ျပည္သူ႔သေဘာထားစင္ျမင္႕

ေခတ္ေျပာင္းေသာ္လည္း မေျပာင္းလဲႏုိင္ေသာ ရန္ကုန္ Logo

တုိင္းျပည္၏ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးစသည္တုိ႔ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ႐ႈေထာင့္စုံမွ သေဘာထားအျမင္စုံတုိ႔ကုိ အမ်ားျပည္သူသုိ႔ တင္ျပေပးႏုိင္ရန္ ဤက႑ကုိ ဖြင့္လွစ္ျခင္းျဖစ္၍ စိတ္ဝင္စားသူ မည္သူမဆုိ ပါဝင္ေရးသားရန္ ဖိတ္ေခၚပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္ေသာ အယူအဆ၊ အေရးအသားမ်ားကိုမူ သတင္းစာ၏မူဝါဒအရ ေဖာ္ျပေပးႏုိင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းႏွင့္ ဤက႑တြင္ပါရွိသမွ်တုိ႔သည္ သက္ဆုိင္ရာေဆာင္းပါးရွင္အသီးသီး၏ အာေဘာ္မ်ားသာျဖစ္ပါေၾကာင္း အစီရင္ခံအပ္ပါသည္။ (စာတည္းအဖြဲ႕)

မ်ဳိးဟိန္း

ယေန႔အခ်ိန္အခါသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္လည္အသက္သြင္းခ်ိန္ဟု ဆုိရမည္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီးသည္ႏွင့္ စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းစ ဒီမုိကေရစီလမ္းစဥ္သည္ အာဏာရွင္၏ ဝါးမ်ဳိျခင္းကိုခံရၿပီး ယင္းအာဏာရွင္မ်ားကပင္ ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ဆုိ၍ ျပည္သူကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့၏။ ဒီမိုကေရစီ၏ သ႐ုပ္သဏၭာန္ ႏွင့္ပတ္သက္၍ လက္က်န္မရွိရေလေအာင္ အစေဖ်ာက္ခဲ့၏။

ဒီမုိကေရစီ၏အသြင္သဏၭာန္ျဖစ္ေသာ ဗုိလ္႐ႈခံသည္လည္း ဒီမုိကေရစီ ႏွင့္အတူ ပ်က္သုဥ္းခဲ့ပါသည္။ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္၏ အနီးတြင္တည္ရွိေသာ ဗုိလ္႐ႈခံစင္ျမင့္မွာ မဆလလက္ထက္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ တည္ေဆာက္ခ်ိန္တြင္ ၿဖိဳဖ်က္ခံရ၏။ ဗုိလ္႐ႈခံစင္ျမင့္ေရွ႕မွာထားရွိသည့္ ေၾကးျဖင့္သြန္း လုပ္ထားေသာ ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္မွာလည္း ေနရာမရျဖစ္သြားရရွာၿပီး ရွစ္မုိင္လမ္းဆံုအနီးရွိ ကုန္းျမင့္သာအတြင္း၌ ေျမခလ်က္ရွိသည္။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း စစ္အစိုးရတက္ၿပီး ယင္းေၾကးသြန္းျခေသၤ့႐ုပ္ႀကီးမ်ား တစ္ဖန္ေနရာရလာျပန္သည္။ ဆုိဗီယက္႐ုရွား ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ေကာင္းစားစဥ္ကလည္း ဦးထိပ္ရြက္ပန္ဆင္ခဲ့ေသာ လီနင္႐ုပ္တုႀကီးလည္း ထုိကဲ့သို႔ ပင္ စနစ္တစ္ခု ေခတ္တစ္ခုေျပာင္းတုိင္း မခုိင္မၿမဲၿဖိဳဖ်က္ျခင္းခံခဲ့ရပါသည္။

သည္အေၾကာင္းေတြ စဥ္းစားမိတုိင္း ျမန္္မာ့ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္မွသည္ ဒီမုိကေရစီအသစ္တစ္ဖန္ေပၚေပါက္လာေသာ ေခတ္အထိ မယိုင္မလဲ ခုိင္ၿမဲစြာျဖင့္ ေခတ္စနစ္ဘယ္လိုေျပာင္း ေျပာင္း မေျပာင္းႏုိင္၊မ႐ုိးႏုိင္ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္လ်က္ရွိေသာ ပန္းပုဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္၏ အမိ ျမန္မာျပည္႐ုပ္တုကို အၿမဲသတိရေနမိပါသည္။

