ္ေပၚေစသည္ကုိ အေလးအျမတ္ျပဳ ဂ႐ုဓမၼထားမိၾက ရန္ျဖစ္ပါသည္။
လူ၊နတ္၊ျဗဟၼာ၊ သတၱဝါအေပါင္းတုိ႔အား သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲဒုကၡ အေပါင္းမွ ကင္းေဝးေစႏုိင္ေသာနည္းကုိ ေဟာေဖာ္ၫႊန္ျပေပးႏုိင္ေသာ အတုမရွိသဗၺညဳတ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ လူ႔ျပည္တြင္ ဝါတြင္းသံုးလ၊ တာဝတႎသာနတ္ျပည္တြင္ တစ္ခဏမွ်သာ ၾကာျမင့္သည့္ အဘိဓမၼာတရား ေတာ္ကုိ မယ္ေတာ္မိနတ္သားအား ေဟာၾကားေပးေတာ္မူရာ ထုိအဘိဓမၼာတရားေတာ္ကို ရည္မွန္းကာပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္ထူးကုိ ပြားတိုးယူႏိုင္ၾကဖုိ႔ျဖစ္ပါသည္။ ဆီမီးထြန္းျခင္းမွာမူ လူ႔ျပည္မွ သံုးလတာမွ် ခြာ၍ တာဝတႎသာနတ္ျပည္တြင္ တစ္ခဏမွ်ျဖင့္ အဘိဓမၼာတရားကို ေဟာၾကားၿပီးေနာက္ လူ႔ျပည္သကၤႆနဂုိရ္ျပည္သို႔ ျပန္လည္ဆင္းသက္ ၾကျြမန္းလာသည္ကုိ လူ၊နတ္၊ ျဗဟၼာ၊သတၱဝါအေပါင္းတုိ႔က ဆီမီးထြန္းညိႇ၍ ပူေဇာ္ႀကိဳဆုိၾကျခင္းအား ရည္မွန္းပူေဇာ္ျခင္းျဖင့္ ကုသုိလ္ထူးမ်ား ပြားတုိး ရယူၾကဖုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။
သုိ႔ျဖင့္ သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔၏ အႏွစ္သာရမွာ အဆံုးမရွိ က်ယ္ဝန္းနက္နဲလွသည့္ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ပါဝင္ေသာ အဘိဓမၼာ တရားေဒသနာေတာ္ျမတ္ကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေနျခင္း အား ရည္မွန္းပူေဇာ္ၾကရန္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသို႔ စိတ္ဝယ္ရည္မွန္း အာ႐ံုျပဳ ျခင္းျဖင့္ ဒုကၡဆင္းရဲအေပါင္းမွ ကင္းၿငိမ္းရာ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္လမ္းသို႔ပင္ ေရာက္ရွိႏုိင္ပါေပသည္။
က်ယ္ဝန္းနက္နဲလွသည့္ တရားေဒသနာေတာ္မ်ားကို ႏွလံုးသြင္း ဆင္ျခင္သည့္ကာလတြင္ သဒၶါတရားႏွင့္ျပည့္စံုသည့္ အမ်ဳိးေကာင္းသား ပုဂၢိဳလ္တို႔အား ပီတိေသာမနႆတုိ႔ ျဖစ္ေစပါသည္။ ေရွးကာလက တိႆ ဒတၱမေထရ္တစ္ပါးသည္ သီဟိုဠ္ကြၽန္းမွ ဘုရားပြင့္ရာ မဟာေဗာဓိသို႔ သေဘၤာျဖင့္ ဘုရားဖူးထြက္လာခဲ့ရာ ပင္လယ္ျပင္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ ေမွ်ာ္ၾကည့္၍ ပင္လယ္ျပင္ႀကီး၏ အဆံုး၊ အစမရွိ က်ယ္ေျပာသည္ကုိ ျမင္ေတြ႕ရၿပီး မေထရ္သည္ ဤသို႔ေတြးမိသည္။ ''ေၾသာ္ ဒီပင္လယ္ျပင္ ႀကီးဟာ က်ယ္ပါဘိေတာ့တယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း ငါတို႔ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားထားတဲ့ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ႀကီးက်ယ္ပံုႏွင့္ ႏႈိင္းစာၾကည့္ရင္ ဒီပင္လယ္ျပင္ႀကီးက အပိုင္းအျခားရွိေသးတယ္၊ ေအာက္မွာလည္း ေျမျပင္ရွိတယ္၊ အထက္မွာလည္း ေကာင္းကင္ရွိတယ္၊ ေဘးမွာလည္း ကမ္းရွိတယ္၊ တစ္ဖက္ကလည္း စၾကဝဠာေတာင္ရွိတယ္ဆုိေတာ့ ပင္လယ္က အပိုင္းအျခားရွိေသးတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကား ထားတဲ့ အနႏၲနယ အဆံုးအပိုင္းအျခားမရွိတဲ့နည္းနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သမႏၲပ႒ာန္းက်မ္းႀကီး ဆုိတာကေတာ့ အပိုင္းအျခား မရွိေလာက္ေအာင္ ဘဲ အင္မတန္ က်ယ္ဝန္းပါကလား'' ဟု ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ႀကီးကို ဆင္ျခင္ၿပီးေနာက္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ နာမ္႐ုပ္တရားမ်ားကို ဝိပႆနာ ႐ႈရင္း ပင္လယ္ထဲတြင္ ခရီးသြားေနစဥ္ သေဘၤာေပၚတြင္ပင္ ထုိမေထရ္ သည္ အရဟတၱဖုိလ္သို႔ ဆုိက္ေရာက္ပါသည္။
သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔၏ ထူးကဲျခင္းသည္ကား ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အား ဆီမီးထြန္းညိႇပူေဇာ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး အႏွစ္သာရသည္ကား သီတင္းကြၽတ္ လျပည့္ေန႔တြင္ တာဝတႎသာနတ္ျပည္၌ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေဟာၾကားခဲ့ သည့္ အဘိဓမၼာခုနစ္က်မ္းတြင္ တုိင္းတာႏႈိင္းစာ၍မရႏုိင္ေအာင္ က်ယ္ဝန္း နက္နဲသိမ္ေမြ႕လွသည့္ ပ႒ာန္းေဒသနာေတာ္ကုိ အာ႐ုံျပဳ ပြားမ်ားဆင္ျခင္ ျခင္းျဖင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာလမ္းသို႔ပင္ တက္လွမ္းႏုိင္ပါေစေၾကာင္း။ ။
No comments:
Post a Comment