ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃ဝ၉ ခုႏွစ္ ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္ ၉ ရက္ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္)တနဂၤေႏြေန႔ ေကာင္းျမတ္သန္႔စင္ မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာအခါ၌ ဤငါတို႔ ျမန္မာျပည္သည္ လံုးဝလြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးအျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။
ဤငါတို႔ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ လုိရာမတ ျပည့္စံုလွ၍ ဘူမိ နက္သန္မွန္ေသာ ေျမထူးေျမျမတ္လည္းျဖစ္သည္။ မြန္ျမတ္သန္႔စင္ေသာ တရားထူးတရားျမတ္တုိ႔တည္ရာ ေျမေကာင္းေျမမြန္လည္းမွန္သည္။ ေျမတြင္းေျမျပင္ အထူးထူးေသာ ရတနာအေပါင္းတို႔ႏွင့္ျပည့္စံုသျဖင့္ သတၱဝါအေပါင္းတို႔ ဆြတ္ယူစားသံုး ကမၻာဆံုးေသာ္လည္း မသုဥ္းမကုန္ ႏုိင္ေသာ ပေဒသာအစစ္ အႏွစ္သာရၾကြယ္ဝျပည့္စံုေသာေျမလည္းျဖစ္သည္။
ဘူမိနက္သန္မွန္လွထူးခြၽန္ ဤေျမမြန္ေျမျမတ္၌ ကခ်င္၊ ကယား၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခုိင္၊ ရွမ္းဟူသည့္ တစ္ေသြးတစ္သားတည္း တစ္မိဖြားျဖစ္ၾကကုန္ေသာ ငါတို႔သည္ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ရာသခ်ၤာပြားတက္ ေရတြက္ျခင္းငွာ မတတ္ႏုိင္ရာေသာ ရာဇဝင္ရွည္ေဝး ေရွးပေဝသဏီမွစ၍ တညီတၫြတ္တစုတ႐ံုး လြတ္လပ္ေသာလူမ်ဳိးအျဖစ္ တည္ခဲ့ၾကသည္။
တေကာင္း၊ သေရေခတၱရာ၊ ပုဂံ၊ ျမင္စိုင္း၊ စစ္ကိုင္း၊ ပင္းယ၊ အင္းဝ၊ ကုန္းေဘာင္ ထို႔ေနာက္ မႏၲေလးအထိ ငါတို႔၏လြတ္လပ္ေရးသည္ ေနေရာင္လဝါပမာကဲ့သို႔ တျဖာျဖာတဝင္းဝင္း ကမၻာခ်ည္းေအာင္ ထြန္းလင္းခဲ့ေပသည္ဟု လြတ္လပ္ေသာျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဂုဏ္ပုဒ္ကို လြတ္လပ္ေရးရရွိသည့္ေန႔ လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္း၌ ခ်ီးမြမ္း ဖဲြ႕ဆိုထားေပသည္။
ဤမွ်အရွိန္အဝါႏွင့္ ဂုဏ္က်က္သေရထြန္းလင္းေတာက္ပလာခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ တစ္ကမၻာလံုး ရစ္ပတ္ဖံုးအုပ္ခဲ့ေသာ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ႏွင့္မေရွာင္မကြင္းသာ ႀကံဳႀကိဳက္ဆံုေတြ႕မိ၍ ပထမအဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္၌ ရခုိင္ႏွင့္ တနသၤာရီ၊ ဒုတိယအဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္၌ ဟံသာဝတီ၊ ပဲခူး၊ တတိယအဂၤလိပ္-ျမန္မာစစ္၌ မႏၲေလးရတနာပံုဟူ၍ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုသံုးႀကိမ္သံုးလီ သံုးပိုင္းပိုင္းကာ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေစာင့္ ေရွာက္ခဲ့ေသာ ကြၽႏု္ပ္တို႔၏လြတ္လပ္ေရးသည္ ကြၽႏု္ပ္တို႔လက္မွလြတ္၍ တစ္ႏိုင္ငံလံုးလက္ေအာက္ခံဘဝသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရသည္။