ပန္းပုဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္သည္ ျမန္မာ့ပန္းပုေလာကကို လက္မႈပညာမွ အႏုပညာအျဖစ္ျမင္ရေအာင္ စတင္ဖန္တီးခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ဂုဏ္ေဆာင္ ပန္းပုဆရာႀကီးတစ္ဦးျဖစ္၏။ အေနာက္တုိင္းပန္းပုပညာကို ျမန္မာျပည္သို႔ အေျခခ်ေပးခဲ့ေသာ ဆရာႀကီးတစ္ဦးလည္းျဖစ္၏။

ဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္ႏွင့္ သိကြၽမ္းခင္မင္႐ံုမက ဆရာတပည့္အျဖစ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရခဲ့သည္မွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္က မိတ္ဆက္ေပး၍ မဟုတ္။ မိမိကိုယ္တုိင္ ခ်ဥ္းကပ္မိတ္ဆက္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ခင္မင္ရျခင္းျဖစ္၏။ ဘဘ ဦးသုခ၏ တပည့္တစ္ေယာက္ဟူ၍ သိေသာအခါ ပိုမိုခင္မင္၏။ တစ္ခါတစ္ရံ ႏုိင္ငံေက်ာ္အႏုပညာရွင္ႀကီး ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ဆရာႀကီးဦးဟန္တင္၏အိမ္တြင္ ထားဝယ္႐ုိးရာထမင္းစားရင္း စကားစျမည္ေျပာၾက၏။ ထုိအခါ ဆရာႀကီးႏွစ္ဦး ေျပာဆုိၾကေသာ အႏုပညာစကားမ်ားကို ၾကားသိရသျဖင့္ ေက်နပ္အားရဆံုးကား စာေရးသူပင္ျဖစ္၏။

ဆရာႀကီးဦးဟန္တင္က စာေရးသူအား အိမ္သို႔ဝင္ထြက္သြားလာ၍ မိသားစုသဖြယ္ ဆက္ဆံပါရန္ ခြင့္ျပဳ၏။ စာေရးသူက ေတာင္းပန္သျဖင့္ ဆရာႀကီးထုလုပ္ခဲ့ဖူးေသာ ပန္းပု႐ုပ္တုမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပန္းပုတစ္ခုခ်င္းစီ အေၾကာင္းႏွင့္ မည္သုိ႔ဖန္တီးရသည္ကို ပံုစံငယ္မ်ားျဖင့္ လက္ေတြ႕ရွင္းျပ ခဲ့ဖူး၏။

ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ ဦးေဆာင္ေသာေခတ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႀကီးကို ဂ်ပန္ႏုိင္ငံအကူအညီျဖင့္ တည္ေဆာက္ခဲ့၏။ ထုိအခါ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၏ ခန္းမအဝင္ဝတြင္ ပန္းပု႐ုပ္တစ္ခုထားရွိရန္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္တည္ေဆာက္ေရးေကာ္မတီက ပန္းပုဆရာႀကီး ဦးဟန္တင္အား တာဝန္ေပး၏။

