အမ်ားအက်ဳိးအတြက္တာဝန္ေက်
ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရသည္ ႏိုင္ငံေတာ္၏မ႑ိဳင္သံုးရပ္ကို ေအာင္ျမင္စြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရာတြင္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ လာေစရန္ အသံုးစရိတ္မ်ားလိုအပ္သည္။ ထုိအသံုးစရိတ္မ်ားကို ႏုိင္ငံ့ဘ႑ာမွ က်ခံသံုးစဲြသည္။ ထုိဘ႑ာေငြကို အခြန္ေပးေဆာင္ျခင္းမွ ရယူၾကရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခြန္တာဝန္ေက်ပြန္ေသာ၊ အားေကာင္းေသာႏုိင္ငံမ်ားသည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ အားေကာင္းသည္။ ႏိုင္ငံသားမ်ားကလည္း မိမိႏိုင္ငံဖံြ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ဖို႔ အခြန္တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ၾကသည္။
တုိင္းျပည္အတြက္ မလုပ္မျဖစ္လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္၊ တစ္ႏုိင္ငံလံုးအတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ လူမႈေရးႏွင့္ စီးပြားေရးစသည့္လုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ရန္ ရေငြမ်ားလိုအပ္သည္။ ထိုအသံုးစရိတ္အတြက္ လိုအပ္ေသာ ေငြေၾကးမ်ားရရွိႏုိင္ရန္ ဥပေဒျပ႒ာန္း၍ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းမ်ားထံမွ အစိုးရကအခြန္ေကာက္ခံသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူ႔ဘ႑ာ၊ ႏိုင္ငံ့ဘ႑ာဟု ေခၚဆိုၾကသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အခြန္ဟုဆုိလွ်င္ မိမိရေငြထဲမွေပးေဆာင္ရျခင္းျဖစ္၍ ေရွာင္ဖယ္ဖယ္ျပဳလုပ္တတ္သည္။ အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ အစိုးရကို သက္သက္ ေပးေနရသည္ဟု ထင္ျမင္ၾကသည္။ အမွန္တြင္ ဝင္ေငြရလမ္းမရွိေသာ ကာကြယ္ ေရး၊ လံုၿခံဳေရး၊ လူမႈေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဖံြ႕ၿဖိဳးေရးစသည့္အက်ဳိးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ အသံုးျပဳရန္ျဖစ္သည္။ အခြန္နည္းလွ်င္ ထိုလုပ္ငန္းမ်ားဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ရန္ မလြယ္ကူေခ်။
အခြန္ေကာက္ခံျခင္းသည္ ဘ႑ာေငြရရွိ႐ံုသာမဟုတ္။ ေငြေၾကးစီးဆင္းမႈ၊ ေငြေၾကးလည္ပတ္မႈမွန္ကန္ေရး၊ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈေလ်ာ့နည္းေရး၊ ဝင္ေငြ ကြာဟမႈေလ်ာ့နည္းေရး၊ ႏုိင္ငံေတာ္က အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနေသာ စီးပြားေရး စနစ္ေအာင္ျမင္ေရးတုိ႔ကို မ်ားစြာအေထာက္အကူျပဳသည္။ ဥပေဒႏွင့္အညီ အစိုးရသို႔ မျဖစ္မေနေပးေဆာင္ရေသာ ေငြေၾကးျဖစ္သည္။ အစိုးရအတြက္ သာမန္ရေငြျဖစ္ထြန္းရာ အေရးအႀကီးဆံုးဇာစ္ျမစ္ျဖစ္သည္။
