ျမန္မာ့အလင္းအယ္ဒီတာအာေဘာ္
အပူရွိန္ျပင္းထန္သည့္ ေႏြရက္မ်ားကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရၿပီးေနာက္ ယခု ကာလသည္ ရာသီဥတုအကူးအေျပာင္းကာလျဖစ္သည္။ ထူးျခားခ်က္ အေနျဖင့္ မိုးထစ္ခ်ဳန္းရြာမည္ဟူေသာ မိုးေလဝသခန္႔မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ အတူ မိုးႀကိဳးအႏၱရာယ္ေၾကာင့္ ေသဆုံးဒဏ္ရာရၾကသည့္ သတင္းမ်ား ႏုိင္ငံအတြင္း ေဒသအႏွံ႔တို႔မွ ၾကားသိလာရျခင္းျဖစ္သည္။ အိႏိၵယမွ သတင္းတစ္ပုဒ္တြင္မူ ၂၄ နာရီအတြင္း မိုးႀကိဳးေၾကာင့္ လူ ၂၃ ဦး ေသဆုံးခဲ့ ရသည္ဟု ဆုိရာ တစ္နာရီလွ်င္ တစ္ေယာက္ခန္႔ ေသဆုံးခဲ့ရသည့္ သေဘာ ပင္ျဖစ္သည္။
မိုးႀကိဳးဆုိသည္မွာ ေကာင္းကင္မွ လွ်ပ္စစ္အမဓာတ္ စုေဝးေနေသာ တိမ္တုိက္ႏွင့္ေျမျပင္ေပၚရွိ လွ်ပ္စစ္အဖိုဓာတ္စုေဝးေနေသာ ေနရာ (သစ္ပင္၊ တာဝါတုိင္၊ အေဆာက္အအုံ)စသည္တုိ႔အၾကား အျပန္အလွန္ လွ်ပ္စစ္စီးကူးျခင္း၊ ေပါင္းစပ္ျခင္းေၾကာင့္ ေတာက္ပေသာအလင္းေရာင္ တန္းႏွင့္ က်ယ္ေလာင္ေသာထစ္ခ်ဳန္းသံတုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာျခင္းကို ေခၚဆုိ ျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္တြင္ တိမ္တိုက္တစ္ခုအတြင္း လွ်ပ္စစ္အဖုိဓာတ္ ႏွင့္ အမဓာတ္တုိ႔အၾကား လွ်ပ္ကူးျခင္းကုိမူ လွ်ပ္စီးလက္သည္ဟု ေခၚၾက ၿပီး က်ယ္ေလာင္ေသာ ထစ္ခ်ဳန္းသံကိုမူ မိုးၿခိမ္းသံဟုေခၚၾကသည္။ မိုးႀကိဳး လွ်ပ္စီးသည္ ဗုိ႔အားသန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ပမာဏရွိၿပီး လွ်ပ္စီး အမ္ပီယာမွာလည္း ေသာင္းမွသိန္းႏွင့္ခ်ီေသာ ပမာဏအထိရွိျခင္းေၾကာင့္ မိုးႀကိဳးပစ္ခံ ရပါက လူ၊ တိရၧာန္တုိ႔ေသေက်ပ်က္စီးျခင္း၊ သစ္ပင္၊သစ္ေတာ၊ အိမ္အေဆာက္ အအုံမ်ားမီးေလာင္ျခင္းတု႔ိျဖစ္ေပၚေစသည္။ မိုးႀကိဳးသည္ ျပင္းထန္ လွေသာ လွ်ပ္စစ္စီးဆင္းမႈျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ လွ်ပ္စစ္စက္ကြင္း သို႔မဟုတ္ မိုးႀကိဳးစက္ကြင္းကိုလည္းျဖစ္ေပၚေစၿပီး မိုးႀကိဳးစက္ကြင္းအတြင္းက် ေရာက္ပါကလည္း အျပင္းအထန္ဒဏ္ရာရရွိမႈႏွင့္ ထိခုိက္ ေသဆုံးမႈတုိ႔ ရွိႏုိင္သည္။