''အဲဒီအခ်ိန္က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ခန္းမအဝင္ဝမွာ ဘယ္လို႐ုပ္တု မ်ဳိးထားရမလဲဆိုတာကို စဥ္းစားရတာ လနဲ႔ခ်ီၿပီးၾကာတယ္။ ပန္းပုဆိုတာ ထုတာမၾကာဘူး။ ဘယ္လို႐ုပ္တုမ်ဳိး ထုရမယ္လို႔ ေတြးေခၚရတာကၾကာတာ။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ ႏုိင္ငံတကာက သံတမန္ေတြ၊ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ ႀကီးေတြလာလိမ့္မယ္။ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြလာတဲ့အခါ အရင္ဆုံးေတြ႕ရမွာက ႏုိင္ငံကိုယ္စားျပဳတဲ့႐ုပ္တုပဲ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္တု၊ စစ္သူႀကီး မဟာဗႏၶဳလ႐ုပ္တု၊ ေနာက္ၿပီး ဆိုရွယ္လစ္ႏုိင္ငံျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ တူသံစဥ္၊ ဒါေတြအားလုံးကို စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ေရရွည္အတြက္ မသင့္ေတာ္လို႔ ပယ္ဖ်က္ခဲ့ရတယ္။ အဘက္ဘက္က စဥ္းစားၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ျဗဟၼစိုရ္တရား (၄)ပါးအနက္ ေမတၱာကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ကိုယ္စားျပဳေမတၱာရဲ႕သ႐ုပ္ကို ဘယ္လိုတင္ျပမလဲဆိုတာ ထပ္ၿပီးစဥ္းစားရ ျပန္တယ္။ အမိျမန္မာကိုယ္စားျပဳဆုိေတာ့ အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ရမယ္။ အမ်ဳိးသမီး ဆိုတာေတာင္မွ အသက္အပုိင္းအျခားက မႀကီးမငယ္၊ ခႏၶာကိုယ္အခ်ဳိးအစား လွပရမယ္။ Sexy မျဖစ္ေစရဘူး။ မ်က္ႏွာက ၾကည္လင္သန္႔ရွင္းတဲ့မ်က္ႏွာ၊ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္တဲ့မ်က္ႏွာ၊ ၅၂၈ ေမတၱာ လႊမ္းမုိးတဲ့မ်က္ႏွာမ်ဳိးျဖစ္ရမယ္။ ဒီလိုဆုံးျဖတ္ၿပီး ပုံစံငယ္ထုခဲ့တယ္။

ပုံစံငယ္ထုၿပီးတာနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ ပညာရွင္အဖြဲ႕ကို ျပသခဲ့တယ္။ စာေပပညာရွင္၊ သမုိင္းပညာရွင္ အပါအဝင္ အႏုပညာရွင္ေပါင္း ၄ဝ ေက်ာ္က ေဝဖန္ၾကသည္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီတို႔၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္တို႔လည္း ပါတာေပါ့။ ပုံစံငယ္ကိုၾကည့္ၿပီး ပညာရွင္ႀကီးေတြက အျမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ေဝဖန္ၾကတယ္။ ဆရာဦးဟန္တင္ ေနာက္ထပ္တျခားအ႐ုပ္ေတြလုပ္ၿပီး တင္ျပပါဦးေပါ့။ အျခားအ႐ုပ္ေတြ ထပ္လုပ္ဖို႔ေဝးလို႔ ဒီတစ္႐ုပ္ျဖစ္ဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားရတာ ပင္ပန္းလွၿပီ။ (ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္မကြၽမ္းက်င္တဲ့ကိစၥဆုိရင္ မေဝဖန္ခ်င္ေတာ့ဘူး။)

ဒါနဲ႔ အမိျမန္မာျပည္႐ုပ္တုကို ဘာေၾကာင့္ ထုလုပ္ရသလဲဆိုတာ ရွင္းျပ ရေတာ့တာေပါ့။

ကိုယ့္အိမ္လာတဲ့ဧည့္သည္ကို အစားအေသာက္ေတြ ဖြယ္ဖြယ္ရာရာနဲ႔ တည္ခင္းဧည့္ခံေကြၽးေမြးတဲ့အခါ အိမ္ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္မွာ ခ်က္ျပဳတ္ေၾကာ္ ေလွာ္တာေတြ၊ ေခြၽးတလုံးလုံးနဲ႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္ရ၊ ကိုင္ရတာေတြ၊ အနိ႒ာ႐ုံ ေတြကို ဘယ္ဧည့္သည္ကိုမွ မျပသင့္ဘူး။ ဧည့္သည္ကိုေကြၽးဖို႔ ၾကက္ ဘယ္ႏွေကာင္ သတ္ရတယ္၊ ဝက္ဘယ္ႏွေကာင္ သတ္ရတယ္ဆုိတာ မေျပာျပသင့္ဘူး။