အခြန္ေပးေဆာင္ရာတြင္ သတ္မွတ္ထားသည့္ ရေငြထက္ေက်ာ္လြန္မွ သာေကာက္ခံထား၍ အခြန္တိမ္းေရွာင္ရန္အေၾကာင္းမရွိေခ်။ သတ္မွတ္ထားေသာ ရေငြထက္ေက်ာ္လြန္ေသာ္လည္း အခြန္ေပးေဆာင္ရန္ပ်က္ကြက္ပါက ႏုိင္ငံသားတာဝန္ပ်က္ကြက္ၿပီး ဥပေဒႏွင့္ၿငိစြန္းသည္။ အစိုးရက ျပည္သူျပည္သားမ်ား အက်ဳိးငွာ ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳထားေသာ အခြန္အေျမာက္အျမားရွိ၍ ႏုိင္ငံေတာ္၏ ဘ႑ာမထိခိုက္ရန္ႏွင့္ ျပည္သူျုပည္သားမ်ား အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ထြန္းေစရန္အတြက္ သတ္မွတ္ထားေသာအခြန္ေငြကို မျဖစ္မေနေပးေဆာင္သင့္သည္။
ျပည္သူျပည္သားမ်ားအတြက္ အေျခခံလိုအပ္ေသာ မျဖစ္မေနသံုးစဲြရန္ လိုအပ္သည့္ ေကာက္ပဲသီးႏွံ၊ အစားအစာ၊ လူ႔အသံုးအေဆာင္၊ က်န္းမာေရး ပစၥည္းမ်ားအတြက္ အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳထားသည္။ ထုိ႔အျပင္ အိမ္ငွားရမ္းျခင္း၊ အမ်ားႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ တိရစၧာန္ဆိုင္ရာလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ျပဳထားရာ အမ်ားျပည္သူအက်ဳိးစီးပြားကို ေရွး႐ႈေဆာင္ရြက္ ထားသည္။
၂ဝ၁၄-၂ဝ၁၅ ဘ႑ာႏွစ္အတြက္ အခြန္ေကာက္ခံရရွိမႈ ေလ်ာ့နည္းခဲ့ေသာ္လည္း ယခု ၂ဝ၁၅-၂ဝ၁၆ ဘ႑ာႏွစ္ ပထမေျခာက္လပတ္အတြက္ အခြန္ေကာက္ခံရရွိမႈ သတ္မွတ္လ်ာထားခ်က္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ရာခုိင္ႏႈန္း ၁၁၆ ဒသမ ၂၈ ရာခုိင္ႏႈန္းရရွိေနၿပီျဖစ္၍ ႏုိင္ငံအတြက္အလားအလာေကာင္းသည္။ အခြန္ေငြေကာက္ခံရာတြင္လည္း အဂတိတရားကင္းစြာ ေကာက္ယူျခင္းျဖင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အေပၚသစၥာရွိသင့္သည္။ အခြန္ထမ္းရာမွာလည္း သက္သာမႈကိုရယူလုိသျဖင့္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္အမွားမျဖစ္ဘဲ သစၥာရွိရမည္။ ႏုိင္င့ံတာဝန္ထမ္းေဆာင္ၾကသူမ်ား အေနျဖင့္လည္း မိမိသံုးစဲြခြင့္ရေသာေငြမ်ားသည္ ျပည္သူလူထု ထည့္ဝင္ေငြမ်ားျဖစ္၍ စနစ္တက်ျဖင့္ ၿခိဳးၿခံေခြၽတာသံုးစဲြသင့္သည္။
ဖံြ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေသာႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ျပည္သူမ်ားအား ေကာင္းမြန္ေသာ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားေပးႏိုင္ျခင္းမွာ အခြန္ေငြလံုေလာက္ေအာင္ ရရွိထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ မိမိတို႔အနာဂတ္ႏုိင္ငံေတာ္ကို တည္ေဆာက္ၾကရာတြင္ ေကာင္းမြန္ေသာပံုေဖာ္မႈကိုေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္အတြက္ အခြန္တာဝန္ေက်ေသာ ႏုိင္ငံသားမ်ား၊ ဘ႑ာေငြကို ၿခိဳးၿခံေခြၽတာသံုးစဲြႏုိင္သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္သင့္သည္။ ။
No comments:
Post a Comment