သို႔ေသာ္ အသူရိန္ေနမင္း၊ သူရိယလစႏၵာတုိ႔ကို ဆီးႏွင္းျမဴတိမ္တို႔ မည္သို႔ပင္ဖံုးလႊမ္းေစကာမူ ေန၊ လတို႔၏ အရွိန္အေတာက္ကိုမခံႏုိင္ဘဲ ေခတၱႏွင့္ပင္လြင့္စဥ္ကြယ္ေပ်ာက္၍ ေနဝါလေရာင္ျဖင့္ ပကတိအသေရကုိ ျပန္ေဆာင္ဘိသကဲ့သို႔ ငါတို႔အေပၚ၌ ဖံုးလႊမ္းေသာနယ္ခ်ဲ႕စနစ္သည္ ငါတို႔၏ကမၻာရွည္ျမင့္ရင့္မာလွေသာ လြတ္လပ္ေရးစိတ္ဓာတ္၏ အရွိန္အေတာက္ကို မခံႏိုင္ရကား ၆၁ ႏွစ္၊ တစ္လႏွင့္တစ္ရက္ေသာ အခ်ိန္ကာလမွာပင္ အလိုအေလ်ာက္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားရသည္။
ဤေန႔ဤအခ်ိန္အခါမွစ၍ ငါတို႔သည္ အသူရိန္ခံတြင္းမွ ရွင္းရွင္းႀကီးလြတ္ေျမာက္အပ္ေသာ လျပည့္စန္းပမာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ၿပီး ခ်မ္းေျမ့သာယာစြာျဖင့္ လံုးဝလြတ္လပ္ေသာ ဘဝထူးဘဝျမတ္ကို လက္ဆုပ္ လက္ကိုင္အပိုင္ရရွိၾကၿပီဟု ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ထုိေန႔ထုိရက္၌ လြတ္လပ္ေရး ေန႔ထူးျမတ္ပံုကို ဖဲြ႕ဆိုခဲ့ေပသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးကို လမ္းစရွာကာအျမန္ဆံုးရရွိေအာင္ ပုိ႔ေဆာင္ေပးခဲ့ၾကေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အႀကီးအမွဴးေခါင္းေဆာင္ႀကီးတို႔၏ မဆုတ္မနစ္ေသာလံု႔လ၊ မေလ်ာ့ေသာဝီရိယ၊ စူးရွေသာသတၱိတုိ႔ေၾကာင့္ အျခားလြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံႀကီးမ်ားႏွင့္တန္းတူ အခ်ဳပ္အျခာတည္းဟူေသာ အာဏာပိုင္စိုးမႈကို ရရွိခဲ့သည္။ ယေန႔ ထက္တုိင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားဟူေသာ တုိင္းရင္းသားအေပါင္းတို႔ဇာတိ ခ်က္ေၾကြေနထုိင္ရာ ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းကို တစ္ေသြးတစ္သားတည္း၊ တစ္စိတ္ တစ္ဝမ္းတည္း၊ သဘာဝအေထာက္အပံ့ ေစတနာတည္းဟူေသာ ႀကိဳးသံုးႀကိဳးျဖင့္ ရစ္ပတ္ခ်ည္ေႏွာင္ထားေပသည္။
(၆၉) ႏွစ္တိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္ေသာ ဤေန႔ဤရက္တြင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔လြတ္လပ္ေရး၊ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး၏သစၥာကုိ ကမၻာဆံုးတုိင္ မယိမ္းမယိုင္တည္တံ့ ေအာင္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းေဆာင္ရြက္မည္ဟု ကြၽႏု္ပ္တို႔ထပ္မံသႏၷိ႒ာန္ျပဳပါသည္။ ။
No comments:
Post a Comment