ဒီလိုပဲ ကိုယ့္ႏုိင္ငံကိုလာတဲ့ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ သံတမန္ေတြကို ကိုယ့္ႏုိင္ငံက စိတ္ပင္ပန္းေစမယ့္ အနိ႒ာ႐ုံေတြကို မျပသင့္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔၊ စစ္သူႀကီး မဟာဗႏၶဳလတုိ႔ဆုိတာ ကိုယ့္လူမ်ဳိးအတြက္ မွန္ကန္ေပမယ့္ အျခားႏုိင္ငံေတြနဲ႔ဆက္ဆံရာမွာ သမုိင္းအဖုအထစ္ေတြရွိခဲ့ ဖူးတယ္။ ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္ဆိုေတာ့ တူသံစဥ္ပါတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ပုံထုဖို႔ဆိုတာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႀကီးကို ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ထားခ်င္သလဲ။ ႏွစ္ေပါင္း ၁ဝဝ လား၊ ႏွစ္ေပါင္း ၂ဝဝ လား၊ ႏွစ္ေပါင္း ၁ဝဝဝ လား။ ဘယ္ေလာက္ရည္ မွန္းထားသလဲ။ ေခတ္စနစ္ဆုိတာ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနေတာ့ ေခတ္ေျပာင္းသြားတာနဲ႔ အဲဒီ႐ုပ္တုက ဖ်က္ဆီးခံရမွာပဲ။ ထာဝရမေျပာင္းလဲႏုိင္တာက ျဗဟၼစိုရ္တရားထဲက ''ေမတၱာပဲ''။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာတို႔ရဲ႕ ေမတၱာကိုယ္စားျပဳ အမိျမန္မာျပည္႐ုပ္တုကို ထုလုပ္ရတာ။ ႏုိင္ငံတကာကလာတဲ့ ဧည့္သည္ကို ထာဝရမပ်က္ျပယ္ေသာ ေမတၱာေရွ႕ထား၍ သေျပပန္းႏွင့္ လက္ကမ္းႀကိဳ ပါတယ္ဆုိၿပီး အမိျမန္မာျပည္႐ုပ္တုကို ထုလုပ္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပခဲ့ရတယ္။

ဒီေတာ့မွ ပညာရွင္ႀကီးေတြက သေဘာေပါက္ၿပီး သူတို႔မွားယြင္းေၾကာင္း ဝန္ခံတဲ့အျပင္ ေတာင္းပန္တဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။''

ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ခန္းမ အဝင္ဝတြင္ထားရွိေသာ အမိျမန္မာျပည္ ႐ုပ္တုအေၾကာင္းကို စဥ္းစားရာမွ မၾကာေသးမီကာလအတြင္း တည္ေဆာက္ထားေသာ္လည္း ေခတ္စနစ္ႏွင့္မညီသည့္ အထိမ္းအမွတ္မ်ားပင္ ပ်က္ရမည့္သေဘာ ျဖစ္လာခဲ့၏။ အထိမ္းအမွတ္တစ္ခု ခုိင္မာဖုိ႔ဆုိသည္မွာ အႏုပညာ တတ္႐ံုမွ်မဟုတ္ဘဲ အႏုပညာရွင္၏ အေတြးအေခၚအေျမာ္အျမင္က ရွည္လ်ားလို႔ အနာဂတ္ကို ႐ႈေမွ်ာ္ဖုိ႔လိုပါသည္။ အနာဂတ္ကို မ႐ႈေမွ်ာ္ဘဲ ဖန္တီးထားေသာ အထိမ္းအမွတ္ Logo ႐ုပ္တုတို႔မွာ ေခတ္ေျပာင္းစနစ္ ေျပာင္းသည္ႏွင့္ ၿဖိဳဖ်က္ခံရသည္မွာ မလြဲပါ။

မၾကာေသးမီက ရန္ကုန္ Logo ဒီဇုိင္းၿပိဳင္ပြဲဟူ၍ ပညာရွင္မ်ား ဝင္ၿပိဳင္ၾကဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚထားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါသည္။

ေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ Logo သည္ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ဆုိင္ရာ ဗဟုိအခ်က္အခ်ာျဖင့္ ကိုယ္စားျပဳ၍ ျမန္မာ၏ေအာင္ျမင္မႈ အခန္းက႑၌လည္း ပါဝင္ေနရမည္ဟုဆုိထားပါသည္။