မုိးႀကိဳးျဖစ္ေပၚရန္အတြက္ ေကာင္းကင္မွလွ်ပ္စစ္အမဓာတ္ႏွင့္ ေျမျပင္မွလွ်ပ္စစ္အဖိုဓာတ္တို႔ ဆြဲငင္ရာတြင္ ေျမျပင္မွျမင့္ေသာအရာမ်ား ကို ဆြဲငင္ျခင္းျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ လွ်ပ္စီးလက္ျခင္း၊ မိုးၿခိမ္းျခင္းတုိ႔ျဖစ္ ေပၚလာခ်ိ္န္တြင္ လြင္တီးေခါင္၊ ကြင္းျပင္၊ ကန္ေရျပင္၊ ျမစ္၊ ေခ်ာင္းတုိ႔ ၏ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္ေရာက္ရွိေနပါက အႏၱရာယ္ရွိႏုိင္ေသာ အေန အထားပင္ျဖစ္သည္။ မုိးႀကိဳးပစ္ခံရမႈသည္ အေဆာက္အအုံ၏ ျပင္ပတြင္ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိၿပီး အေဆာက္အအုံအတြင္းတြင္ ၁ ရာခိုင္ႏႈန္း သာရွိသည္။ ကြင္းျပင္တြင္ေရာက္ရွိေနပါက မုိးႀကိဳးပစ္ခံရႏုိင္ေျခသည္ ၄၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ သစ္ပင္ေအာက္တြင္ေရာက္ေနပါက ၂၃ ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ေရကန္၊ ျမစ္၊ေခ်ာင္း တု႔ိတြင္ရွိေနပါက ၁၃ ဒသမ ၆ ရာခို္င္ႏႈန္းရွိေၾကာင္း သုေတသနတစ္ရပ္က ဆုိသည္။
မိမိတို႔ႏုိင္ငံတြင္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ေနထုိ္င္သူမွာ ႏို္င္ငံလူဦး ေရ၏ ၇ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ရွိသည့္အေလ်ာက္ လယ္ကြင္းျပင္မ်ား၊ ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္းအုိင္မ်ားႏွင့္ အေနနီးသူမ်ားက အမ်ားစုပင္ျဖစ္သည္။ ေက်းလက္ေနသူမ်ား မုိးႀကိဳးအႏၱရာယ္မွေရွာင္ရွားႏုိင္ရန္အတြက္ လွ်ပ္စီး လက္၊ မိုးထစ္ခ်ဳန္းမႈ၊ မုိးႀကိဳးပစ္မႈမ်ားျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္တြင္ ကြင္းျပင္၊ ေရျပင္ မ်ားေပၚ၌ အထီးတည္းရွိမေနေစရန္၊ ကြင္းထီးထီးတြင္ရွိေနေသာ သစ္ပင္၊ လယ္တဲတို႔တြင္ မိုးခိုမေနဘဲ အမိုး၊ အကာ၊ အခင္းျပည့္စုံလုံၿခံဳသည့္ အေဆာက္အအုံသို႔ အျမန္သြားေရာက္ရန္၊ အျမင့္ေနရာမ်ားတြင္ မေနဘဲ အနိမ့္ပိုင္းေနရာမ်ားတြင္ ေနရန္၊ ေရဒီယုိ၊ လက္ကိုင္ဖုန္း စသည္တို႔ကို ပိတ္ထားရန္၊ အကယ္၍ ကြင္းျပင္လြင္တီးေခါင္၌ ေရာက္ရွိေနခ်ိန္တြင္ ဆံပင္မ်ားအေပၚသို႔ေထာင္လာျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္၌ၾကက္သီးေမြးညင္းထလာ ျခင္းတုိ႔ျဖစ္ေပၚပါက မုိးႀကိဳးပစ္ေတာ့မည့္လကၡဏာျဖစ္သည့္အတြက္ (က) မိမိ၏နားႏွစ္ဖက္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္အုပ္၊ (ခ)ဖေနာင့္ႏွစ္ဖက္ကို ထိကာ ေျခဖဝါးေရွ႕ပိုင္းျဖင့္သာ ေျမႀကီးကိုထိထားၿပီး (ဂ) အလ်င္အျမန္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ခ်၍ မိုးႀကိဳးအႏၱရာယ္မွကာကြယ္ရန္ အႀကံျပဳကာ ဗဟုသုတမွ်ေဝအပ္ပါေၾကာင္း ။ ။
No comments:
Post a Comment