တကယ္ေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ဆုိင္ရာ ဗဟိုအခ်က္အခ်ာဟု ရန္ကုန္ကုိ ရည္ၫႊန္းထားျခင္းသည္ မသင့္ေလ်ာ္ဟု ထင္ပါ၏။ ရန္ကုန္ထက္ေရွးက်ေသာ၊ ယဥ္ေက်းမႈထြန္းကားေသာ မႏၲေလးႏွင့္ ပုဂံကရွိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယင္းအယူအဆသည္ မွားယြင္းေနသည္ဟုပင္ ဆုိခ်င္ပါ၏။

ရန္ကုန္ကိုျမင္ေသာ အျမင္သည္ အႏုပညာရွင္အခ်င္းခ်င္းေတာင္မွ အျမင္ခ်င္းမတူၾကပါ။ အႏုပညာစြမ္းအား နက္နဲသိမ္ေမြ႕ေလ အႏုပညာ အျမင္က နက္႐ႈိင္းေလျဖစ္ပါ၏။ အႏုပညာရွင္ကို ေဘာင္ခတ္ထားျခင္းက နက္႐ႈိင္းေသာ အႏုပညာကို မရရွိႏုိင္ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ကိုျမင္ေသာ အႏုပညာရွင္တို႔၏ အျမင္ Logo ကိုသာ ဖန္တီးသင့္ျခင္းမွာ အမိျမန္မာ ျပည္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဦးဟန္တင္ ဆက္စပ္ေတြးေခၚပံုက သက္ေသျပလ်က္ရွိပါ၏။

ေက်ာက္တူးသမားကို ေျမေအာက္ဘယ္ေလာက္အထိတူးပါဟု သတ္မွတ္ထား၍ မသင့္ပါ။ ေက်ာက္ရွိရာကို တူးရပါလိမ့္မည္။ ေက်ာက္တူး သမားကို ေဘာင္ခတ္ထားလွ်င္ ေက်ာက္ေကာင္းမရရွိႏုိင္ပါ။ အႏုပညာရွင္ကို ေဘာင္ခတ္ထားပါက အႏုပညာေကာင္းမရရွိႏုိင္ပါ။

ဤအျခင္းအရာက ရန္ကုန္ကိုယ္စားျပဳ Logo ႏွင့္ပတ္သက္၍ စာေရးသူ၏ ယူဆခ်က္ျဖစ္၏။

ေနာက္တစ္ဖန္ မရွင္းလင္းသည့္အခ်က္အား ဒီဇုိင္းမ်ားကို ကာလာျဖင့္ တင္ျပရမည္။ အျဖဴအမည္းလက္မခံပါ။ သတ္မွတ္ခ်က္အရ အေရွ႕ျမင္ကြင္း၊ အေပၚျမင္ကြင္းႏွင့္ သံုးဖက္ျမင္ကြင္းလိုအပ္ပါသည္ဟု ေဖာ္ျပထားရာ ပန္းခ်ီဒီဇုိင္းလား၊ ပန္းပုဒီဇုိင္းလား မကြဲျပားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ဝင္စားသူ အႏုပညာရွင္အတြက္ အခက္ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။ ဖန္တီးမည့္ အႏုပညာရွင္အတြက္ ပန္းပု Logo (သို႔) ေဖာင္းၾကြ Logo ဆုိလွ်င္ ရွင္းလင္းမည္ဟု ယူဆရပါသည္။

ရန္ကုန္ Logo သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ ထာဝရတည္ၿမဲဖုိ႔လုိအပ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ေရြးခ်ယ္မည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ား၌ အရည္အေသြးလည္းလိုပါသည္။ ေရြးခ်ယ္မည့္ပုဂၢိဳလ္သည္ အႏုပညာရွင္ျဖစ္႐ံုသာမက အနာဂတ္အတြက္ ေတြးေခၚႏုိင္ေသာ ပညာရွင္ျဖစ္ဖုိ႔လည္း လုိအပ္ပါသည္။ သို႔မွသာ ေခတ္တစ္ ေခတ္ေျပာင္းလွ်င္ Logo ပါ လုိက္ေျပာင္းရေသာအျဖစ္မွ ကင္းေဝးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါသည္။ ။